Παράνομη και παράτυπη η επιβολή 70% στα δημοτικά τέλη

από το  δήμου Ζηρού.

Υπέρογκες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη αποφάσισε το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Ζηρού.

70% αύξηση έδωσαν στα δημοτικά τέλη και δεν σκέφτηκαν την

οικονομική κατάσταση των δημοτών και την αδυναμία που έχουν να ανταπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα και στους λογαριασμούς .

Που πήγαν οι προεκλογικές υποσχέσεις κ Γιολδάση και κύριοι του Δ.Σ του δήμου Ζηρού?

Γ ιατί δεν κάνετε μια αναλογιστική μελέτη ώστε η κάθε περιοχή να φαίνεται καθαρά πόσα πρέπει να πληρώνει»

Να μας πείτε πόσοι πληρώνουν και τι έσοδα έχει ο δήμος από τα

Δημοτικά τέλη?

Πως αναθέσατε 150000 ευρώ σε εργολάβο να μας << αλλάζει τα φώτα >>,και τώρα δεν έχετε να πληρώσετε την ΔΕΗ?

κ. Γιολδάση δεν ασχολείστε με τον δήμο Ζηρού, ούτε μια απλή διαχείριση δεν μπορείτε να κάνετε!

Μας οδηγείται στο ΔΝΤ και σε φορομπηχτικά μέτρα σαν εύκολη λύση?

Ο κόσμος θα αντιδράσει να το ξέρετε κύριοι του ΔΣ και δεν μπορείτε να τον κρατάτε απληροφόρητο.

Θα ακυρώσει την παράνομη απόφαση που πήρατε ερήμην του!

Συστάθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πρέβεζας

Στην σύσταση του εννεαμελούς Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου, προχώρησε κατά πλειοψηφία στην χθεσινή του συνεδρίαση, το Δημοτικό Συμβούλιο Πρέβεζας.
Εκτός από τη Λιμενάρχη που εκ του νόμου θα συμμετέχει στο Δ.Σ, Πρόεδρος μετά από ψηφοφορία εκλέχθηκε η κ. Καζάκου Παρθενία, αντιπρόεδρος η κ. Αντωνίου Μαρία και μέλη οι Ροπόκης Βαγγέλης, Τριβλής Δημήτρης, Γέρου Ζωή , Κορωναίος Κοσμάς και από την ελάσσονα αντιπολίτευση, οι Ζέκιος Χρήστος και Τσούτσης Χρήστος.
Ο κ. Τσοβίλης δεν συμμετείχε στην ψηφοφορία, σημειώνοντας ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι αντίθετη με την προοπτική δημοτικού φορέα για το λιμάνι και διεκδικούν όπως σημείωσε, ένα δημόσιο φορέα λιμένος προς όφελος των λαϊκών αναγκών.
Σε ελλιπή ενημέρωση ως προς τη διαδικασία, αναφέρθηκε ο κ. Ρέντζος και απείχε από τη διαδικασία ,ενώ ο κ. Νίτσας ο οποίος δήλωσε παρών, σημείωσε ότι θα πρέπει να συζητηθούν σε επόμενο δημοτικό συμβούλιο οι στόχοι και οι προτεραιότητες του δημοτικού λιμενικού ταμείου.
Σύμφωνα με το Δήμαρχο Πρέβεζας κ. Χ. Μπαΐλη η νέα διοίκηση έχει τεράστια ευθύνη απέναντι στους πολίτες και την ανάπτυξη της Πρέβεζας. «Έχω εμπιστοσύνη σε όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και πιστεύω ότι θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια στα νέα τους καθήκοντα και τις αρμοδιότητες, που θα έχουν στο νέο δημοτικό λιμενικό ταμείο Πρέβεζας, με γνώμονα πάντα το γενικό καλό των δημοτών και της Πρέβεζας» υπογράμμισε ο κ. Μπαΐλης.

Καμία αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ Πρέβεζας κι Άρτας

Καμία αλλαγή τελικά δεν έχει το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Πρέβεζας. Τόσο ο Δημήτρης Κατσιπανέλης που είχε εκφράσει την πρόθεση να μην είναι εκ νέου υποψήφιος όσο και ο Περικλής Βασιλάκης που άφηνε να εννοηθεί ότι το σκέφτεται θα είναι τελικά παρόντες στην εκλογική μάχη της 17ης Ιουνίου.

Παρούσα βέβαια η κ. Αγνή Σμπόνια.

Του ψηφοδελτίου θα ηγείται, στην πρώτη θέση, ο Βασίλης Ιωάννου ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής στις 6 Μαΐου.

Τέλος και σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες και στο Νομό Άρτας το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς ίδιο με αυτό των προηγούμενων εκλογών.

Χρήστος Γκόκας, Δημήτρης Τσιρώνης, Γέμος Βασίλειος, Ντερέκας Αθανάσιος και Χαμπίπης Δημήτριος θα είναι και πάλι τα πρόσωπα που θα στελεχώνουν το ψηφοδέλτιο.

Πρώτος στη λίστα θα είναι ο κ. Γκόκας ο οποίος είχε εκλεγεί τον Μάιο.

Να θυμίσουμε ότι μία αλλαγή θα έχει το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Ιωαννίνων καθώς τίθεται εκτός μάχης ο πρώην βουλευτής Μιχάλης Παντούλας και συμπληρώνεται με τον Γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής Δημήτρη Παπαγεωργίου ο οποίος θα βρίσκεται στην τελευταία θέση.

 

Μία απάντηση στην πρόταση Βαρουφάκη για χρεοκοπία τώρα...

Μία απάντηση στην πρόταση Βαρουφάκη για χρεοκοπία τώρα...

Η πρόταση του κου Βαρουφάκη ακούγεται ευχάριστα αλλά η ανάλυση του είναι ελλιπής.
Η Ελλάδα καλώς ή κακώς έχει σήμερα νόμισμα το ευρώ που είναι ένα χάρτινο νόμισμα και στηρίζεται από την ΕΚΤ.
Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει επισήμως και οριστικά θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα που δεν είχε ποτέ επαρκή κεφάλαια για να αντιμετωπίσει την κρίση. Αυτή θα ξεσπάσει αναποφευκτα στη συνέχεια και στις υπόλοιπες χώρες, κατ΄αρχάς στην Ιταλία και την Ισπανία και από εκεί στην Αμερική μέσω Μεξικού (το 2013 θα έχουν και εκεί εκλογές και παρόμοια προβλήματα με μας).
Η ιστορική εμπειρία λέει ότι η ΕΚΤ θα προσπαθήσει με εκτύπωση χαρτονομίσματος να ξεπεράσει την κρίση. Από τον Δεκέμβριο του 2011 έχει ήδη διαθέσει ένα τρις ευρώ στις ευρωπαικές τράπεζες χωρίς ικανοποιητικό αποτέλεσμα όμως.
Η λύση αυτή θα οδηγήσει σύντομα σε υπερπληθωρισμό, καταστροφή της μεσαίας και εργατικής ευρωπαικής τάξης και διεθνή κοινωνική αναταραχή.
Μην περιμένετε στην περίπτωση αυτή έσοδα από τουρισμό ή βελτίωση της οικονομικής πραγματικότητας της Ελλάδας.
Ο υπερπληθωρισμός θα καταπιεί όλες τις περίφημες αποταμιεύσεις που σας περιγράφει ο κος Βαρουφάκης και η ελληνική οικονομία θα καταρρεύσει όπως έγινε στον μεσοπόλεμο.
Αντίθετα το ελληνικό χρέος αν επιμηκυνθεί αρκετά στο σύνολο του, θα βοηθήσει την χώρα να αναπτυχθεί αν η εξόφληση του χρέους συμφωνηθεί να γίνει σε είδος και όχι σε χρήμα.
Τότε οι ευρωπαίοι προκειμένου να τους ξεπληρώσουμε θα μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε την οικονομία μας σε καθεστώς σχεδόν πλήρους απασχόλησης.
Θα πρέπει να παράγουμε για την κάλυψη των αναγκών μας και να περισσεύει και κάτι για εξαγωγές και αποπληρωμή του χρέους.
Επιπλέον για την επιλογή λύσεων να ξέρουμε ότι στα 10 ευρώ τραπεζικών κεφαλαίων τα 2,16 ευρώ κυκλοφορούν στην παραοικονομία και κατά συνέπεια ο αφανισμός του τραπεζικού συστήματος λόγω χρεοκοπίας θα καταστρέψει σύντομα όλη την ψεύτικη ευμάρεια των τάξεων που φοροδιαφεύγουν.
Αυτός είναι και ο λόγος που η κρίση έχει τόσο μεγάλη ένταση στην Ελλάδα.
Αντίθετα οι καταθέσεις συνεισφέρουν λιγότερο από 4% στη δημιουργία κεφαλαίων ή κερδών.
Η Ελλάδα είναι μία πολύ πλούσια χώρα που χρησιμοποιεί με κακό τρόπο τα διαθέσιμα κεφάλαια της.
Αν τα 78 δις ευρώ που έφυγαν από το τραπεζικό σύστημα ως καταθέσεις επενδύονταν ως κεφάλαιο των τραπεζών θα παρήγαγαν 611,52 δις ευρώ πιστώσεις.
Αυτό βέβαια δεν σας το έχει πει ποτέ κανείς, αν και προκύπτει εύκολα με ανάλυση με υπόδειγμα πολλαπλής παλινδρόμησης των επίσημων οικονομικών στοιχείων των 5 μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών με ανεξάρτητες μεταβλητές τα ίδια κεφάλαια και τις καταθέσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων και εξαρτημένη μεταβλητή το ενεργητικό τους. θα προκαλούσα μάλιστα τους περίφημους ακαδημαικούς δασκάλους να κάνουν την ανάλυση αυτή για τα στοιχεία του έτους 2009 και το αποτέλεσμα θα τους άφηνε άναυδους.
Θα καταλάβαιναν τότε ότι αντί να θεωρητικολογούν θα πρέπει να αναζητήσουν την διαθέσιμη λύση μέσα από τα στοχεία και την επιστήμη τους.
Το περίφημο χρέος των 366 δις ευρώ είναι δυνατό να διαχειρισθεί εύκολα μόνο με κεφάλαια 52 δις ευρώ!
Δυστυχώς τα κεφάλαια υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει ο κατάλληλος πολιτικός που να καταλαβαίνει τις έτοιμες λύσεις, όταν του προσφέρονται απο αυτούς που γνωρίζουν το τραπεζικό σύστημα και το έχουν μελετήσει επαρκώς στην πράξη και όχι μόνο στην θεωρία.
Ας ελπίσουμε ότι στη νέα κυβέρνησή μας θα υπάρξει πολιτικός που δεν θα διαβάζει μόνο τον κο Βαρουφάκη αλλά και τον αντίλογο του προκειμένου να αποφασίσει την απαιτούμενη λύση.
RAMNOUSIA

Επιστήμονες υποστηρίζουν την Ελλάδα και προτείνουν

Επιστολή υποστήριξης για την Ελλάδα με τον τίτλο «Support for Greece» υπογράφουν 21 κορυφαίοι επιστήμονες, οι οποίοι εκφράζουν την αγωνία τους για την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα και τα επιστημονικά της ιδρύματα και ζητούν τη βοήθεια των Ευρωπαίων, προκειμένου να ξεπεράσει τη κρίση και να αποκτήσει η χώρα μας ένα λαμπρό μέλλον, βασιζόμενη στη ανάπτυξη της Επιστήμης και Τεχνολογίας.
Η επιστολή των 21 βραβευμένων με Νόμπελ επιστημόνων, που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Science, έχει ως αποδέκτες τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, τον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι και τον πρόεδρο της Κομισιον Ζοζέ Μπαρόζο.
Επικεφαλής της πρωτοβουλίας είναι ο Νομπελίστας Καθηγητής Ιατρικής Harald zur Hausen, ο οποίος τιμήθηκε το 2008 με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής, για τις έρευνες του αναφορικά με το εμβόλιο πρόληψης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Σημειώνεται ότι είναι η πρώτη παρέμβαση υπέρ της Ελλάδας, που υπογράφεται από τόσο μεγάλο αριθμό από Νομπελίστες.
Ειδικότερα, οι 21 Νομπελίστες προτείνουν στην επιστολή τους:

• Για την επίτευξη βραχυπρόθεσμων οφελών, να απελευθερωθεί ένα σημαντικό μέρος των πόρων που προέρχονται από τα διαρθρωτικά ταμεία και προορίζονται για την Ελλάδα, προκειμένου να διατεθεί σε καινοτόμα ελληνικά προγράμματα επιστήμης και τεχνολογίας.
• Για την επίτευξη μακροπρόθεσμων οφελών, να χρησιμοποιηθούν επίσης τα κεφάλαια αυτά για να τεθεί σε εφαρμογή ένα ευρύ πρόγραμμα προώθησης της στενής συνεργασίας μεγάλων ευρωπαϊκών κέντρων έρευνας και τεχνολογίας με ελληνικές ομάδες αριστείας.
• Να εξασφαλιστεί η συνέχιση της υποστήριξης της ελληνικής συμμετοχής σε μεγάλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς όπως είναι το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας.
• Να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για τη δημιουργία νέων κοινών ευρωπαϊκών-ελληνικών ιδρυμάτων αριστείας, με έμφαση σε επιστημονικά πεδία στα οποία η Ελλάδα έχει ήδη μια ισχυρή παρουσία στο ευρωπαϊκό τοπίο και τα οποία κρίνονται ζωτικής σημασίας για την περαιτέρω τεχνολογική ανάπτυξη της χώρας.

