Η πολιτική δεν είναι καταγγελιολογία – είναι ευθύνη !!!

 Η στείρα αντιπολίτευση και η σιωπή στα μεγάλα προβλήματα

Η ουσία της πολιτικής δεν είναι να αναπαράγει εντυπώσεις ούτε να κυνηγάει πρόχειρα μικροπολιτικά οφέλη, αλλά να προτείνει λύσεις για τα μεγάλα και διαρκή προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία. Κι όμως, σε μια περίοδο που η ακρίβεια έχει γίνει μόνιμος εφιάλτης για τα νοικοκυριά, που οι μισθοί παραμένουν στάσιμοι, που το στεγαστικό έχει μετατραπεί σε κοινωνική κρίση και που οι πιο άξιοι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα για ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό, η πολιτική αντιπαράθεση επιμένει να περιστρέφεται γύρω από προσωποκεντρικές αντιπαραθέσεις και καταγγελίες χωρίς βάθος.

Η αντιπολίτευση –και δη ένα κομμάτι της που διεκδικεί ρόλο θεματοφύλακα της "ηθικής" και της "κάθαρσης"– μοιάζει συχνά να χάνει το δάσος κοιτάζοντας το δέντρο. Δεν αρκεί να επικαλείσαι δικαιώματα και διαφάνεια, αν δεν έχεις συγκεκριμένο και ρεαλιστικό σχέδιο για να αυξηθούν οι μισθοί, να δημιουργηθούν ποιοτικές θέσεις εργασίας και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στέγης. Αν η μόνη πολιτική πρόταση είναι η καταγγελία, τότε δεν πρόκειται για υπεύθυνη αντιπολίτευση, αλλά για πολιτική απόδραση από τις ανάγκες της κοινωνίας.

Η Ζωή, ο Βελόπουλος ή οποιοσδήποτε άλλος που βρίσκει πρόσκαιρη απήχηση σε κομμάτια του εκλογικού σώματος, οφείλει –αν φιλοδοξεί να παίζει σοβαρό ρόλο– να τοποθετηθεί με καθαρές θέσεις για την οικονομία, την εργασία, τη στέγαση και το brain drain. Γιατί, αλλιώς, απλώς εκμεταλλεύεται τη δυσαρέσκεια χωρίς να προσφέρει διέξοδο. Κι αυτό, όσο κι αν φαντάζει "αντισυστημικό", στην ουσία είναι βαθιά συστημικό: διαιωνίζει την αδράνεια.

Και το ΠΑΣΟΚ, φυσικά, δεν κρίνεται από το τι κάνει η Ζωή ή ο οποιοσδήποτε άλλος. Κρίνεται από το αν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να χαράξει κοινωνική πολιτική με ρεαλισμό και όραμα και να προτείνει λύσεις για να μείνουν οι νέοι στην Ελλάδα – όχι να σηκώνουν βαλίτσες με ένα πτυχίο και ένα διαβατήριο στο χέρι.

Η πολιτική σήμερα έχει ανάγκη από υπευθυνότητα, όχι από κραυγές. Από προτάσεις, όχι από θεατρινισμούς. Από λύσεις, όχι από στείρες αντιπαραθέσεις. Και όποιος το κατανοήσει αυτό πρώτος, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.