Ο ίδιος ανέφερε ωστόσο ότι ακόμη και με την δωρεά να μην διατεθούν κάποια διαμερίσματα ή σπίτια για να φιλοξενούνται σπουδαστές στην διάρκεια των σπουδών τους, θα μπορούσε να λειτουργήσει η στήριξη της τοπικής κοινωνίας προς το εκπαιδευτικό ίδρυμα στην κατεύθυνση της παραχώρησης για συγκεκριμένο χρόνο κάποιων διαμερισμάτων. «Το ΤΕΙ θα μπορούσε σε ένα διαμέρισμα για παράδειγμα να εξασφαλίσει τη διαμονή φοιτητών, καλύπτοντας τους λογαριασμούς για το νερό και το ρεύμα, κάτι που κάνει και στην εστία, και παράλληλα να αναλάβει την επιδιόρθωση και συντήρηση του χώρου μετά το πέρας της παραχώρησης», επισήμανε. Στο μεταξύ, εκείνο που θα εξυπηρετούσε για να δοθεί μια αντίστοιχη λύση, είναι να εξασφάλιζε το κράτος ορισμένα κίνητρα προς τους ιδιοκτήτες ακινήτων, ανοίκιαστων διαμερισμάτων. Τέτοια θα ήταν η απαλλαγή τους από τον ΕΝΦΙΑ ή τη φορολόγηση του ακινήτου, εφόσον θα το διαθέτει για στέγαση σπουδαστών χωρίς να λαμβάνει ενοίκιο ούτε από τους φοιτητές ούτε από το ΤΕΙ ή το υπουργείου Παιδείας.
-Προκειμένου να διερευνήσουμε περαιτέρω τη δυνατότητα απευθυνθήκαμε σε μεσιτικό γραφείο, ζητώντας τη γνώμη του εξειδικευμένου και με γνώση της τοπικής αγοράς ακινήτων και της διαθεσιμότητας προς ενοικίαση διαμερισμάτων, κ. Κώστα Σταύρο. Ο ίδιος επισήμανε ότι υπάρχουν ορισμένα πολύ μεγάλα διαμερίσματα στην Άρτα τα οποία παραμένουν ανοίκιαστα όντας παλαιότερης κατασκευής, όμως είναι καλοδιατηρημένα. Αναφέρθηκε σε διαμερίσματα μεγάλου εμβαδού με πέντε υπνοδωμάτια που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν σπουδαστές. «Γνωρίζω ορισμένα τέτοια, πράγματι, όμως δεν θεωρώ ότι η πρόταση αυτή αν δεν συνοδεύεται από ορισμένες προϋποθέσεις και κίνητρα θα λειτουργούσε», μας είπε όταν ζητήσαμε τη δική του γνώμη.
Ο κ. Κώστας εξήγησε παράλληλα ότι τα τελευταία χρόνια το ακίνητο έχει φορτωθεί με μεγάλα οικονομικά βάρη (φορολογικά) κι έτσι τα περισσότερα από αυτά τα διαμερίσματα, που αναφέρονται νοικιάζονται και πωλούνται παράλληλα. Αυτό θα αποτελούσε ένα ακόμη εμπόδιο ως προς την διαθεσιμότητά τους. Επιπρόσθετα όμως ο ίδιος μίλησε και για την δυσπιστία του κάθε πολίτη σήμερα και ιδιοκτήτη απέναντι στην συναλλαγή του με το κράτος. Είπε συγκεκριμένα: «Ακόμη κι αν είχε απαλλαγή από ΕΝΦΙΑ και φορολογία, όσο διάστημα θα το παραχωρούσε στο ΤΕΙ για τη στέγαση οικονομικά ασθενέστερων σπουδαστών που δικαιούνται εστία, καλύπτοντας έτσι μια υπαρκτή αδυναμία σε διαθέσιμες κλίνες στην εστία, δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα υπήρχε προσφορά. Ακόμη κι αν μιλάμε για διαμερίσματα που δεν έχουν νοικιαστεί τα τελευταία τέσσερα και πέντε χρόνια και μένουν κλειστά. Ο λόγος είναι η δυσπιστία του κάθε πολίτη σήμερα ιδιοκτήτη στην συναλλαγή του με το κράτος. Ακόμη και στην συναλλαγή με το ΤΕΙ. Θα δυσπιστούσε ο ιδιοκτήτης για το αν και κατά πόσο τελικά θα ήταν φερέγγυο το κράτος σε ό,τι θα υπόσχονταν ή θα συμφωνούσε. Επίσης ζήτημα υπάρχει και για τον τρόπο διασφάλισης των λογαριασμών όσο και των φθορών στο ακίνητο και την κάλυψή τους από το ΤΕΙ», ανέφερε.