Καταλήγοντας, οι επιστήμονες κάνουν αναφορά στο ισχυρό ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό της χώρας και εκφράζουν την πεποίθηση ότι με τη λήψη κατάλληλων μέτρων, η χώρα θα μπορέσει να αποκτήσει, μέσω της ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, μια ανταγωνιστική οικονομία.
Η επιστολή υπογράφεται από τους: Peter C. Agre, Nobel Prize in Chemistry 2003; Elizabeth H. Blackburn, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2009; Günter Blobel, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1999; Edmond H. Fischer, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1992; Carol W. Greider, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2009; Jules A. Hoffmann, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011; H. Robert Horvitz, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2002; Sir Richard Timothy (Tim) Hunt, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001; Eric R. Kandel, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2000; Wolfgang Ketterle, Nobel Prize in Physics 2001; Roger D. Kornberg, Nobel Prize in Chemistry 2006; Yuan T. Lee, Nobel Prize in Chemistry 1986; Robert, Lord May of Oxford, Royal Swedish Academy’s Crafoord Prize 1996; John C. Mather, Nobel Prize in Physics 2006; Prof. Iain Mattaj, Director General, EMBL; Sir Paul M. Nurse, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001; Sir Venkatraman Ramakrishnan, Nobel Prize in Chemistry 2009; Sir Richard J. Roberts, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1993; Hamilton O. Smith, Nobel Prize in Physiology or Medicine 1978; Thomas A. Steitz, Nobel Prize in Chemistry 2009; Kurt Wüthrich, Nobel Prize in Chemistry 2002; and Harald zur Hausen, Nobel Prize in Physiology or Medicine 2008.

Η Λαγκάρντ και ο εκβιασμός

του Αλέξη Καλοκαιρινού 

Στο προηγούμενο κείμενο μου, εδώ, στο protagon, έγραφα  ότι ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται να περιφέρεται στην Ευρώπη ζωσμένος με εκρηκτικά. Δεν πέρασαν πολλές μέρες και διαψεύστηκα: Όχι εκρηκτικά, αλλά πυρηνικά. Η Ελλάδα είναι μια πανίσχυρη χώρα, ο έτερος πόλος του νέου ψυχρού πολέμου που εγκαινίασε η καθ’ ημάς ριζοσπαστική Αριστερά. Ο πυρηνικός ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ φαντάζεται την Ελλάδα ως τη νέα ΕΣΣΔ και τον ίδιο ως Μπρέζνιεφ. Αλλά η αναλογία δεν του βγαίνει. Διότι η ασυμμετρία των αντιπάλων (όπως τους θεωρεί ο ίδιος ο κ. Τσίπρας) είναι προφανής. Μάλλον πρόκειται για ασύμμετρο πόλεμο: Ένα κράτος-παρίας αποκτά την πυρηνική βόμβα και απειλεί τους υπόλοιπους. Η συνέχεια επί της οθόνης.

Δεν ξέρω τι σινεμά βλέπει ο κ. Τσίπρας και ελάχιστα με ενδιαφέρει. Φοβούμαι, όμως, ότι η απειλή του «πυρηνικού ολοκαυτώματος» της Ευρώπης δεν προσλαμβάνεται ευμενώς, όχι μόνο από τις ηγεσίες, αλλά και από την κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ο κυνισμός του κ. Τσίπρα έχει ένα «ανθρωπιστικό» αντιστάθμισμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εξαγάγει στην Ευρώπη αυτό που το ΚΚΕ διαλαλεί επί δεκαετίες στην εγχώρια αγορά: Αν και μειοψηφία, εκπροσωπεί το πραγματικό συμφέρον του λαού. Παρομοίως, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ανοίξει τα μάτια των ευρωπαϊκών λαών. Να δουν ότι το συμφέρον τους δεν βρίσκεται στη ζωή που ζουν και στα κόμματα που ψηφίσουν κατά 90% και πλέον, αλλά στην κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και στις ισχνές μειοψηφίες των κατά τόπους κομμουνιστικών και αριστερίστικων κομμάτων.

Με τα βιώματα μιας περιφερειακής χώρας με σαθρή αστική τάξη, οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ υποτιμούν την αστική παράδοση της Ευρώπης. Εκεί, όμως, όπου συναντώνται με τους υπόλοιπους κομμουνιστές, είναι στη σωτηριολογική τους αντίληψη: Οι κομμουνιστές είναι οι θεματοφύλακες της απόλυτης αλήθειας. Γνωρίζουν το καλό των άλλων ακόμα κι αν οι άλλοι δεν το αναγνωρίζουν. Και για να τους φέρουν στο σωστό δρόμο όλα τα μέσα είναι θεμιτά.

Εδώ ξαναμπαίνει στη συζήτηση η «πυρηνική» απειλή. Είναι ένα μέσο για να σώσεις την ανθρωπότητα παρά τη θέλησή της. Μπορεί να κάψεις μερικές γενιές πραγματικών ανθρώπων με την πίστη ότι η ολοκληρωτική φαντασίωσή σου θα δικαιωθεί σ’ ένα απώτερο μέλλον. Έτσι, φανατικοί ιδεολόγοι έχουν θυσιάσει τους ανθρώπους στο όνομα του ανθρωπισμού.  Όλα αυτά ντύνονται, άμα λάχει, με χλαμύδα και με φουστανέλα: Η παγκόσμια ανατροπή θα ξεκινήσει από την Ελλάδα, όπως και τόσα άλλα σπουδαία πράγματα στο παρελθόν, έλεγε χτες ο κ. Μηλιός στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη.

Μέχρι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες να πεισθούν για το δίκιο του ΣΥΡΙΖΑ, και υπό την απειλή ότι αν δεν πεισθούν σύντομα θα υποστούν τις «πυρηνικές» συνέπειες, είναι φυσικό να τους δημιουργείται κάποιος εκνευρισμός. Οι ανθρωπιστικές προθέσεις της «πυρηνικής» απειλής του ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύουν να παρερμηνευθούν. Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά από τους εταίρους μας πάρα πολλά λεφτά για να τους σώσει από τους εαυτούς τους.

Όπως φαίνεται και στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, και όπως θα φανεί καλύτερα στις επόμενες, η κοινή γνώμη των Ευρωπαϊκών χωρών στρέφεται ενάντια στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη με ολοένα και πιο συντριπτικά ποσοστά. Οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες δεν αναγνωρίζουν ότι είναι προς το συμφέρον τους να μας τα σκάσουν άνευ όρων. Και ίσως χρειαστεί, τελικά, να τους τινάξουμε τα μυαλά στον αέρα. Με αυτούς τους όρους, είναι πιθανώς κατανοητό ότι αντί να μας αναγνωρίσουν ως σωτήρες μπορεί να μας χαρακτηρίσουν ως εκβιαστές. Και θα είναι κομμάτι βαρύ αν αυτός ο χαρακτηρισμός αρχίσει να αντανακλά συλλήβδην στο Ελληνικό μας έθνος.

Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, ο κ. Τσίπρας έχει πράγματι δίκιο να μη θέλει τη συμπάθεια της κυρίας Λαγκάρντ. Και η κυρία Λαγκάρντ, έχει επίσης δίκιο να μη μας δίνει συμπάθεια. Αλλά η αντίδραση στα λόγια της τόσο πολλών συμπατριωτών μας, και όλων βέβαια των ντόπιων πολιτικών αρχηγών, δείχνει την παθολογία του δημόσιου λόγου μας αλλά και μιας κυρίαρχης συλλογικής αυτο-εικόνας, που ξεπερνά και ταυτόχρονα θεμελιώνει την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δικαίωμά μας, και κακό του κεφαλιού μας, να την έχουμε. Αλλά δεν γίνεται να την επιβάλουμε στους άλλους.

Την πραγματικότητα μόνο από τους εαυτούς μας μπορούμε να την κρύψουμε: Ότι δανειζόμαστε τεράστια ποσά, όχι από τραπεζίτες, αλλά από λαούς. Μέσω ΔΝΤ, από λαούς πολλοί από τους οποίους έχουν πολύ πιο χαμηλό βιοτικό επίπεδο και μας χρηματοδοτούν με ευνοϊκούς όρους για να διατηρηθούμε στις τριάντα πιο τρυφηλές χώρες του κόσμου. Μέσω ΕΕ, από λαούς ορισμένοι από τους οποίους αμείβονται με μικρότερους μισθούς και δανείζονται με υπερδιπλάσια επιτόκια.

Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, οι παροχές αυτές δεν αρκούν για να τους σώσουμε. Το πολύ-πολύ να φτάνουν για να γίνουμε σαν τα μούτρα τους. Ενώ εμείς θέλουμε το ακριβώς αντίθετο: Να μας πληρώσουν αδρά για να τους κάνουμε σαν κι εμάς. Ωραίους σαν Έλληνες.

Δεν ισχυρίζομαι καθόλου ότι τα πράγματα ως έχουν είναι εύκολα για μας τους Έλληνες. Ναι, θέλω κι εγώ ν’ αλλάξει το Μνημόνιο, όσο γίνεται. Έχω πολύ κοντινή και συγκεκριμένη εικόνα της δυσκολίας πολλών ανθρώπων. Στη γωνιά της Ελλάδας όπου ζω, συμμετέχω σε καθημερινή προσπάθεια (έμπρακτα, όχι με κούφια λόγια) για την ανακούφιση κάποιων, λίγων, ίσως ελάχιστων. Από τη θέση αυτή, κατανοώ τι είπε η κυρία Λαγκάρντ και δεν θίγομαι. Είναι πιο εύκολο για τους ανθρώπους της Ελλάδας να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους απ’ ό,τι για τους ανθρώπους του Νίγηρα. Ελπίζω να μην είναι πολλοί στην Ελλάδα εκείνοι που πιστεύουν ότι η ζωή στο Νίγηρα αξίζει λιγότερο.

Ίσως, εντέλει, πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τη θέση μας στον κόσμο πριν αναλάβουμε να τον σώσουμε. Πριν απ’ όλα να κατανοήσουμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες που έχουμε έναντι του συλλογικού εαυτού μας – και των παιδιών μας, ιδιαίτερα. Αλλιώς, προσθέτοντας την υστερία στην απειλή, εκτός από εκβιαστές κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε και γελοίοι. Παγκοσμίως.

Για τους παραπάνω λόγους, το δίλημμα του κ. Τσίπρα, «Μνημόνιο ή αξιοπρέπεια», το απορρίπτω.  Έχω διαφορετική αντίληψη από τον κ. Τσίπρα για την αξιοπρέπεια, την εθνική, αν όχι την προσωπική. Η δική μου γνώμη έχει μικρότερο δημόσιο βάρος από τη δική του. Η γνώμη μου μπορεί να έχει βάρος αν αθροιστεί με τη γνώμη σας.

Ηλίθιοι ή ψεύτες;;..

Ηλίθιοι ή ψεύτες;;..

