Αποκαλυπτικό: Το έγγραφο Γραφάκου για τη διαχείριση 600 τόνων ζωικών αποβλήτων στον ΧΥΤΑ Βλαχέρνας

 

Η αδυναμία της πολιτείας και κυρίως του Υπουργείου Περιβάλλοντος να διαχειριστεί το μείζον πρόβλημα που δημιουργήθηκε με την μεταφορά των 600 τόνων ζωικών αποβλήτων σε ιδιωτικό χώρο στην Γέφυρα Καλογήρου, οδήγησε στην πιο εύκολη λύση, την εναπόθεσή τους στον ΧΥΤΑ Βλαχέρνας!

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος ήταν αυτό που έδινε υποσχέσεις για διαχωρισμό και μεταφοράς σε ειδικές μονάδες καύσης, με την διαφορά ότι δεν τήρησε… Κι όχι μόνο δεν τήρησε αλλά για να παρακάμψει πιθανές αντιδράσεις και όλους τους αυτοδιοικητικούς της Ηπείρου προέβη σε κάτι πρωτοφανές… Ζήτησε εισαγγελική παραγγελία και για πρώτη φορά στην Ήπειρο, ζωικά απόβλητα θα οδηγηθούν σε ΧΥΤΑ!!

Την ίδια ώρα και μετά τα έντονα πλημμυρικά φαινόμενα δεν είναι κανένας σε θέση να διαβεβαιώσει αν μέρος των αποβλήτων παρασύρθηκαν για να καταλήξουν στον Λούρο και τον Αμβρακικό!!

Ο άνθρωπος που για μία ακόμη φορά δημιουργεί τετελεσμένα στην Ήπειρο με απόβλητα από την Κέρκυρα δεν είναι άλλος από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Μανώλη Γραφάκο.

Είναι αυτός που απευθύνθηκε στην Εισαγγελία με τρισέλιδη επιστολή για να ζητήσει την παραγγελία.

Την επιστολή Γραφάκου αποκαλύπτει το Epiruspost.

Από το περιεχόμενο προκύπτουν ορισμένα πολύ σοβαρά ζητήματα που εκθέτουν το ίδιο το Υπουργείο αλλά και τις υπηρεσίες..

Το πρώτο είναι ότι έναν και πλέον μήνα μετά την μεταφορά των αποβλήτων από την επιχείρηση Γογγάκη στην Κέρκυρα παραμένουν στην Γέφυρα Καλογήρου και στον ιδιόκτητο χώρο που είχαν μεταφερθεί.

Το δεύτερο είναι ότι οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος σε αυτοψία που πραγματοποίησαν προ δεκαημέρου διαπίστωσαν ότι μεγάλο μέρος των εργασιών διαχείρισης των αποβλήτων εντός της μονάδας –εκταφή και διαχωρισμός- έγινε εν τη απουσία των καθ’ ύλην αρμόδιων τοπικών υπηρεσιών, άγνωστο για ποιους λόγους και ενώ είχε θεωρηθεί απαραίτητη η παρουσία τους για την διασφάλιση της σύννομης διαχείρισης.

Το τρίτο… Η μεταφορά και εναπόθεση στον ΧΥΤΑ Βλαχέρνας αποτελεί άποψη του ίδιου του κ. Γραφάκου και της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αποβλήτων, της διεύθυνσης δηλαδή της οποίας προΐσταται κι αυτό γιατί είναι αδύνατος ο διαχωρισμός των υλικών..

Μετά από ενάμισι μήνα το τελευταίο είναι και το μοναδικό αυτονόητο στην υπόθεση..

.

Α. Σπυρόπουλος απο τις πληγείσες περιοχές: "Η Ήπειρος βιώνει την κατάρρευση της επιφανειακής πολιτικης των υποσχέσεων και της επικοινωνιακής διαχείρισης"

 Βρέθηκα σήμερα στην Ήπειρο, στην Φιλιππιάδα, η οποία μετα τις πυρκαγιές έμεινε ανοχύρωτη και απροστάτευτη απέναντι και στα πλημμυρικά φαινόμενα 

Ο ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΑΧΟΥΡΑΣ ΞΕΝΑΓΕΙ ΤΟΝ ΓΡΑΜΑΤΕΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΙΣ ΠΛΗΓΕΙΣΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ 

Όποιος βρίσκεται στην Ήπειρο αυτές τις ημέρες βιώνει την κατάρρευση της επιφανειακής πολιτικης των υποσχέσεων και της επικοινωνιακής διαχείρισης, μπροστά στην πραγματικότητα των καταστροφών των παραγωγικών δομών και των κρίσιμων υποδομών. 

Κυβέρνηση και Περιφερεια είχαν αρκετούς μήνες μετά το καταστροφικο πέρασμα των πυρκαγιών του καλοκαιριού για να προετοιμάσουν και να οχυρώσουν τις εκτεθειμένες σε κίνδυνο πλημμυρών περιοχές, με ειδικά εργα αντιπλημμυρικής και αντιδιαβρωτικής προστασίας. 