Μάλιστα τόνισε ότι: «Αρκεί και μόνο το γεγονός ότι για περιπτώσεις που ενοικιαστές άφησαν απλήρωτους ιδιοκτήτες και εντούτοις αυτοί φορολογήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν, όταν και υπήρξε η δέσμευση ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματα αυτά διότι ακόμη τα περιμένουν και δεν ξέρουν αν τελικά θα τους επιστραφούν κι αν, πότε».
Ο ίδιος επισήμανε ότι θα μπορούσε αν υπάρξουν οι προϋποθέσεις προς τους ιδιοκτήτες να συμβάλει και μέσω του γραφείου να απευθυνθεί και να ενημερώσει για μια τέτοια προοπτική, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση, όμως δεν δήλωσε αισιόδοξος ότι θα υπήρχε ανταπόκριση, για όλους τους παραπάνω λόγους.
Με την ευκαιρία της επικοινωνίας μας ο κ. Κώστας Σταύρος επισήμανε κι άλλες παραμέτρους στο ίδιο θέμα, όπως για παράδειγμα ότι το μικρότερο έως το ελάχιστο ποσοστό επισφάλειας σήμερα για την ενοικιαζόμενη στέγη είναι αυτό που αφορά στην φοιτητική στέγη. Όταν σε εργαζόμενους, ακόμη και δημοσίους υπαλλήλους ή εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και αυτοαπασχολούμενους σε ότι αφορά την επαγγελματική στέγη το ποσοστό επισφάλειας για τον ιδιοκτήτη, που σημαίνει αν αφήσει απλήρωτα ενοίκια ή λογαριασμούς κλπ, είναι πάνω από 60%, για τον φοιτητή είναι ελάχιστο και σε ποσοστό πάνω από 90 με 95% ίσως κι ακόμη περισσότερο ο φοιτητής θα πληρώσει κανονικά το ενοίκιό του διότι αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα των γονιών του η πληρωμή του ενοικίου του παιδιού που σπουδάζει. Την ίδια στιγμή όμως αυτό δεν έχει γίνει αρκετά κατανοητό σε επίπεδο Άρτας όπως συμβαίνει σ’ άλλες πόλεις που έχουν επενδύσει αρκετά πάνω στη φοιτητική στέγη, με επιπλωμένα διαμερίσματα τα οποία έχουν μεγαλύτερη ζήτηση σήμερα, σε επίπεδο φοιτητικής στέγης. «Πολλές φορές όταν πρόκειται στην Άρτα για χώρους που απευθύνονται σε φοιτητές δεν γίνονται παρεμβάσεις συντήρησης ή καλυτέρευσης της υποδομής, κι αυτό είναι αρνητικό».
Επίσης ένα σημαντικό στοιχείο που αφορά στην φοιτητική στέγη στην Άρτα είναι ότι όλες οι υποδομές έγιναν βιαστικά και παράλληλα όχι με αυξημένες προδιαγραφές. Σήμερα εκείνο που διαπιστώνεται είναι η στροφή των φοιτητών και πάλι στις διαθέσιμες κατοικίες του κέντρου κάθε πόλης. Η δαπάνη των μετακινήσεων προβληματίζει κι έτσι έχουμε μεγαλύτερη ζήτηση στο κέντρο ώστε να μπορεί ο φοιτητής να κινείται όλες τις ώρες με τα πόδια και μικρότερη ζήτηση στην περιφέρεια, για την Άρτα τα σημεία εκτός κέντρου, όπως και σε Κωστακιούς που είχαμε μια ανοικοδόμηση παλιότερα ειδικά για την κάλυψη της ανάγκης σε φοιτητική στέγη, όπου μειώνεται η ζήτηση και το ύψος των ενοικίων. Πρώτα θα ερευνήσει για αναζήτηση στο κέντρο ο γονέας για το παιδί ώστε να μην πληρώνει τις βραδινές ώρες για μετακίνηση και μετά περιφερειακά», εξήγησε ο ίδιος.