Toυ Κώστα Γιαννακίδη

Υπάρχουν κάτι γραφεία στο Μανχάταν που λες ότι χτίστηκαν από αγγέλους, ή δαίμονες, μέσα στα σύννεφα. Η διακόσμηση τους κόστισε όσο ένας προϋπολογισμός μικρής χώρας. Κοπάδια ζώων έδωσαν δέρμα για τα έπιπλα και μαλλί για τις μοκέτες που υποδέχονται τακούνια με καλλίγραμμες γραμματείς από πάνω. Γκαλερίστες έγιναν πιο πλούσιοι και καλλιτέχνες κρέμασαν έργα για λίγα μάτια και πολλά λεφτά. Οι άνθρωποι που έχουν το κλειδί τους δεν είναι συνηθισμένοι. Ένας άνθρωπος που κλείνει όλο το Μανχάταν σε μια ματιά, δεν μπορεί να είναι συνηθισμένος. Διαχειρίζεται δισεκατομμύρια και βρίσκει ποίηση μέσα στη στατιστική.
Κάθε πρωί αυτός ο τύπος παίρνει ένα email που θα το διαβάσει όπως και να έχει. Στον υπολογιστή ή στο Blackberry. Στη λιμουζίνα ή στη λεκάνη της τουαλέτας. Είναι το ξεκίνημα της μέρας του, το λίπασμα για τις ιδέες του. Τις τελευταίες μέρες αυτός ο άνθρωπος ενημερώνεται για τις αυξημένες πιθανότητες που συγκεντρώνει η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Αν τώρα εσείς πιστεύετε ότι η πληροφόρηση αυτή «εντάσσεται στην εκστρατεία τρομοκράτησης του ελληνικού λαού» μπορείτε να το γράψετε με κεφαλαία στο προφίλ σας και να καμαρώνετε τα like. Απλώς φροντίστε να το μάθει και ο άνθρωπος μας στο Μανχάταν, μην ξοδεύεται άδικα για reports και προνομιακή ενημέρωση.
Λοιπόν αφήστε στην άκρη πρωθυπουργούς, προέδρους κρατών και οργανισμών. Και ας θεωρήσουμε ότι όλοι αυτοί σκοπεύουν, απλώς, να μετατρέψουν τον σοφό λαό μας σε τρομαγμένο κοτόπουλο. Δείτε κάτι άλλο. Τις τελευταίες μέρες οι μεγαλύτεροι οικονομικοί οργανισμοί του πλανήτη ενημερώνουν στελέχη και πελάτες για την ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Και αυτό, ξέρετε, δεν γίνεται για να τρομοκρατήσουν εσάς πριν πάτε στην κάλπη. Είναι ένα σενάριο που συνεχώς ενισχύει τη σχέση του με την πραγματικότητα. Εσείς, πάλι, θα επιμείνετε ότι πρόκειται για σχέδιο «παραπληροφόρησης του ελληνικού λαού τώρα που αποφάσισε να πάρει τις τύχες στα χέρια του.» Θα μπορούσε να ισχύει, αν ο πετρελαιάς στο Ντάλας ψήφιζε στη Β' Αθηνών και σκεφτόταν να το ρίξει στον Καμμένο. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο επειδή δεν λες εύκολα ψέματα στον πετρελαιά. Όμως εδώ επιμένουμε στην άρνηση του απλού, του λογικού, του αυτονόητου. Ο πλανήτης ετοιμάζεται για το Grexit, η εικασία γίνεται σταδιακά πεποίθηση, οι άνθρωποι αποδέχονται αυτό που εμείς παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε. Παραδέχομαι βέβαια ότι υπάρχουν στιγμές που αδυνατώ να επιλέξω μεταξύ Citigroup και Βούτση. Είμαι, όμως, σίγουρος γι' αυτό που πιστεύουν όσοι τυχεροί βρίσκονται μακριά από εδώ. Στην πράξη το πιστεύουν και όσοι είναι μαζί μας, έχουν ένα κομπόδεμα και το φυγαδεύουν όπως ή μάνα τα παιδιά της στην καταστροφή της Σμύρνης. Όμως το θέμα μου δεν είναι αυτό. Το θέμα μου είναι η επιμονή ενός μεγάλου τμήματος του δημοσίου λόγου να κατατάσσει όλα αυτά στη σφαίρα του υποβολιμαίου ή του φανταστικού.
Για τον μέσο «αντιμνημονιακό» πανελίστα ακούμε τον επιθανάτιο ρόγχο της συνωμοσίας που σβήνει κάτω από το φως της αλήθειας. Τελεία και παύλα. Διότι «σιγά μη μας διώξουν από το ευρώ και σιγά μη φύγουμε μόνοι μας, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, είναι απειλές προκειμένου να τρομοκρατηθεί ο λαός και να ψηφίσει τους υπαλλήλους της Μέρκελ.» Μετά τα πράγματα γίνονται απλά, εξηγούνται τα πάντα: «αν φύγουμε θα καταρρεύσουν και αυτοί, τους κρατάμε στο χέρι, μπλοφάρουν, δεν θα μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε.» Το εκπληκτικό είναι ότι την μπλόφα την αντιλαμβάνεται ο Παύλος Χαϊκάλης, αλλά αδυνατεί να την πιάσει το καλοπληρωμένο διδακτορικό που συντάσσει reports για τους πελάτες της Morgan Stanley. Βέβαια ο Παύλος Χαϊκάλης εξελέγη από τον ελληνικό λαό, ενώ ο τύπος της Morgan Stanley δεν έχει καν την πολιτική νομιμοποίηση που λέει και ο Τσίπρας. Είναι εξοργιστικά παράλογο. Κάθε μέρα λαμβάνουμε σαφείς προειδοποιήσεις που το «ρεύμα» τις κατατάσσει στις κούφιες απειλές. Ο Ομπάμα και ο Μεντβέντεφ θεωρούνται παπαγάλοι, ο πλανήτης τρέμει μπροστά στον ελληνικό τσαμπουκά και όταν η γροθιά μας χτυπήσει στο τραπέζι θα λερωθούν από τον πικρό καφέ τους. Πόσο βλάκες Θεέ μου, πόσο αδίστακτοι.

Aς όψονται τα κ(α)λόπεδα!

Ο ρόλος που δεν πήρε

της Βάσως Κιντή

Σήμερα, 26 Μαΐου, συμπληρώνονται τρία χρόνια από τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη. Πολλοί τον μνημονεύουν το τελευταίο διάστημα γιατί σκέφτονται πόσο σημαντικό ρόλο θα μπορούσε να παίξει στις εξελίξεις.
Ήταν από τους πολιτικούς που δεν κρυβόταν από τη πραγματικότητα, μιλούσε συγκεκριμένα, μελετημένα και ειλικρινά. Πίστευε στους θεσμούς και στις μεταρρυθμίσεις από πολύ παλαιά και αγωνίστηκε με πάθος για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Ήταν κοσμοπολίτης, ευρωπαίος και φεντεραλιστής όταν πολλοί χάνονταν σε ανούσιες λεπτομέρειες και περιχαρακώνονταν στα όρια της αυλής τους. Κινούνταν με άνεση στην ευρωπαϊκή σκηνή και είχε τον σεβασμό, αλλά και την αγάπη, αντιπάλων και φίλων. Κι αυτό διότι τον διέκρινε η ευθύνη και η ευθύτητα. Έλεγε την αλήθεια χωρίς εμπάθεια, μισόλογα, στρογγυλέματα και μικροκομματικούς τακτικισμούς. Δεν ήταν κυνικός, ήθελε να λύνονται τα προβλήματα, νοιαζόταν για τους ανθρώπους.
Δεν φοβόταν, αντίθετα επεδίωκε τις συνεργασίες, τον διάλογο ακόμη και τον συμβιβασμό, όπως θύμισε χθες ο Τάκης Καμπύλης στην εκπομπή του στον 9.84. Στην Ελλάδα ο συμβιβασμός εξισώνεται με την προδοσία ενώ συνιστά την ουσία της δημοκρατίας ακριβώς διότι σε ένα περιβάλλον πολυφωνίας και πλουραλισμού δείχνει προς την αναγνώριση του άλλου και τη συνεννόηση. Όταν δεν είναι εξαναγκασμένος αλλά σταθερό στοιχείο της πολιτικής ζωής, οδηγεί στην πρακτική εξεύρεση λύσεων. Η δογματική προσκόλληση σε ιδεολογίες και η οχύρωση πίσω από αρχές (στην καλύτερη περίπτωση, γιατί υπάρχει και η προσχηματική επίκλησή τους) προδίδει εγωιστική εμμονή για αυτοδικαίωση και παραπομπή των λύσεων σε άλλους ή στις καλένδες. «Κρατάς τα χέρια σου λευκά και καθαρά αν δεν κάνεις τίποτε» έλεγε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης που αγωνίστηκε με σθένος ως αριστερός να βγάλει την αριστερά από τον αυτισμό και τον επαρχιωτισμό της. 
Μακάρι η ανάμνηση του Μιχάλη Παπαγιαννάκη σήμερα να μην είναι απλώς νοσταλγική και ακίνδυνα μυθοποιητική αλλά οδηγός πολιτικής πράξης.

ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΚΟΤΩΜΟΣ ΠΙΟΣ ΘΑ ΠΡΩΤΟΜΠΕΙ!

Ανατροπές κι ανακατατάξεις στις λίστες της Ηπείρου

  Βάσω Σκουλίκα

- Ποιοι αρνούνται τη συμμετοχή, ποια πρόσωπα βολιδοσκοπούνται...

Είτε από απλή ανάγκη είτε από την ανάγκη που γίνεται φιλότιμο οι λίστες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας αναμένεται να έχουν αλλαγές μέχρι και ανατροπές στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

Το Epiruspost.gr δημοσίευσε από χθες το απόγευμα την είδηση για την πρόταση που έγινε από την Συγγρού στον αντιπεριφερειάρχη Παντελή Κολόκα προκειμένου να είναι παρών σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται αιφνίδια και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνδέεται με απροθυμία συμμετοχής που εκφράζουν ορισμένοι από τους «πρωταγωνιστές» της 6ης Μαΐου καθώς οι πρόθυμοι αντικαταστάτες είναι πολλοί.

Απλά έστω και με καθυστέρηση ο κομματικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας δείχνει να αντιλαμβάνεται τα λάθη όπως και το αίτημα της κοινωνίας για ανανέωση.

Ο Παντελής Κολόκας, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, δεν έχει απαντήσει ακόμη και είναι σίγουρο ότι για να το κάνει θα συνυπολογίσει πολλές παραμέτρους.

Εν τω μεταξύ ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει αν μία από τις επτά θέσεις του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ιωαννίνων θα καλυφθεί από στέλεχος προερχόμενο από τη Δημοκρατική Συμμαχία. Το θέμα αυτό αναμένεται να κλείσει μέχρι το Σάββατο, ημέρα που το κόμμα του Αντώνη Σαμαρά πραγματοποιεί συνδιάσκεψη στελεχών.

Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρώην βουλευτής του κόμματος Μιχάλης Παντούλας δεν επιθυμεί να περιληφθεί στη λίστα. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου ήταν απογοητευτικό για τον ίδιο και μία από τις μεγάλες εκπλήξεις στο Νομό Ιωαννίνων.

Εάν ο Μιχάλης Παντούλας επιμείνει να μείνει εκτός λίστας τότε το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να συμπληρώσει το κενό σε μία εποχή μάλιστα όπου το ενδιαφέρον για ανάμειξη στα πολιτικά πράγματα βρίσκεται κάτω του μηδενός!

Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας δεν αναμένονται ανακατατάξεις στους άλλους τρεις Νομούς της Ηπείρου πράγμα που δεν συμβαίνει και στο ΠΑΣΟΚ.

Στο Νομό Θεσπρωτίας είναι έντονη η φημολογία για άρνηση του Χρήστου Κατσούρα να είναι παρών στη μάχη της 17ης Ιουνίου, με τον ίδιο μέχρι τώρα να κρατά κλειστά τα χαρτιά του.

Τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα στο Νομό Πρέβεζας. Ο Δημήτρης Κατσιπανέλης δεν θα είναι στη λίστα. Ήδη επέστρεψε στο Δημαρχείο και στη θέση του αντιδημάρχου από όπου παράγει ένα σημαντικό έργο.

Απρόθυμος φέρεται και ο Περικλής Βασιλάκης χωρίς ακόμη να έχει ξεκαθαρίσει τι τελικώς θα πράξει.

Το σίγουρο είναι ότι το μεγάλο μέρος του προεκλογικού αγώνα θα σηκώσει μόνος του ο Βασίλης Ιωάννου, ο οποίος είχε εκλεγεί στις 6 Μαΐου καθώς το ΠΑΣΟΚ στο Νομό Πρέβεζας είχε εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση.

Στο Νομό Άρτας τέλος φαίνεται πως όλοι οι υποψήφιοι της 6ης Μαίου θα είναι παρόντες και στη νέα εκλογική αναμέτρηση.

Με μια αλλαγή στο ψηφοδέλτιο η ΔΗΜ.ΑΡ στα Γιάννινα

Γιώργος Ζάψας ανακοίνωσε πως δεν θα συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο της 17ης Ιουνίου και τη θέση του θα πάρει ο γραμματέας της Ν.Ε Τάσος Βασιλείου.
  Ο Τ. Βασιλείου στη θέση του Γ. Ζάψα

Σε εκλογική ετοιμότητα βρίσκεται η Δημοκρατική Αριστερά ενόψει της δεύτερης μάχης που θα κληθεί να δώσει μέσα σε ενάμιση μήνα στις κάλπες της 17ης Ιουνίου. Ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων Τάσος Βασιλείου με δηλώσεις του αφού ευχαρίστησε όσους στήριξαν το κόμμα τους στις εθνικές εκλογές του Μαΐου ζήτησε η στήριξη αυτή να γίνει ακόμα μεγαλύτερη στις κάλπες που έρχονται για να καταφέρει όπως τόνισε να εκπροσωπηθεί και από το νομό μας το κόμμα του στη νέα βουλή.Παράλληλα το μέλος της Ν.Ε. της ΔΗΜ.ΑΡ Ελένη Κοτζαμποπούλου με τη σειρά της προσκάλεσε τα μέλη και τους φίλους του κόμματος στην ανοιχτή ολομέλεια που θα γίνει την Τρίτη το βράδυ στα Λιθαρίτσια, ενώ ο υποψήφιος στις προηγούμενες εκλογές Γιώργος Ζάψας ανακοίνωσε πως δεν θα συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο της 17ης Ιουνίου και τη θέση του θα πάρει ο γραμματέας της Ν.Ε Τάσος Βασιλείου.


