Στην αρχή της δεκαετίας του 1990, δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι, κυρίως φοιτητές και πιτσιρικάδες από τα φροντιστήρια της πλατείας Κάνιγγος, συμμετέχουν σε μια αυθόρμητη λαϊκή συγκέντρωση στην οδό Χαλκοκονδύλη στο κέντρο της Αθήνας.
Το 1992, όταν κινητά τηλέφωνα δεν υπήρχαν και το Ίντερνετ ακόμα χρησιμοποιείτο πειραματικά στις ΗΠΑ, και ούτε λόγος για social media, το νέο διαδόθηκε γρήγορα, από στόμα σε στόμα: Ο τύπος που έχει καταλάβει τη δημόσια τηλεοπτική συχνότητα 67, ο τύπος με τα παχιά γυαλιά που καταριέται τα παιδιά του Μητσοτάκη ευχόμενος καρκίνο, ο πολιτικός με σήμα κατατεθέν τον φραπέ, ο Βασίλης Λεβέντης, έχει κεντρική προεκλογική συγκέντρωση κάτω από τα γραφεία του κόμματός του, στην οδό Χαλκοκονδύλη.
Όσοι πήγαν από περιέργεια, αντίκρισαν ένα τεράστιο πλήθος, που συμμετείχε ενθουσιωδώς στη συγκέντρωση κρατώντας ακόμα και φωτοβολίδες, να περιπαίζει και να υβρίζει τον «φέρελπι» πολιτικό, μέσω συνθημάτων που περιλάμβαναν τη γνωστή νεοελληνική αργκό. Και στο μπαλκόνι, δακρυσμένο τον Βασίλη Λεβέντη, να ευχαριστεί από καρδιάς το κοινό του για τη μεγαλειώδη συγκέντρωση και τις «ενθαρρυντικές» παροτρύνσεις που νόμιζε ότι του απηύθυνε το μέγα πλήθος…
Ήταν οι εκλογές του 1992 για την πλήρωση της έδρας του Δημήτρη Τσοβόλα στη Β΄ Αθηνών, που την είχε χάσει λόγω της σχετικής απόφασης του ειδικού δικαστηρίου. Η Ν.Δ. αποφασίζει να μην την διεκδικήσει, να αφήσει ελεύθερους τους ψηφοφόρους της και να γελοιοποιήσει τη διαδικασία. Οι περισσότεροι οπαδοί της επιλέγουν να ψηφίσουν τον Βασίλη Λεβέντη αφού ήταν γνώριμος του κόμματος από τις εκλογές του 1989. Ο Βασίλης Λεβέντης είχε προηγουμένως ενταχθεί στα ψηφοδέλτια της Β΄Αθήνας της Ν.Δ., ανταλλάσσοντας το ουράνιο τόξο - σήμα του (τότε) κόμματός του, με μια θέση στην εκλογική λίστα. Το ουράνιο τόξο του Λεβέντη, χρησιμοποιήθηκε στις εκλογές του 1989 από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως βασικό προεκλογικό σήμα της «φιλελεύθερης Ν.Δ.», ενώ ο Βασίλης Λεβέντης συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια του Μητσοτάκη, βγήκε τρίτος (από το τέλος) στην εκλογική περιφέρεια της Β’ Αθηνών. Για τους παλιότερους που το έχουν ήδη ξεχάσει, στο κόμμα του είχε θητεύσει, ως υπαρχηγός του Βασίλη Λεβέντη, ο πολιτικά προβληματικός (αλλά συμπαθέστατος) Γιωργάκης Παπανδρέου, ετεροθαλής αδελφός του Ανδρέα.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, συνέβησαν πολλά, και ο Βασίλης Λεβέντης βρέθηκε στη Βουλή, αφού ψηφίστηκε (κυρίως) από νέους ανθρώπους της Β. Ελλάδας. Οι περισσότεροι απ΄ όσους τον ψήφισαν, τον επέλεξαν ως «αντισυστημικό», αγνοώντας όμως την πολιτική του διαδρομή και ιστορία.
Η αφορμή για να γραφεί αυτή η ανασκόπηση είναι η ξαφνική αγάπη του καταρρέοντος ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. Λεβέντη. Τις ημέρες που μας πέρασαν, τόσο το δεξί χέρι του κ. Τσίπρα, ο κ. Παππάς, όσο και το αριστερό του, ο κ. Φλαμπουράρης, έκαναν επιθέσεις φιλίας στον Βασίλη Λεβέντη. Είχαν προηγηθεί οι μυστικές συναντήσεις και οι παραινέσεις του Γερμανού πρέσβη προς τον κ. Λεβέντη για να στηρίξει την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Ο κ. Λεβέντης, άλλωστε, δεν το κρύβει ότι είναι πολιτικός υπό γερμανική επιρροή, έχοντας άλλωστε σπουδάσει και στη Γερμανία. Από την περίοδο των σπουδών του, άλλωστε «εμπνεύστηκε» το πρώτο του κόμμα, τους «Ελεύθερους» που μετέπειτα τους ονόμασε «οικολόγους». Κόμματα με τα οποία έκανε τα πρώτα του (αυτόνομα) βήματα στην πολιτική σκηνή μόλις το ΠΑΣΟΚ του έδειξε την πόρτα της εξόδου.