Στο μεταξύ ενδιαφέρουσα ήταν η πληροφορία από μέρους του κ. Σταύρου Κώστα για την εικόνα των ενοικίων συνολικά σήμερα στην Άρτα μετά από έξι τουλάχιστον χρόνια οικονομικής κρίσης. Οι συγκρίσεις με την προ δεκαετίας εποχή δείχνουν ότι τα δεδομένα στην πόλη μας τότε είχαν ξεπεράσει την οροφή για κάθε περιοχή στην Ελλάδα. Η Άρτα συγκαταλέγονταν στις πλέον ακριβές περιοχές σε ότι αφορούσε τις τιμές ενοικίου ανά τετραγωνικό στην επαγγελματική στέγη. «Αρκεί να πούμε ότι η ενοικίαση επαγγελματικής στέγης προ δεκαετίας στην πόλη της Άρτας και στον κεντρικό εμπορικό δρόμο είχε και «αέρα». Αυτός κυμαίνονταν από 30.000 έως 50.000 για να ενοικιαστεί ένα κατάστημα ανάλογα με το εμβαδόν και έπειτα ξεκινούσε ο υπολογισμός του ενοικίου. Σήμερα βέβαια έχει βγει εντελώς ο «αέρας» από τη μέση... ακριβώς διότι ήταν αέρας!».
«Τα ενοίκια επίσης έχουν μειωθεί από τα 30 ευρώ το τετραγωνικό που είχαν φτάσει εκείνη την εποχή σε 10 με 14 ευρώ το τετραγωνικό σήμερα, για την επαγγελματική στέγη, ενώ υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις που φτάνουν στα 15 ευρώ το τετραγωνικό», επισήμανε ο κ. Σταύρος Κώστας.
Όταν ζητήσαμε σύγκριση με άλλες πόλεις κι αν η Άρτα εξακολουθεί να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, επισήμανε ότι «εξακολουθεί διότι αυτό που ονομάζεται εμπορικό κέντρο για την Άρτα είναι περιορισμένο. Συγκεντρώνεται κατά κύριο λόγο σε ένα κεντρικό δρόμο και από τη στιγμή που άρχισε ξανά να συρρικνώνεται η έκτασή του, θυμηθείτε πού είχε φτάσει πάνω στον Αη - Γιώργη και σήμερα «μαζεύτηκε» πάλι στο ύψος μέχρι περίπου την πλατεία Μονοπωλίου, είναι ξανά μικρός ο διαθέσιμος αριθμός, οπότε εξακολουθεί η επαγγελματική στέγη για την Άρτα να είναι ακριβή, ή τουλάχιστον ακριβότερη από άλλους νομούς και γειτονικούς με μεγαλύτερο εύρος χώρου όπου έχουμε τιμές επαγγελματικής στέγης και με 7 ευρώ το τετραγωνικό».
Την ίδια στιγμή μείωση έχει υπάρξει και στις τιμές ενοικίασης κατοικίας, με τον κ. Κώστα να μας επισημαίνει ότι ένα διαμέρισμα νέας κατασκευής π.χ. 80 τ.μ. σήμερα ενοικιάζεται κατά μέσο όρο στα 350 ευρώ όταν προ κρίσης έφτανε στα 450 ευρώ. Όμως την ίδια στιγμή λόγω κρίσης έχει σταματήσει η ανοικοδόμηση, οπότε για την Άρτα δεν έχουν υπάρξει νεότερες οικοδομές και νεόδμητες κατοικίες προς ενοικίαση, για να μειώσουν τις τιμές, κι έτσι οι πιο καινούριες είναι περιορισμένες κρατώντας υψηλά το ενοίκιο και για τη στέγη, εν συγκρίσει με άλλες περιοχές.