Μεγαλύτερη στήριξη στις 17 Ιουνίου
Ο κ. Βασιλείου δήλωσε ικανοποιημένος από την απήχηση της ΔΗΜ.ΑΡ στον ελληνικό λαό που την στήριξε όπως είπε με πολιτική ψήφο όχι χάρη στα συνθήματα κα τις κραυγές αλλά στον ρεαλιστικό προγραμματικό λόγο.«Κάναμε μια καλή αρχή. Κι εδώ στα Γιάννινα δεν καταφέραμε να εκλέξουμε βουλευτή για λίγες μόνο ψήφους», είπε ο κ. Βασιλείου.Ευχαρίστησε δε, όλους όσους ψήφισαν την ΔΗΜ.ΑΡ στις 6 Μαΐου ζητώντας όμως να το πράξουν ξανά στις επερχόμενες εκλογές δυναμώνοντας τη φωνή της στο κοινοβούλιο.«Προετοιμαζόμαστε εντατικά και ξεκινήσαμε ήδη τις επαφές μας με τον κόσμο όπου διαπιστώνουμε την επιθυμία του να ενισχύσει τη ΔΗΜ.ΑΡ και να συνεχίσουμε να είμαστε σταθεροί και υπεύθυνοι, κάτι που το έδειξε ο κ. Κουβέλης κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών», είπε ο κλείνοντας ο κ. Βασιλείου.

Αφετηρία του προεκλογικού αγώνα η ανοιχτή συνέλευση
Στα πλαίσια της οργανωτικής ανάπτυξης του κόμματος και της πορείας που ξεκινά για τις νέες εκλογές η ΔΗΜ.ΑΡ Ιωαννίνων διοργανώνει ανοιχτή ολομέλεια – συνέλευση την Τρίτη 29 Μαΐου στις 8 το βράδυ στα Λιθαρίτσια.Σε αυτή θα παραβρεθούν και τα μέλη των Νομαρχιακών Επιτροπών όλης της Ηπείρου, ενώ στόχος της, όπως τόνισε η κ. Κοτζαμποπούλου, είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενεργοποίηση των πολιτών στον δημοκρατικό διάλογο με προτάσεις και θέσεις.

Αλλαγή στο ψηφοδέλτιο
Η  συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν τα μέλη της ΔΗΜ.ΑΡ στα Γιάννινα, έκλεισε με τον Γιώργο Ζάψα, υποψήφιο στις εκλογές της 6ης Μαΐου, να ανακοινώνει πως δεν θα είναι ξανά στο ψηφοδέλτιο του κόμματος στη νέα εκλογική αναμέτρηση, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και πως τη θέση του θα πάρει ο Τάσος Βασιλείου.«Επειδή αυτή την περίοδο γίνεται πολύ κουβέντα για τα ισοδύναμα, νομίζω ότι ο Τάσος είναι το καλύτερο ισοδύναμο για το ψηφοδέλτιο της ΔΗΜ.ΑΡ στα Γιάννινα και με υπερβαίνει μάλιστα. Εγώ θα είμαι στην πρώτη γραμμή και θα στηρίξω την προσπάθεια του κόμματος και στο μέλλον», είπε ο κ. Ζάψας.Κλείνοντας σημείωσε πως η ΔΗΜ.ΑΡ με τα ποσοστά που κατέγραψε στις εκλογές του Μαΐου έκανε μια δυναμική είσοδο στην πολιτική σκηνή της χώρας προσθέτοντας πως η ενισχυμένη παρουσία της στη βουλή θα αυξήσει τις πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης την επομένη των εκλογών.

Ο Νάσος Αλευράς στη συνεδρίαση Ν.Ε. Ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ Ν. Άρτας

Ο Νάσος Αλευράς στη συνεδρίαση Ν.Ε. Ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ Ν. Άρτας

Την Κυριακή 27 Μαΐου 2012 και ώρα 12:00 π.μ. στο Ξενοδοχείο Κρόνος, καλείται σε συνεδρίαση η Νομαρχιακή Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ Ν. Άρτας. Σε σχετική ανακοίνωση – πρόσκληση από το Γραφείο Τύπου & Επικοινωνίας Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Άρτας αναφέρεται: «Το κλιμάκιο που θα διευθύνει τις εργασίες αποτελείται από τους Νάσο Αλευρά υποψήφιο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αθήνας και Βασίλη Σπυρόπουλο μέλος του Εθνικού Συμβουλίου. Στη Νομαρχιακή Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ Ν. Άρτας συμμετέχουν οι υποψήφιοι βουλευτές, τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, της Νομαρχιακής Επιτροπής, των Συντονιστικών Επιτροπών των Δημοτικών Οργανώσεων, πρώην βουλευτές, πρώην γραμματείς Ν.Ε., Δήμαρχοι ή επικεφαλείς Δημοτικών Παρατάξεων, εκλεγμένα μέλη στα Περιφερειακά, Δημοτικά και Τοπικά Συμβούλια, οι υποψήφιοί μας στους συνδυασμούς των Περιφερειακών και Δημοτικών εκλογών και όσα στελέχη μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην προσπάθεια ανασύστασης της παράταξης.Καλούμε επίσης τα εκλεγμένα μέλη ή φίλους μας στα πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια όργανα των μαζικών χώρων, στελέχη που δραστηριοποιούνται στην κοινωνία των πολιτών, ανθρώπους του πολιτισμού, των τεχνών και των γραμμάτων, στελέχη του ΤΕΙ Ηπείρου, την νεολαία μας και όσους νέους και ανένταχτους πολίτες του ευρύτερου προοδευτικού χώρο ενδιαφέρονται για την ανασύσταση του ΠΑΣΟΚ, της μεγάλης Δημοκρατικής και υπεύθυνης Κεντροαριστερής παράταξης του τόπου μας».Πριν τη συνεδρίαση στις 11:30 π.μ. θα δοθεί συνέντευξη τύπου στα τοπικά Μ.Μ.Ε.

Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, επικεφαλής της λίστας του ψηφοδελτίου…

Ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, επικεφαλής της λίστας του ψηφοδελτίου…

Το παραπάνω αναφέρουν συνεχώς τα σενάρια, που φέρνουν τον Βαγγέλη Παπαχρήστο, πότε να τίθεται υποψήφιος σε κάποιο κόμμα από την αριστερά και μάλιστα επικεφαλής του ψηφοδελτίου, είτε ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ.Επειδή αυτά τα σενάρια το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει πάρα πολύ έντονα, το όνομα του Βαγγέλη Παπαχρήστου είναι αυτό που φιγουράρει πότε για επικεφαλής του τάδε ψηφοδελτίου, πότε επικεφαλής του δείνα. Να σημειωθεί ότι ο Βαγγέλης Παπαχρήστος, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος από τις εξελίξεις και αναφορικά με τα αντιλαϊκά μέτρα που και δεν απέδωσαν και σκόρπισαν γενική ένδεια στον κοσμάκη, αλλά και για την πολιτική κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο αποδοκίμασαν οι έλληνες πολίτες και στις εκλογές του Μάη, αλλά και τώρα που εξακολουθεί να παγιώνεται σε ορισμένα γκάλοπ στην Τρίτη θέση και σε άλλα να κινδυνεύει να φτάσει στην 4η θέση, πίσω και από τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου. Για όλα όσα ακολούθησαν ο Βαγγέλης Παπαχρήστος είχε προειδοποιήσει, είχε προβλέψει και δυστυχώς δικαιώθηκε. Σήμερα τόσο το εκλογικό σώμα του νομού Πρέβεζας σε μικρότερη κλίμακα του το αναγνωρίζει, όμως αναγνώρισης τυγχάνει και σε μεγαλύτερη κλίμακα, σε πανελλαδικό επίπεδο. Τα σενάρια που τον φέρνουν επικεφαλής της λίστας ψηφοδελτίου στο νομό Πρέβεζας τον Βαγγέλη Παπαχρήστο, πληθαίνουν, χωρίς οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε να υπάρχει δημόσια και επίσημη τοποθέτηση, ούτε από κάποια κομματική παράταξη, ούτε από τον ίδιο τον Βαγγέλη Παπαχρήστο. Επιμένουμε να λέμε ότι μία επίσημη θέση, μία επίσημη και δημόσια δήλωση του κ. Παπαχρήστου, θα έβαζε πολλά πράγματα στη θέση τους.

Ολαντρεού και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Τελικά ο έρωτας για τον  Γάλλο Πρόεδρο Ολάντ, από τη στιγμή της εκλογής του, κράτησε μόλις μία εβδομάδα. Την δεύτερη έγινε Ολαντρεού και την τρίτη πιθανόν θα ανακηρυχτεί σε «αποστάτη Κάουτσκι». Το μόνο που αξίζει κανείς να σημειώσει είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ σπάει όλα τα ρεκόρ. Τουλάχιστον, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Κερένσκι στη Ρωσία έμεινε ένα καλοκαίρι στην εξουσία πριν την ανατρέψουν οι κομμουνιστές τον Οκτώβριο. Εδώ οι δικοί μας νεοκομμουνιστές δεν κρατήθηκαν ούτε για δέκα μέρες. Απειλούν να στείλουν και τον Ολάντ, στο Μαρόκο, να κάνει παρέα στον Σαρκοζί.
Με ύφος μάγκα συνδικαλιστή φοιτητικού αμφιθεάτρου, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ επαναπροσδιόρισε τα όρια της διπλωματικής συμπεριφοράς στον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό. Μπορείς να πηγαίνεις στη χώρα ενός νέο-εκλεγμένου προέδρου μεγάλης δύναμης και εκεί να κάνεις προσβλητικές δηλώσεις, να μιλάς όπως στο καφενείο με τους φίλους σου, και να λες ατάκες κοιτώντας δεξιά και αριστερά χαμογελαστά για να δεις αν περνιέσαι για τον ξύπνιο της παρέας. Απορώ γιατί δεν τον μούντζωσε κιόλας. Έτσι δεν έκαναν οι φίλοι του οι «αγανακτισμένοι» στην πλατεία απευθυνόμενοι προς το κοινοβούλιο; Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες. Εδώ που φτάσαμε, η ουσία βρίσκεται αλλού.
Η διαρκής αναφορά στους Γάλλους σοσιαλιστές σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης προεκλογικής καμπάνιας αποδείχτηκε πως ήταν ένα από τα πολλά τρυκ για να πειστούν οι αφελείς, πως ο ΣΥΡΙΖΑ εγγράφεται μέσα σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο προοδευτικών δυνάμεων που μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς τις κατευθύνσεις εκείνες που το ελληνικό εκλογικό σώμα επιθυμεί.
Παραμύθια της Χαλιμάς, βεβαίως! Στην πραγματικότητα η επίκληση του ονόματος του Ολάντ εξυπηρετούσε κυνικά, τα προεκλογικά σχέδια των Ελλήνων νέο-κομμουνιστών. Τώρα που το παραμύθι του σωτήρα Ολάντ που θα μας γλιτώσει από το κακό μνημόνιο, πλησιάζει στο τέλος του, έπρεπε να εφευρεθεί ένα νέο παραμύθι: αυτό του προδότη Ολάντ που αθετεί σαν τον Παπανδρέου τις υποσχέσεις του. Ομολογώ πως εντυπωσιάζομαι, όχι τόσο από τον κυνισμό, -κομμουνιστική αριστερά και κυνισμός είναι δύο ιστορικά αλληλένδετες έννοιες που μόνο φανατικοί ή αφελείς δεν αντιλαμβάνονται- αλλά από την εφευρετικότητα και το πολυμήχανο της συριζαίικης σκέψης.
Δύο σκέψεις μου έρχονται στο μυαλό. Σε πρώτο επίπεδο, βλέπει κανείς τα απύθμενα όρια της δημαγωγίας ενός υποτίθεται νέου και άφθαρτου (εδώ είναι να γελάει κανείς) κινήματος. Λέει ότι θέλει και μετά βρίζει κι από πάνω αυτούς για τους οποίους καλλιεργούσε προσδοκίες χωρίς καν να τους ρωτήσει. Έτσι, βεβαίως, η δημαγωγία ανατροφοδοτείται διαρκώς. Η ένταση πυροδοτείται ασταμάτητα. Οι άνθρωποι υποχρεώνονται κάθε φορά να αντιλαμβάνονται τον κόσμο όχι ορθολογικά αλλά σωτηριολογικά και εσχατολογικά. Για τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν μόνο φίλοι ή εχθροί. Αφοσιωμένοι ή προδότες. Πατριώτες ή δοσίλογοι.
Σε δεύτερο επίπεδο όμως υπάρχει μια άλλη απλή και πρακτική ιδέα: Τώρα που έγινε μπάχαλο η Ελλάδα, να γίνει ροντέο όλη η Ευρώπη!  Με άλλα λόγια, μερικοί κόκκινοι τυχοδιώκτες αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη Ευρώπη με όρους Βόρειας Αφρικής και Αραβικής Άνοιξης. Είναι από πολλές πλευρές κατανοητό πως αυτό που κινεί μια μικρή παρέα ατόμων είναι η ιδεοληπτική τους εμμονή, να μετατρέψουν τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε πλατείες «Ταχρίρ», μπας και έλθει η λαϊκή εξουσία και η παγκόσμια επανάσταση μια ώρα αρχύτερα. Φυσικά, στο έργο τους αυτό έχουν ανάγκη διάφορους χρήσιμους ηλίθιους, που παίρνουν στα σοβαρά τις δηλώσεις τους και τις υποσχέσεις τους.
*Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας και επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα και στο πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.