Καλά, τελικά δεν ευθύνονται για την καταστροφή τη χώρας το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, όπου ο Βασίλης Λεβέντης ήταν στέλεχος και των δύο;
Ο Λεβέντης είναι ένας χρήσιμος ρολίστας της πολιτικής, που η πολιτική συγκυρία έφτασε να τον βάλει στη Βουλή, κατά την πιο κρίσιμη φάση της Ελληνικής Ιστορίας. Άλλωστε οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι ο Λεβέντης είχε επιδιώξει να έχει ρόλο και το 2012, τηλεφωνώντας -μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων- ο ίδιος στη Ν.Δ., προσφέροντας τότε τη στήριξή του με το (πολιτικό) αζημίωτο, για να «αποφευχθεί πάση θυσία η επερχόμενη λαίλαπα Τσίπρα». Στήριξη που τότε αρνήθηκε (προς τιμήν του) ο Αντώνης Σαμαράς.
Ο σημερινός ρόλος του, προδιαγραμμένος: Να στηρίξει με νύχια και με δόντια την παραμονή της κυβέρνησης του κ. Τσίπρα στην εξουσία. Γι αυτό και δεν είναι τυχαίες οι συντονισμένες θετικές, τελευταίες αναφορές των κ.κ. Φλαμπουράρη και Νίκου Παππά που φτιάχνουν κλίμα για τον Βασίλη Λεβέντη: «Οι διακηρύξεις Λεβέντη για να σωθεί η χώρα μας βρίσκουν σύμφωνους», δηλώνει ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ενώ «πολιτική ωριμότητα που διακρίνει τον πολιτικό του λόγο» διαπιστώνει ο Νίκος Παππάς!
Μάλιστα! Ο «μέντορας» και ο «κολλητός» του Αλέξη Τσίπρα υμνούν τον Βασίλη Λεβέντη, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά συνεργασίες! Αλλά πριν τον «αμπαλάρουν» και μας εμφανίσουν τον κ. Λεβέντη, ως το νέο σωτήρα της αριστεράς οφείλουν να μας απαντήσουν:
Πότε τελείωσε για την κυβέρνηση και δεν το μάθαμε, ο πόλεμος κατά των καταληψιών δημοσίων τηλεοπτικών συχνοτήτων, που είχαν εξαπολύσει ο κ. Τσίπρας με τον κ. Παππά; Ξέχασαν τόσο γρήγορα ότι ο κ. Λεβέντης είχε καταλάβει δύο τηλεοπτικές συχνότητες (την περίφημη συχνότητα 67, αλλά και τη συχνότητα 40) μεταπωλώντας τις μετά στον Γιώργο Κουρή; Ξέχασαν τόσο γρήγορα ότι δεν έδωσε ποτέ λογαριασμό ο κ. Λεβέντης από το κέρδη που αποκόμισε από την κατάληψη δημοσίων τηλεοπτικών συχνοτήτων; Ετοιμάζονται να στηριχθούν σε κάποιον που ποτέ δεν έδωσε λόγο (και φόρο) για το κανάλι που κατείχε και μάλιστα παρανόμως; Ας μας πουν επίσης, μέχρι πότε εμφανιζόταν ως μέτοχος του καναλιού του κ. Κουρή ο Β. Λεβέντης;
Ο κ. Φλαμπουράρης θα πρέπει, επίσης, να μας απαντήσει και σε τι ακριβώς συμφωνεί με τις σημερινές θέσεις του κ. Λεβέντη, που άλλωστε τίθενται και ως προϋπόθεση συνεργασίας:
Μήπως στην περικοπή όλων ανεξαιρέτως των συντάξεων;
Μήπως στην κατάργηση των συντάξεων για τους πιο εύπορους, παρότι αυτοί τις έχουν προκαταβάλει μέσω της εργασίας και των ενσήμων τους;
Μήπως στην απόλυση δημοσίων υπαλλήλων σε βάθος δεκαετίας ή μήπως στην απομάκρυνση όλων των συγγενών νυν και τέως πολιτικών από το Δημόσιο, μέτρο που θα πλήξει ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ;
Δυστυχώς οι νεώτεροι αγνοούν ότι ο Λεβέντης εμφανίζεται σήμερα εντελώς διαφορετικός από εκείνο που πραγματικά είναι:
Ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης, ενώ κατά τα προηγούμενα χρόνια εμφανιζόταν (από τηλεοράσεως) με ομοφοβικό και αντισιωνιστικό λόγο.
Παρουσιάζεται ως μειλίχιος πολιτικός, ενώ στην ουσία ήταν ο πρόδρομος «ηγέτης των αγανακτισμένων του 1990» που ζητούσε από «τον Θεό να παρέμβει για να πεθάνει ο Μητσοτάκης» και καταριόταν τους πάντες, ευχόμενος «καρκίνος να βρει την οικογένεια Παπανδρέου και Μητσοτάκη»!
Κατακεραύνωνε τους καναλάρχες, όταν ο ίδιος χρησιμοποιούσε δημόσιες τηλεοπτικές συχνότητες και εμφανιζόταν ακόμα και συνεταίρος μεγαλο-καναλαρχών, χωρίς να έχει καταβάλλει ούτε ένα ευρώ στο δημόσιο για την χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων…
Ο Λεβέντης παρουσιάζεται σήμερα ως ο σημερινός χρήσιμος «μπροστινός» του συστήματος. Πιθανότατα θα βρεθεί εντός του (νέου) κυβερνητικού σχήματος Τσίπρα, με ιδιαίτερο ρόλο, ανταγωνιστικό του κ. Καμμένου.
Όμως η Ιστορία δεν ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρη για τους πρόθυμους και χρήσιμους του συστήματος. Δείτε που βρίσκεται ο Καρατζαφέρης ή ο Κουβέλης, πολιτικοί παίκτες που η μοίρα τους επιφύλαξε ρόλους αντίστοιχους με εκείνους που προσφέρει πλέον στον κ. Λεβέντη.
Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αναρωτιούνται «τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί, απ΄ ο,τι μας συνέβη». Πολύ φοβάμαι ότι πολύ σύντομα θα πάρουν την απάντησή τους!