Εξοδος Ελλάδας από ευρώ

Πολιτικοί της εικονικής πραγματικότητας

του Θάνου Βερέμη

:

Η ανοησία που διακινείται μέσα από τα ΜΜΕ μετά τις τελευταίες εκλογές προδίδει την σύγχυση την οποία προκάλεσαν  τα πρόσφατα αποτελέσματα στο εκλογικό σώμα και τους εκλεκτούς του. Επικρατεί, κατά την κρίση εκδότη αριστερής εφημερίδας, το συμπέρασμα ότι «ο λαός απονομιμοποίησε το Μνημόνιο με την ψήφο του», λες και οι εκλογές έχουν νομοθετικό χαρακτήρα ώστε να ακυρώνουν νόμους και συμβάσεις. Ιδιαίτερα όταν το «τοκογλυφικό»  όπως χαρακτηρίζεται από τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» χρέος μας, θυμίζει ότι εμείς δανειζόμαστε με το χαμηλότερο επιτόκιο (2%) από όσα ισχύουν για τους άλλους χειμαζόμενους νότιους εταίρους μας (5-6%), ενώ με το κούρεμα μας χαρίζεται το 1/3 των οφειλών μας. Όλα αυτά θα αναθεωρηθούν χάρη στους αγώνες των αντιμνημονιακών αριστερών και δεξιών, για να επανέλθουμε στο πλήρες χρέος χωρίς κούρεμα και χαμηλά επιτόκια.

Σε πολλούς ψηφοφόρους οι εκλογές δίνουν μια αίσθηση παντοδυναμίας ώστε να θεωρούν ότι η ψήφος τους πρέπει να έχει και δεσμευτικό χαρακτήρα, ως μονομερής απόφαση αποδέσμευσης από συμβατικές υποχρεώσεις.
 
Πρόκειται για την ίδια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που καλλιέργησε στους Έλληνες της δεκαετίας του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκβιάζοντας εταίρους και συμμάχους με απειλές αποχώρησης από οργανισμούς και με τριτοκοσμικές συμμαχίες με χώρες που δεν υπάρχουν πια, ή βρίσκονται σε διαρκή κοινωνική αναταραχή και οικονομική κατάρρευση. Βέβαια η περίοδος εκείνη ανήκε στον ψυχροπολεμικό διπολισμό. Η απώλεια, μετάσταση ή ουδέτερη συμπεριφορά ήταν τότε δυνατό να αλλάξει εντυπωσιακά την ισορροπία δυνάμεων. Σήμερα οι όροι των διεθνών σχέσεων έχουν αλλάξει και προσφέρουν ελάχιστες ευκαιρίες εκβιασμών και αριστερής διεκδικητικότητας. Βέβαια ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν πραγματοποίησε τις απειλές του, αλλά ανέτρεψε με τον αμίμητο τρόπο του όλες τις ριζοσπαστικές του υποσχέσεις. Είναι άραγε οι τρεις αντιμνημονιακοί ισάξιοι του Ανδρέα σε τέτοιους ελιγμούς;  Βέβαια  σε μια κοινωνία διαπαιδαγωγημένη με απέραντη ανοχή για τα παιδιά και τους ενήλικες που παίζουν εις βάρος θεσμών, εκπαιδευτικής διαδικασίας και υποχρεώσεων, προς το κοινωνικό σύνολο, αποκτήσαμε ηγεσίες με ανάλογα εφόδια: άγνοια, διεκδικητικότητα και θράσος.

Η συμπεριφορά των νέων ηγετών, δεξιάς και αριστερής απόκλισης, δεν διαφέρει ριζικά και συγκλίνει ως προς την ερμηνεία που έδωσαν στην εντολή των ψηφοφόρων τους: Όχι σε όλα όσα πέτυχε η κυβέρνηση Παπαδήμου. Να επιστραφούν οι φόροι, να επιστρέψουμε στις προμνημονιακές αποδοχές, να συνεχίσει η μεγέθυνση του δημοσίου παρασιτικού τομέα με εξολόθρευση του μοναδικού τροφού του που υπήρξε ο ιδιωτικός (ένα εκατομμύριο άνεργοι). Αναρωτιέται κανείς αν οι ψηφοφόροι του αντιμνημονιακού ερασιτεχνισμού αντιλαμβάνονται τις ευθύνες που έχουν για την ακύρωση, τόσων θυσιών, για την συγκάλυψη της κρατικοδίαιτης ευζωίας του συνδικαλιστικού αρματολισμού, για την απεμπόληση του επιτοκίου 2% προκειμένου να δανειστούμε τα επόμενα τρία χρόνια, για την επιστροφή στο μεσαίωνα της δραχμής χωρίς να ελαττωθεί με κούρεμα το χρέος μας, είτε το τιμούμε, είτε όχι.
 
Ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης για την ερχόμενη προεκλογική του εκστρατεία. Επισκέφτηκε πολλούς (αντι)κοινωνικούς φορείς με κορυφαίους τους πρυτάνεις οι οποίοι φιλοδοξούν να σιτίζονται δωρεάν στα πρυτανεία τους όσο πάει. Κορυφαία στιγμή πολιτικής ενόρασης αποτέλεσε η συμφωνία Τσίπρα Πρυτάνεων ΑΕΙ ότι ο Νόμος Πλαίσιο της Διαμαντοπούλου έχει καταστεί ανενεργός γιατί ψηφίστηκε μόνο από 85% των βουλευτών στη Βουλή του Ιουλίου 2011. Αναρωτιέμαι αν η κα Διαμαντοπούλου αισθάνεται κάποιες τύψεις που εγκατέλειψε την τύχη του νόμου της στην διακριτική ευχέρεια του αντικαταστάτη της.

Η καταγγελία του Μνημονίου υπόσχεται να κατατρομάξει τους πιστωτές μας ώστε να ενδώσουν στις απαιτήσεις μας. Είναι δυνατό η δεξιά και αριστερή αντιμνημονιακή συγχορδία να μην λογαριάζει την πιθανότητα αποτυχίας των προσπαθειών της και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της χώρας μας; Οι αντιμνημονιακοί επιδίδονται σε ένα παιχνίδι πόκερ χωρίς να υποψιάζονται τις προθέσεις των εταίρων μας. Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις εκπέμπουν μηνύματα στον χρεοκοπημένο ευρωπαϊκό νότο να παίξει με όλους τους ευρωπαίους για τη βελτίωση των θέσεων του στην επανασυναρμολόγηση της Ευρώπης. (Προσέξτε μια φωνή σύνεσης στον αριστερό κ. Ψαριανό). Οι δαπανηρές απειλές του κ. Τσίπρα το μόνο που καταφέρνουν είναι να ενισχύουν τη βούληση του κ. Σόιμπλε να μας αναγκάσει να φύγουμε μόνοι μας από το ευρώ.

Ουδείς αντιμνημονιακός αναφέρεται στους οπαδούς της δραχμής, καταχρεωμένους εκδότες και πάσης μορφής τρωκτικά του δημοσίου χρήματος που υποστηρίζουν την εκστρατεία κατά του ευρώ. Ουδείς αντιμνημονιακός πολιτικός (αυτό περιλαμβάνει κάποιους από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ) συζητά το ενδεχόμενο να εγκαταλείψουμε με τη θέλησή μας την Ευρωζώνη όταν δεν θα μπορούμε πλέον να αντλούμε από αυτή δάνεια. Αντίθετα, όλοι αυτοί κραυγάζουν ότι η Ευρωζώνη δεν μπορεί να μας διώξει χωρίς τη θέλησή μας. Αλλά με τη θέλησή μας θα καταφύγουμε στη δραχμή όταν θα αδειάσουν τα ταμεία μας από ευρώ. Ο κ. Λαπαβίτσας και οι συν αυτώ λένε «τρομοκράτες» όσους επισείουν τον κίνδυνο της εθελουσίας εξόδου.

Ουδείς εξηγεί στους σκοτισμένους ψηφοφόρους ότι επιστροφή στη δραχμή σημαίνει να βρεθούμε συντροφιά με τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων που φιλοδοξούν να γίνουν κάποτε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κύριοι Καμμένε, Τσίπρα και Κουβέλη, έχετε αναρωτηθεί πού θα βρεθείτε εσείς μετά από ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
 

Φόβος στην Πρέβεζα μετά την αποκάλυψη οτι η ΕΜΑΚ βρίσκεται στην αναμονη για μεγάλο σεισμό

Φόβος στην Πρέβεζα μετά την αποκάλυψη οτι η ΕΜΑΚ βρίσκεται στην αναμονη για μεγάλο σεισμό

Μετά απο τόσες ημέρες σεισμικής δραστηριότητας στον Νομό αλλα και τον φονικό σεισμό στην γειτονική μας Ιταλία έρχεται μία αποκάλυψη του blog  tromaktiko που μας βάζει σε σκέψεις...

Το οποίο συγκεκριμένα αναφέρει
Μετά τον ισχυρό σεισμό 5.9 ρίχτερ τα ξημερώματα στην Ιταλία, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η πληροφορία που είχαμε προ 20ημέρου, για εσωτερικό έγγραφο στην ΕΜΑΚ το οποίο προειδοποιούσε για...
επικείμενο καταστροφικό σεισμό στην Ελλάδα από τις 20 Μαΐου έως τα τέλη Αυγούστου. Μάλιστα, σε επικοινωνία συντάκτη μας με το γραφείο τύπου της πυροσβεστικής, όπως συγκεκριμένα μας είπε ο υπεύθυνος τύπου κος Τσόγκας, είχε να κάνει μάλλον με άσκηση και όχι με πραγματικό γεγονός.
Φυσικά, αυτές τις ώρες είναι επικίνδυνο να μιλάμε για κάτι το οποίο δεν είναι εξακριβωμένο 100%, αλλά η πληροφορία που είχαμε προέρχεται από τους "κόλπους" της ΕΜΑΚ και έδειχνε ιδιαίτερα θορυβημένος μιας και τέτοιο έγγραφο δεν είχε ξανασταλεί στο πρόσφατο παρελθόν και μάλιστα με τόση ένταση.
Ελπίζουμε να μην επαληθευτεί το έγγραφο, που είμαστε σίγουροι ότι εστάλη στα κέντρα αλλά και στα μέλη των αποστολών και οι προβλέψεις να πέσουν έξω.

tromaktiko

Εύα,… το μήλο τώρα το λένε εξουσία

 
Της ΔΩΡΑΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑ*
 
 Είναι γεγονός ότι η σύγχρονη κοινωνική εμπειρία, πολλές φορές, μας έχει κάνει μάρτυρες μεταλλάξεων  σε προσωπικές απόψεις και εφαρμοζόμενες πρακτικές.
Τούτο όμως, που συμβαίνει τις τρέχουσες μέρες με μια μεγάλη μερίδα στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ,συμπεριλαμβανομένου σαφώς και του επικεφαλής του, Αλέξη, είναι πραγματικά πρωτόγνωρο και ουσιαστικά ξένο από τις συνήθειές μας και κυρίως εκείνες των αναμενόμενων προσδοκιών από έναν αριστερό χώρο.
Καταρχήν ας επιστρέψουμε κανένα μήνα περίπου πριν, όταν ο Αλέξης Τσίπρας «χτυπιόταν» για την ενότητα της Αριστεράς και καλούσε σε κοινή κάθοδο τη ΔΗΜ.ΑΡ. και το Κ.Κ.Ε. για να επωφεληθούν το πλεονέκτημα (bonus) των 50 εδρών. Πόσο αλήθεια μελάνι χύθηκε γι’ αυτό το παραμύθι και πόσοι λαιμοί έκλεισαν για να στιγματίσουν τους αρνητές της «πρότασης – Αλέξη»! Δεν ήξερε; Δεν ρώταγε;. Σιγά μη δεν ήξερε ότι αυτό ήταν ανέφικτο, αφού θα επρόκειτο για συνασπισμό κομμάτων, που αυτομάτως ακύρωνε την πριμοδότηση των 50 εδρών. Τώρα, που οι δημοσκοπήσεις παίζουν το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ακόμη και πρώτο κόμμα, και ρώτησε και έμαθε και ως εκ τούτου συνέθεσε τις συνιστώσες του σε ενιαίο κόμμα για το κομματικό του «ταμείο», ξεχνώντας  φυσικά τις πρότερες αποδοκιμασίες του για τον όντως άδικο εκλογικό νόμο (ή όταν ισχύει προς όφελός του γίνεται λιγότερο άδικος έως και δίκαιος;). Λέτε να τον επηρέασε ο δοτός πρώην Πρόεδρος της ΓΣΕΕ και πρώην Πασόκος κ. Ραυτόπουλος (δεκαετία 80), που τώρα είναι σύμβουλός του;
Ανέκαθεν για τους αντικειμενικούς και μη φανατικούς πολίτες (ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης) στον αριστερό πολιτικό ή οπαδό αποδίδονταν ορισμένα χαρακτηριστικά από αυτά που θεωρούνται κλασικές αρχές ή, αν θέλετε, αρετές της ορθής πολιτικής έκφανσης και πρακτικής. Ειδικότερα, οι αριστεροί λειτουργούν με βάση τη συνέπεια, τη μετροέπεια, τη σοβαρότητα, την εκλογίκευση των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων, τη συγκροτημένη επιχειρηματολογία που στοχεύει να ενεργοποιήσει το πολιτικό σκεπτικό και τη λογική του ακροατηρίου και σαφώς δεν χαρακτηρίζονται από δημαγωγικό λόγο, «εύπεπτη» υπεραπλουστατευτική συνθηματολογία που «χαϊδεύει» και ευφραίνει το θυμικό οδηγώντας σε συναισθηματική εκτόνωση. Το συμπέρασμα δικό σας.
Επίσης, το πρόδηλο πείσμωμα με τις αντιδράσεις που το συνοδεύουν είναι περισσότερο συχνό φαινόμενο της παιδικής ηλικίας ή όσων παλιμπαιδίζουν. Ποιο πολιτικό μήνυμα περιείχε η «παράσταση Τσίπρα» στο Παρίσι με τα λογοπαίγνια και τις προειδοποιητικές νουθεσίες και κηρύγματα στον Ολάντ; Αν αυτά είχε σκοπό να του πει όταν εναγωνίως επιζητούσε συνάντηση μαζί του μετεκλογικά, τότε καλώς και πέραν των επικλήσεων του πρωτοκόλλου δεν τον δέχτηκε εκείνος (και ως τι βέβαια να τον δεχόνταν). Τώρα θέλετε υπολείμματα μνησικακίας από εκείνη την απόρριψη, θυμός από την πρόσκληση Ολάντ στο Βενιζέλο, ότι κι από αυτά να συμβαίνει δεν αποτελούν σοβαρές και πολιτικές αιτίες για την αμφιθεατρικού τύπου εμφάνισή του Τσίπρα σε μία προς το παρόν –τουλάχιστον- φίλα προσκείμενη χώρα.
Και αφήνοντας τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο «όνειρο ζω μη με ξυπνάτε», ας πάμε και στον αντίπαλο πόλο, αυτόν της Νεοδημακρατικοσυμμαχικής, με κάμποσο από ΛΑΟΣ, παράταξης. Δεν μπορώ πραγματικά να ερμηνεύσω τι στο καλό οδηγεί το Σαμαρά να συνθέσει αυτή την, επιεικώς χαρακτηριζόμενη, συνοθυλευματική καρικατούρα. Η δίψα για εξουσία; Το βρίσκω πραγματικά λιγοστό αίτιο για τέτοιον πολιτικάντικο ερασιτεχνισμό. Αλχημιστική τάση να ενώσει το σκληρό εθνικιστικό κομμάτι της Δεξιάς με ό,τι πλασάρεται ως κεντροδεξιό; Επικίνδυνο. Είδατε, όμως, πόσο εύκολα γίνονται οι (αν υπάρχουν) ιδεολογικές υπερβάσεις για χάρη του σανού; Αχ! Πατρίδα μου γλυκιά, πίτα λαχταριστή που είσαι!
Όσο και να σας φανεί παράξενο, εγώ θα αναφερθώ και στο Βαγγέλη Βενιζέλο. Όχι γιατί πιστεύω ότι έχει προοπτική εξουσίας στην τρέχουσα εκλογική αναμέτρηση, αλλά από ανθρώπινη –και μόνο- αλληλεγγύη σε ένα άτομο που δίνει τον υπαρξιακό του αγώνα. Τι θέλω να πω; Είναι ένα απτό παράδειγμα θύματος παραπολιτικών επιλογών. Αν στις παρελθοντικές εσωκομματικές πασοκικές εκλογές μεταξύ ΓΑΠ-Βενιζέλου επικρατούσαν πολιτικά κριτήρια και όχι θειτσίστικοι συναισθηματισμοί στη βάση (το παιδί του Ανδρέα κ.λπ.) και πολιτικές σκοπιμότητες σε επίπεδο κορυφής (ας πάμε όλοι με τον αναλώσιμο, ώστε οσονούπω να έρθει η σειρά μας), ενδεχομένως ούτε η χώρα θα καταντούσε έτσι ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τώρα, Βαγγέλη, αποτελείς μετεμψύχωση Θερβαντικού ήρωα.
Ας πάμε και στο Φώτη Κουβέλη. Τον Πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ. Αυτόν που ΣΙΓΟΥΡΑ θα στήριζε και θα συμμετείχε σε κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Ν.Δ. , που θα ήταν το αριστερό δεκανίκι τους. Για όσους διαθέτουν κρίση και μνήμη, ήταν το πρόσωπο και ο χώρος που δέχτηκε την περισσότερη λάσπη προεκλογικά. Τα μετεκλογικά γεγονότα άλλα απέδειξαν. Η κρίση δική σας. Η λάσπη, επιστρέφεται ως μπετοναρισμένη αλήθεια.
*Η Δώρα Χουλιάρα είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜ.ΑΡ.

Προσωπική επίθεση στον Τσίπρα εξαπέλυσε η ΔΗΜΑΡ

 

Τον κατηγορεί για αμετροέπεια και μικρομεγαλισμό

Προσωπική επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, με αφορμή τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για τον Γάλλο Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, εξαπέλυσε η Δημοκρατική Αριστερά.

«Ας καταλάβει επιτέλους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο μικρομεγαλισμός και η αμετροέπεια είναι πολύ κακοί σύμμαχοι» αναφέρει ανακοίνωση του κόμματος.

Παράλληλα, η ΔΗΜΑΡ αναφέρει ότι την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, αλλά και προοδευτικός κόσμος θεωρεί ότι η εκλογή του κ. Ολάντ μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην αλλαγή πορείας της Ευρώπης, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ «του κουνάει το δάκτυλο και υιοθετεί την προεκλογική, επιθετική κατά του Ολάντ, επιχειρηματολογία του Σαρκοζί».

Άκης: «Εχω χρέη...Τράπεζες...Πιέσεις μεγαλώνουν... Με απειλούν πλέον...»...

Άκης: «Εχω χρέη...Τράπεζες...Πιέσεις μεγαλώνουν... Με απειλούν πλέον...»...

Την αγωνία του να βρει επειγόντως χρήματα καταγράφει, με δραματικό τρόπο, ο ίδιος ο Ακης Τσοχατζόπουλος στα ημερολόγια που κατασχέθηκαν από τη Δικαιοσύνη και δημοσιεύονται σήμερα σε εφημερίδες και το διαδίκτυο. Την ίδια ώρα, έκδηλη είναι η αγωνία του πρώην....





υπουργού ότι τον υπονομεύουν, τον ... καταζητούν και δείχνει να φοβάται ότι θα του ασκηθεί δίωξη από εισαγγελείς που «εγώ δεν τους ελέγχω», όπως αναφέρει.

Σε ένα από τα σχεδιαγράμματά του απευθύνεται για πολλοστή φορά στον «Γιάννη», με τραγικό τρόπο :

«Τα τελευταία τρία χρόνια 2009, 2010, 2011 με ζημιώνεις σχεδιασμένα. Καλύπτω τα υποσχόμενα, που ποτέ δεν ήρθαν. Με το απόθεμα και με χρέη !» γράφει. Στο ίδιο σημείωμα αναγράφεται κάπου η λέξη «Βοσκός» την οποία συναντάμε συχνά και είναι η συνθηματική ονομασία την οποία ερευνούν οι Αρχές και συνεχίζει : «σταδιακή υπονόμευση...από 2009, 2010+2011... Εχω χρέη...Τράπεζες...Πιέσεις μεγαλώνουν (2-3). Οι ΜΕΓΑΛΟΙ θέλουν τα λεφτά τους πίσω!...Με δάνεισαν 900 000-200 000 -400 000. Η άρνηση αποδέσμευσης και εκκαθάρισης της παλιάς μας συνεργασίας!! '97 -'98 -'99 -2000 -2004. Με απειλούν πλέον. Εάν δεν μου δώσεις και σήμερα λεπτά ! Είμαι υποχρεωμένος να παραπέμψω 2-3 τους πιο πιεστικούς από σένα !»

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «ΠΑΣΟΚ υπονόμευση διαρκής 2004+2007. Επίθεση διαρκείας. Κλίμα ...στη Θεσσαλονίκη από ΚΑΣΤ και -στο όνομα του ΓΙΩΡΓΗΣ 2008-2009 -με έκοψαν στις εκλογές ΜΕΑΤ. Μετά τις εκλογές υπονόμευση με Τύπο και ΜΜΕ».

Και συνεχίζει την επίμονη αναφορά του στα χρήματα που διεκδικεί: «Αυτή η μη επιστροφή από το 2010 των 900 000 ευρώ ήταν η μεγαλύτερη ΖΗΜΙΑ ΦΕΤΟΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΤΕΛΕΙΩΣ ΖΗΜΙΟΓΟΝΑ ΧΡΟΝΙΑ. Αναγκάστηκα για κάθε μέρα να καλύπτω τα υποσχόμενα, που δεν έρχονταν τελικά ποτέ, από το απόθεμά μου και με χρέη. Τραγική συνέπεια. Σε...μήνες το απόθεμα μηδενίστηκε, ενώ τα χρέη μεγάλωναν».

Και συνεχίζει: «Επιπλέον, μου έχει στερήσει τους τελευταίους μήνες τα λεφτά, που ενώ δημόσια μου έδινε υποσχέσεις και ελπίδες, στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγκρουσης με τους διώκτες μου αυτούς, άθλιους παλιανθρώπους, που επιχειρούν με ψεύδη αλλά και παρανομίες, όπως με βεβαίωσε με μια πολύ σημαντική απόφαση της Ανώτατης Δικαιοσύνης το Δικ. Συμβ....που έβαλαν τη Βουλή -τη χειραγώγησαν να ασκήσει παράνομα δίωξη εναντίον μου.

Και δεύτερο μου ζήτησαν από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθήνας, ξεδιάντροπα, ανήθικα και άτιμα για Ξέπλυμα, στα τέλη Αυγούστου, που ανέθεσαν ο ανακριτής τον Σεπτέμβριο εμμέσως τ'αρνήθηκε και τώρα ΞΑΝΑ ένα συμβούλιο των πλημμελειοδικών τώρα, θα κληθεί αυτές τις μέρες να άρει τη διαφωνία μεταξύ αυτού και του εισαγγελέα».

Και καταλήγει με απειλές και προειδοποιήσεις εναντίον του συνομιλητή του στο ημερολόγιο: «Αν δεν με στηρίξεις τώρα, με την άμεση έναρξη αποστολών επιστροφής σε μένα -επιτέλους- που ήταν προτεραιότητά μας εδώ και μήνες -μετά από μήνες υποσχέσεων χωρίς αντίκρυσμα -θα δείξεις αν είσαι μαζί μου όπως παλιά -στα 15 χρόνια κυβερνητικής συνεργασίας .

Η προβληματίζεσαι και σκέφτεσαι άλλες επιλογές σου όπως πριν, πάλι με μεταθέσεις, κοροιδίες ή και αρνήσεις αυτή τη φορά; Εδώ που φτάσαμε σε βεβαιώ ότι κάθε επιλογή σου θα έχει τις αντίστοιχες ή ανάλογες συνέπειες. Επιπλέον είμαι βέβαιος ότι αυτή τη στιγμή, που από μέρα σε μέρα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες ανακρίσεων και δικαιοσύνης για όλους μας...»
iefimerida

3 λόγοι για τους οποίους ο Τσίπρας δεν θα κυβερνήσει ποτέ

3 λόγοι για τους οποίους ο Τσίπρας δεν θα κυβερνήσει ποτέ

Γράφει ο 29-26 – Λόγος 1ος: Αν κάποιος κοιτάξει τις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων 30 ετών θα βρει την αναλογία δεξιών – αριστερών ψηφοφόρων ως εξής: 51% ψηφίζουν αριστερά, 46% δεξιά και ένα  3% ουδέτερα κόμματα. Αυτό ακριβώς έδειξαν και οι κάλπες της 6ης Μαΐου.Οι μετακινήσεις ψηφοφόρων γίνονται σε συντριπτικό ποσοστό εντός των τειχών της δεξιάς ή αριστερής ιδεολογίας, πλην των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων τα οποία απορροφούσαν ποσοστά δυσαρεστημένων του άλλου εναλλάξ. Ακόμα και τότε όμως τα νούμερα δεν…….

άλλαζαν δραματικά και έδιναν ένα 3-4% στην πράσινη ή μπλε κυβέρνηση.

Αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψεως να ευνοεί τον Αλέξη, όμως οι εκλογές της 17ης Ιούνη έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: Το 15% που φαίνεται να παίρνει το ΠΑΣΟΚ θα καταλήξει στην δεξιά! Το ΠΑΣΟΚ είναι πανέτοιμο να κυβερνήσει ως μειοψηφικό κόμμα με δεξιό συνασπισμό, πράγμα που ανεβάζει τα ποσοστά της δεξιάς στο 59-65%! Το νούμερο αυτό επιτρέπει στην υπόλοιπη αριστερά να διεκδικήσει το 35-41% του εκλογικού σώματος. Αν υπολογίσουμε ΚΚΕ-ΔΗΜΑΡ-Λοιποί κατ’ ελάχιστο στο 12%, στον αγαπητό Αλέξη μένει το πολύ 29%. Αυτό είναι και το ταβάνι του ΣΥΡΙΖΑ εκτός αν προκύψουν μαζικές διαρροές από παντού υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που δεν φαίνεται πιθανό αυτή τη στιγμή.

Λόγος 2ος. Ας υποθέσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να πιάνει το ταβάνι του και λίγο παραπάνω, το 30%. Σε αυτή την περίπτωση βγάζει περίπου 130 βουλευτές και ψάχνει ακόμα 25 για να κυβερνήσει. Δεν θα τους βρει!! Ναι, δεν θα τους βρει για τον απλό λόγο ότι κανείς δεν τον εμπιστεύεται. Κανείς δεν θα πάρει την ευθύνη μιας ενδεχόμενης εκδίωξης από την ευρωζώνη που θα τον καταστρέψει πολιτικά. Και αυτό λόγω των άπειρων απόψεων και συνιστωσών που ήδη δημιουργούν πρόβλημα διγλωσσίας στον ΣΥΡΙΖΑ και λόγω του ασαφούς προγράμματος, που παρεμπιπτόντως φτιάχνεται τώρα! Ο μοναδικός υποψήφιος συνεργάτης, ο Κουβέλης, έχει απορρίψει από τώρα το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεργασίας για να ξέρει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο κόσμος τι να περιμένει. Ενδεχόμενο αυτοδυναμίας δεν τίθεται οπότε επικρατεί το αδιέξοδο. Επομένως εκλογές ξανά!

Λόγος 3ος: Ο τρίτος λόγος είναι και ο σοβαρότερος. Ο ίδιος ο Αλέξης δεν θέλει να κυβερνήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε ως ένα κόμμα διαμαρτυρίας και έτσι θα συνεχίσει. Δεν έχει κυβερνητικό πρόγραμμα και δεν σκοπεύει να φτιάξει. Δεν έκανε σε κανέναν εντύπωση, ότι στην μάζωξη των αρχηγών υπό τον πρόεδρο για εξεύρεση κυβέρνησης, μόνο ο Αλέξης μιλούσε για ισχυρή αντιπολίτευση; Τι να την κάνεις την αντιπολίτευση όταν δεν έχεις κυβέρνηση; Και όμως ο Αλέξης πήγε στην συνάντηση και πρότεινε κυβέρνηση των τριών (έχετε 169 βουλευτές προχωρήστε! τους είπε) με τον εαυτό του αντιπολίτευση. Αυτό θα κάνει και όλες τις επόμενες φορές, όσες εκλογές και να γίνουν.

Επίλογος: Ο Αλέξης εκμεταλλεύτηκε πλήρως την συγκυριακή πολιτική ανυπαρξία του ΠΑΣΟΚ. Αν στη θέση του ΠΑΣΟΚ ήταν η Ν.Δ τότε, αντίθετα από σήμερα, θα μιλούσαμε για το φαινόμενο Καμμένου που θα χτυπούσε τριαντάρια και ο Αλέξης θα ήταν κολλημένος στο 10% με τάσεις πτωτικές. Έτσι όμως τα έφερε η ζωή και έτσι θα παίξουμε. Ο Αλέξης θα κάνει το κομμάτι του, θα πουλήσει την τρελίτσα του με τα ‘’madam Merkel’’ και θα αφήσει την βρώμικη δουλειά για τον δικομματισμό. Έτσι ο κάθε κατεργάρης θα γυρίσει στον πάγκο του….

Himaira

Η χαρισάμενη ζωή της κολλητής του Γιωργάκη Τίνας Μπιρμπίλη

Η χαρισάμενη ζωή της κολλητής του Γιωργάκη Τίνας Μπιρμπίλη

Ζωή χαρισάμενη ζει η πολύ καλή φίλη του πρώην Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου. Από πέρυσι τον Αύγουστο, όπου και πήρε το δικό της υπουργικό θώκο ο έτερος φίλος Γιωργάκη, κ. Παπακωνσταντίνου, ο κ. Παπανδρέου έπρεπε να βρει τρόπο να χρυσώσει το χάπι της κας. Μπιρμπίλη και έτσι μετά από μία… «πετυχημένη» θητεία στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, η Πατρίδα την αποζημίωσε, στέλνοντάς την ως Πρέσβειρα στον ΟΟΣΑ στο Παρίσι.
Εκεί απολαμβάνει αφορολόγητες απολαβές ύψους 300.000 € από εσάς κοροϊδάκια Έλληνες που δεν ξέρατε να πάτε στο ίδιο γυμναστήριο με τον Γιωργάκη και να τι παθαίνετε τώρα! Και όχι βέβαια μόνο αυτά, αλλά απολαμβάνει μία υπερπολυτελή κατοικία στα Ιλίσια Πεδία 500 τ.μ., σοφέρ και προσωπικό μάγειρα για τις λεπτές… οικολογικές προτιμήσεις της κας. Μπιρμπίλη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κακές οι γλώσσες έλεγαν πέρυσι ότι ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε διαφωνήσει για την τοποθέτηση της κας. Μπιρμπίλη κα προτιμούσε αυτή του κ. Ρουμελιώτη, αλλά δεν βαριέσαι… «δικά» μας παιδιά! Πρόσφατα είδαμε στην «διαύγεια» ένα καινούργιο «μπιλιετάκι» που ταξιδεύει για τα Ιλίσια, το οποίο ανέφερε ό,τι εγκρίνεται «η έκδοση χρηματικού εντάλματος στο όνομα της Τράπεζας της Ελλάδος με β΄ υπόλογο την ΜΠΙΡΜΠΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ, με βαθμό Πρέσβεως και στο Ταμείο Υπολόγου Συμψηφισμών για την πληρωμή εξόδων πρώτης εγκατάστασης λόγω έναρξης της τοποθέτησης της στη ΜΕΑ-ΟΟΣΑ ΠΑΡΙΣΙΩΝ που θα πληρωθεί με το ποσό των ΕΥΡΩ 5.619,87».
Καταλάβατε τώρα τι έχει γίνει έτσι; Μέχρι και τον ατμομάγειρα και τις πιλάτες εσείς θα τα πληρώσετε, καλοί μου Έλληνες, που η κυβέρνηση, αφού τα έχει κάνει όλα καλά και σοφά και εσείς έχετε μετατρέψει το σ…το σας σε παξιμάδι, μοιράζει τα δικά σας πεντοχίλιαρα αφειδώς! Πάλι καλά που τους φέρνετε και δάκρυα στα μάτια για τις θυσίες σας! Μην ξεχαστούμε, καλοκαιράκι έρχεται στείλτε και κανένα φράγκο εκεί στα μαύρα ξένα…
prionokordela
filologos10.wordpress.com

G R A V I O L A – Ο εξολοθρευτής του καρκίνου

Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, Annona sericea Dunal στον Correia, M. P., (1984), Annona macrocarpa Wercklι, A. bonplandiana H.B. & K., A. cearensis Barb.Rodr., Guanabanus muricatus (L.) M.Gσmez στο Rain-tree) είναι πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική. Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.
Το φυτό graviola, έχει προσαρμοστεί σε περιοχές με μεγάλη υγρασία και σχετικά ζεστούς χειμώνες. Θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου προκαλούν καταστροφές στα φύλλα και σε μικρά κλαδιά, ενώ το φυτό ξερένεται σε θερμοκρασίες κάτω των 3 βαθμών Κελσίου. Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα, μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε χυμό περισσότερο από το να φαγωθεί ατόφιο.
Το φυτό καλλιεργείται ως γεωργική καλλιέργεια για τον αγκαθωτό πράσινο καρπό του. Εκτός από τις περιοχές που αποτελούν πατρίδα του φυτού, η graviola καλλιεργείται επίσης στη νότια Φλόριντα των ΗΠΑ, για εσωτερική κατανάλωση, σε περιορισμένη κλίμακα. Η σάρκα του φρούτου είναι λευκή και ο πυρήνας του αποτελείται από πολλά μαύρα κουκούτσια, τα οποία δεν μπορούν να χωνευτούν. Η γλυκιά του σάρκα χρησιμοποιείται για την παρασκευή χυμών, γλυκών, σιροπιών και για γεύσεις παγωτών. Στο Μεξικό το φρούτο graviola είναι κοινό επιδόρπιο

Εκλογές 2012

Διαβάστε την ανακοίνωση της "Δημιουργίας ξανά" σχετικά με τη φορολογία:

"Με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, οι φορολογικοί συντελεστές στην Ελλάδα είναι από τους υψηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την άλλη πλευρά, τα φορολογικά έσοδα, είναι από τα χαμηλότερα. Η σχέση αυτή, απεικονίζει ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος της χώρας.

Η έλλειψη του αισθήματος της εμπιστοσύνης στην κοινωνία και την οικονομία, η αδυναμία (ή και απροθυμία) του εισπρακτικού μηχανισμού και το ασταθές και αλλοπρόσαλο φορολογικό μας σύστημα, είναι τα αίτια της τραγικής σημερινής κατάστασης.

Η εμπιστοσύνη θα πρέπει να αποκατασταθεί γρήγορα! Με κάθε τρόπο. Και θα πρέπει άμεσα να απλοποιηθεί και να σταθεροποιηθεί το φορολογικό σύστημα της χώρας. Διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.

Η «Δημιουργία, ξανά!» υποστηρίζει τον άμεσο σχεδιασμό ενός απλού φορολογικού συστήματος, το οποίο θα είναι σταθερό για χρονική περίοδο τουλάχιστον μίας δεκαετίας. Η σταθερότητα του φορολογικού καθεστώτος είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες για την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας.

Στα πλαίσια αυτού του φορολογικού συστήματος, η «Δημιουργία, ξανά!» υποστηρίζει την εφαρμογή ενιαίου φορολογικού συντελεστή, ίσου με 15% σε όλες τις κατηγορίες εισοδημάτων και στον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (με πολύ χαμηλότερους συντελεστές στους τομείς του τουρισμού και της οικοδομής). Οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, όχι μόνο βοηθούν την οικονομική δραστηριότητα, αλλά παράλληλα περιορίζουν το κίνητρο της φοροδιαφυγής.

Η οικονομία υποφέρει και οι άνεργοι αυξάνονται καθημερινά. Η κοινωνία δεν αντέχει και δε μπορεί να περιμένει άλλο. Πρέπει να γίνουν αλλαγές, τώρα!"

Στενοί συνεργάτες του Τσοχατζόπουλου στο πλευρό του Τσίπρα!!!

Στενοί συνεργάτες του Τσοχατζόπουλου στο πλευρό του Τσίπρα!!!

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε, ζήτω το… Συριζοπασόκ

Είπαμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο καλύτερος μαθητής του Ανδρέα Παπανδρέου. Είπαμε ότι βλέπει τα DVD από τις ομιλίες του και κάνει διατριβή στην πολιτική πλατφόρμα με την οποία εκτόξευσε το ΠΑΣΟΚ από το 14% στην εξουσία.

Και φυσικά, το καλύτερο μάθημα του κ. Τσίπρα είναι ο λαϊκισμός και καλύτερο σύνθημά του το “Τσοβόλα δος τα όλα“. Όμως, όλα αυτά για να τα μάθεις χρειάζεσαι και τους αυθεντικούς Πασόκους, με τη διδασκαλία από απόσταση δουλειά δε γίνεται, κυβέρνηση δεν προκύπτει.

Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να «προσλάβει» παλαιούς Πασόκους,

με θητεία στα κέντρα αποφάσεων, δοκιμασμένοι στον πολιτικό στίβο και τις ίντριγκες και το κυριότερο, στελέχη που γνώρισαν την… πράσινη καμαρίλα και ξέρουν να λένε καλά ψέματα.

Με απλά λόγια, παλαιοπασόκοι μεταλαμπαδεύουν την πράσινη τεχνογνωσία στους… νεοσσούς του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να γίνει κόμμα εξουσίας. Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι μερικοί από τους στενούς συνεργάτες του κ. Τσίπρα ήταν κάποτε τα… δεξιά χέρια του προφυλακισμένου για τις μίζες Ακη Τσιχατζόπουλου.

Για παράδειγμα ο Αντώνης Κοτσακάς, πρώην υφυπουργός Εργασίας και Υπουργός Αιγαίου, στενός συνεργάτης του Ακη. Αθόρυβα πριν τις εκλογές πέρασε στον ΣΥΡΙΖΑ αφού είχε αποχωρήσει πέρυσι από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Ανέλαβε την οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπήκε την τελευταία στιγμή στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας διότι έσκασε το σκάνδαλο του Τσοχατζόπουλου.

Ο Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος έχει περάσει από παντού. Πανεπιστημιακός με αντιδικτατορική δράση, στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, βρέθηκε κοντά στο Γιώργο Παπανδρέου, έγινε μυστικοσύμβουλός του στο υπ. Εξωτερικών, πρόεδρος στο ΙΣΤΑΜΕ μέχρι που τα έσπασε μαζί του και αποχώρησε. Τελευταία, φέρεται να είναι ο σύμβουλος του κ. Τσίπρα σε θέματα οικονομικής πολιτικής.

Ο Ευάγγελος Χωραφάς ήταν συνεργάτης και σύμβουλος του Ακη επί χρόνια. Τελευταία είναι κοντά στον Αλέξη Τσίπρα και τον συμβουλεύει σε θέματα πολιτικής και οργάνωσης.

Πολύ γνωστός Τσοχατζοπουλικός είναι ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο Γιώργος Ραυτόπουλος ο οποίος πρόσφατα προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Σπύρο Κότσια που διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών. Κι αυτός σύμβουλος του Αλέξη για το πώς γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ… ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουμε ότι ο Ραυτόπουλος είχε αποτελέσει στόχο της «17 Νοέμβρη».

Ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουρουμπλής, , υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ αφού πρώτα δημιούργησε την Ενωτική Κίνηση μαζί με τον Ν. Κοτζιά. Επανεξελέγη στις 6 Μαΐου με το κόμμα των πολλών συνιστωσών που απέκτησε και μια ακόμη, αυτή του Κουρουμπλή.

Στην παρέα των πρασίνων φαίνεται να βρίσκει στέγη και η Λούκα Κατσέλη. Στενή συνεργάτης του κ. Παπανδρέου φέρεται να είναι αυτή που εμπνεύστηκε το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Ως υπουργός δεν έκανε απολύτως τίποτε και η ανάπτυξη έμεινε στα χαρτιά. Συγκρούστηκε με τον πρώην πρωθυπουργό και αποχώρησε, δημιούργησε με τον Καστανίδη τη Δημοκρατική Αριστερά, πάτωσε στις εκλογές και τώρα φαίνεται να παντρεύεται με τον Αλέξη Τσίπρα. Λεπτομέρεια. Ο σύζυγός της, Γεράσιμος Αρσένης (που τον θυμήθηκαν αυτόν;) ήταν η πρόταση του κ. Τσίπρα για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού.

Είμαι κι εγώ λαός, Αλέξη

του Γιώργου Γραμματικάκη

Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, Αλέξη. Εχομε όμως διασταυρωθεί σε πολιτικές ή καλλιτεχνικές εκδηλώσεις κι ακόμα, φίλοι αξιόλογοι βρίσκονται στο πολιτικό σου περιβάλλον. Θα μου επιτρέψεις λοιπόν να συστηθώ: Όχι με τα πτυχία και τα αξιώματα, που μου χάρισε κατά καιρούς η μοίρα αλλά με μία άλλη ιδιότητα, που αυτήν την στιγμή προέχει. Είμαι κι εγώ λαός, Αλέξη.

Λυπούμαι που χρειάζεται να στο υπενθυμίσω: Είμαι όμως κι εγώ λαός. Είναι λοιπόν δύσκολο να καταλάβω πώς αναφέρεσαι συνέχεια στον λαό, χωρίς να λάβεις υπ’ όψιν σου και μένα. Δεν είναι περισσότερο λαός οι συνδικαλιστές και οι πρυτάνεις, μερικές ομαδούλες μιας κατ’ όνομα μόνο αριστεράς, κάποιοι έκπτωτοι του παλιού πολιτικού κόσμου – έναν μάλιστα τον πρότεινες και ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό. Με αυτούς πάντως επεδίωξες να συναντηθείς, αυτοί είναι φαίνεται η κοινωνία και ο λαός.

Όχι, Αλέξη: Είμαι κι εγώ λαός. Θέλω να πω, είμαστε κι εμείς λαός. Ισχυρίζομαι μάλιστα ότι εκπροσωπούμε, χωρίς βούλες και σφραγίδες, το πιο μεγάλο, το πιο προοδευτικό κομμάτι μιας κοινωνίας με τραυματισμένο πρόσωπο. Εκείνο το κομμάτι που δεν έχει σε τίποτα να ντρέπεται, παρά μόνο για τις διαψεύσεις του. Και όσο του επέτρεπαν οι περιστάσεις και οι δυσκολίες του βίου, διατηρούσε πάντα κάποιες αξίες, αλλά και έγνοια για τον τόπο. Εξαρτήσεις κομματικές δεν έχομε, ούτε ιδιοτέλειες. Χρόνια λοιπόν τώρα προσδοκούσαμε την αλλαγή, που δεν ερχόταν. Έτσι είδαμε με ικανοποίηση την κατάρρευση ενός πολιτικού συστήματος, που ανάμεσα σε άλλα δεινά μας οδήγησε σε ένα αδιέξοδο μνημόνιο. Το μνημόνιο ωστόσο ήταν η συνέπεια, όχι η αιτία. Είδαμε επίσης με πολλές ελπίδες  -το ξέρεις!- την δική σου εκλογική άνοδο, και της αριστεράς που εκπροσωπείς. Στην φαρσοκωμωδία μάλιστα των “διερευνητικών” εντολών, εμείς, το προοδευτικό κομμάτι του λαού, μια μόνο κίνηση περιμέναμε: Να τείνεις το χέρι στο ομόλογο σου κόμμα της αριστεράς και με τους αναγκαίους συμβιβασμούς να καταθέτατε από κοινού μια πρόταση κυβέρνησης. Κανένας δεν θα μπορούσε τότε να αντισταθεί στην ανάγκη της, μήτε στην σαρωτική δυναμική της. Αυτό δεν έγινε. Φτάσαμε αντίθετα σε αλληλοκατηγορίες και παιδικά ξεσπάσματα.

Έχω λοιπόν την γνώμη ότι επιπόλαια – δεν είναι ασυνήθιστο αυτό για την αριστερά! - ερμηνεύθηκε το νόημα των εκλογών. Σαν να μην υπήρξαν οι παραφυάδες της “Χρυσής Αυγής” αλλά και των “Ανεξάρτητων Ελλήνων”. Έδειξες έτσι υπεροψία και εμμονές, που σκίασαν τις αρετές σου. Από κοντά και κάποια επιφανή στελέχη, που έσπειραν την σύγχυση και την ανασφάλεια. Η ιστορία άνοιξε την πόρτα στην Αριστερά κι εκείνη φρόντιζε να ασφαλίσει τα παράθυρα. Θα μπορούσες να γίνεις ένας εθνικός ηγέτης κι εσύ επέμενες να παραμείνεις ο αρχηγός ενός κόμματος με συνιστώσες. Εύκολα θα κυριαρχούσες στις όποιες διαπραγματεύσεις για μια λύση, εσύ όμως έδειξες να τις φοβάσαι. Όσο για τη σκληρή  διαχωριστική γραμμή που χάραξες, όχι με ένα παρελθόν διάτρητο, αλλά με τα “κόμματα του μνημονίου”, δεν είχε νομίζω νόημα. Στην κοινή συνείδηση, τα κόμματα αυτά αποχωρούσαν πια –κανείς δεν ξέρει αν οριστικά- από το προσκήνιο της ιστορίας. Έμεναν  όμως  οι πολίτες που τα εμπιστεύτηκαν, και συχνά δεν υπολείπονταν σε προσδοκίες και δάκρυα από τους άλλους. Την ίδια άλλωστε σκληρή γραμμή για όσους “ψήφισαν” το μνημόνιο ακολουθούσαν μόνον οι "Ανεξάρτητοι -από τι άραγε;- Έλληνες", η ντροπή – για όλο το έθνος!- της Χρυσής Αυγής, κι ένα παλαιολιθικό ΚΚΕ. Αυτή η ανορθόδοξη συμπόρευση έχει φοβούμαι μεγάλη σημασία.

Πέραν όμως από αυτά, υπάρχουν πάντοτε τα κόμματα της Ευρώπης, οι συμφωνίες και η αξιοπιστία μας, ένα μνημόνιο. Το μνημόνιο μπορεί να αλλάξει, να βελτιωθεί, ίσως και να παραμερισθεί. Λίγο ωστόσο βοηθούν σε αυτό οι εσωτερικοί λεονταρισμοί, που έχουν βλάψει πολύ την χώρα κι ωστόσο ακόμα αφθονούν. Το μνημόνιο αλλάζει. Αρκεί να πλεύσεις στην Ευρώπη ως ο εκπρόσωπος μιας Ελλάδος που υποφέρει, διδάχτηκε και τώρα απαιτεί, και λιγότερο ως ο νικητής των όποιων εκλογών.

Σε ένα κείμενο μου πριν τις εκλογές, επέμενα  από αυτήν εδώ την θέση ότι “αυτές οι εκλογές, δεν είναι δικές μου”. “Κινούνται” σημείωνα στην συνέχεια “σε υπόγεια ρεύματα, τους λείπει η προοπτική... Η οργή σμίγει με τον φόβο, η λογική με το συναίσθημα, η διαστροφή της αλήθειας συγχέεται με την ίδια την αλήθεια.”

Λίγη ικανοποίηση αισθάνομαι, αν δικαιώθηκα. Διατύπωνα  όμως  στο ίδιο κείμενο, “την υποψία η την ελπίδα ότι εκεί, στο βάθος του ορίζοντα, θα υπάρξουν και οι δικές μας εκλογές”.

Υπάρχει λοιπόν ακόμα καιρός, Αλέξη. Ακόμα και τώρα που οδηγούμαστε, εκόντες άκοντες,  σε ψυχοφθόρες πάλι εκλογές, υπάρχει καιρός. Η βασική σου θέση, αν δεν υπονομευθεί από άλλους, ότι η  Ελλάδα θέλει να μείνει στον κύριο κορμό της Ευρώπης, έδωσε θάρρος και ελπίδες στον κόσμο για μία εθνική συνεννόηση. Μην την αναιρείς. Προσπάθησε να στήσεις γέφυρες όχι με τα  κούφια λόγια και τις υποσχέσεις αλλά με εκείνη την παλλόμενη λαχτάρα του Έλληνα, που χρόνια τώρα διαψεύδεται. "Πόνο και δάκρυα" υποσχέθηκε στον λαό του ένας ιστορικός ηγέτης και κέρδισε την εμπιστοσύνη του μέχρι την νίκη.

Την δική μας πατρίδα, με τον σκούφο και τα φτωχικά της ρούχα - όπως στην φωτογραφία - λίγοι φοβούμαι ότι αγάπησαν πραγματικά, Αλέξη. Έτσι έφτασε σήμερα να ακροβατεί σε ένα τεντωμένο και επικίνδυνο σκοινί. Αν την βοηθήσεις να περάσει στην απέναντι όχθη, αντί να πέσει στο βάραθρο, δεν θα έχεις μόνο τα χειροκροτήματα του κόσμου, που αγωνιά. Θα δικαιούσαι κάτι σοβαρότερο, και απείρως δυσκολότερο: Την αναγνώριση της Ιστορίας. Η ίδια δείχνει ότι είναι φειδωλή σε αυτήν την αναγνώριση. Της αρέσει, αντίθετα να ασκεί την εκδικητικότητα και την καχυποψία της.