Αντι αυτού, αδιαφόρησαν πλήρως, δεν πραγματοποίησαν ουτε μια σύσκεψη, δεν παρουσίασαν ουτε μισό σχέδιο δράσης με αποτέλεσμα σήμερα οι πολίτες και οι περιουσίες τους, οι βασικές υποδομές και οι παραγωγικοί και επιχειρηματικοί κλάδοι, ειδικά του πρωτογενούς τομέα και της κτηνοτροφίας να βιώνουν τις συνέπειες. Εκ του αποτελέσματος, κενή περιεχομένου η επίσκεψη του αρμόδιου υφυπουργου κ. Κατσαφάδου σε Φιλιππιάδα και Άρτα. 

Απαιτείται άμεσα, έστω και κατόπιν εορτής, ο συντονισμός υπουργείων και περιφέρειας ώστε να μπορέσουν να παρουσιάσουν προς την τοπική αυτοδιοικηση, τους κατοίκους και τους παραγωγούς, ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και άμεσης αποκατάστασης των ζημιών και της παραγωγικής αλυσίδας της περιοχής.

Οι πληγείσες περιοχές να ενταχθούν σε ειδικά χρηματοδοτικά εργαλεία όπως αυτά που χρησιμοποιήθηκαν στη Θεσσαλία και σε άλλες περιοχές για να μην χαθεί κι άλλος χρόνος από τη γρήγορη επούλωση των πληγων και καταβολή των αποζημιώσεων.

Έστω και μπροστά στην τωρινή καταστροφή πρέπει να σχεδιαστεί και να συνταχθεί ένα ολιστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης ολόκληρης της περιοχής. 

Τα αποτελέσματα της αδιάφορης και υποτιμητικής για την ελληνική περιφέρεια κυβερνητικής πολιτικής που οδηγεί όλο και περισσότερο στον δημογραφικά και οικονομικό μαρασμό, είναι πλέον αισθητά και ορατά με τον πιο επώδυνο τρόπο. Ήρθε η ώρα, η πολιτική αυτή αφανισμού της ζωής και ανάπτυξης της ελληνικής υπαίθρου να περάσει στο παρελθόν. Μαχόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για τον σκοπό αυτό.

Μετά τις πυρκαγιές, ήρθαν οι πλημμύρες… Η Φιλιππιάδα κάτω από νερά και λάσπη

 

Αποκαλυπτικές είναι οι εικόνες που άφησε πίσω της η καταιγίδα που χτύπησε με ένταση και την περιοχή της Φιλιππιάδας.

Μια περιοχή που δοκιμάστηκε σκληρά τον περασμένο όταν Αύγουστο, όταν  η πύρινη λαίλαπα λεηλάτησε τα πάντα.

Η φωτιά κατέκαψε δάση αφήνοντας γυμνά τοπία και ξερούς κορμούς..

Και τώρα ήρθε η βροχή.. Με ένταση και ορμή για να μετατρέψει τεράστιες εκτάσεις στην Φιλιππιάδα σε απέραντη λίμνη από λασπόνερα.

Έφταιξαν μόνο οι φωτιές και η ένταση της βροχής;

Δύσκολα μπορεί να απαντηθεί στις παρούσες συνθήκες.. Σίγουρα η ένταση της βροχής και η ορμή των νερών αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα για τις πλημμύρες που σημειώθηκαν.

Μαζί καταγράφονται ζημιές σε σπίτια και επιχειρήσεις ενώ σύμφωνα με πληροφορίες χάθηκε και μεγάλος αριθμός από κυψέλες μελισσών ..

Η επόμενη μέρα, οι επόμενες μέρες είναι και πάλι δύσκολες.. Ίσως δυσκολότερες από αυτές που βίωσε η περιοχή τον Αύγουστο καθώς οι νέες πληγές προστίθενται στις προηγούμενες και η απελπισία γίνεται μεγαλύτερη..

Η πολιτεία πρέπει άμεσα να στρέψει το βλέμμα της και να λάβει μέτρα με γενναίες χρηματοδοτήσεις για να μπορέσει η περιοχή να σταθεί στα πόδια της.

ΣΦΟΔΡΗ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ

 

Ούτε ένας, ούτε δύο… 620 τόνοι αποβλήτων και όλοι «έπεσαν από τα σύννεφα»!

 

Ούτε ένας, ούτε δύο… 620 τόνοι αποβλήτων από τις επιχειρήσεις Γογγάκη στην Κέρκυρα μεταφέρθηκαν μέσα σε τρεις ημέρες στη Φιλιππιάδα, κοντά στη Γέφυρα Καλογήρου.
Από την Παρασκευή μέχρι τη Δευτέρα.
Μέσα σε ένα τριήμερο και κανείς δεν είδε, δεν άκουσε, δεν υποψιάστηκε τίποτα.

Όσοι γνωρίζουν από μεταφορές ξέρουν τι σημαίνει αυτός ο όγκος: δεκάδες δρομολόγια φορτηγών, νταλίκες που διέσχιζαν τον νομό, φορτοεκφορτώσεις, διέλευση μέσα από κατοικημένες περιοχές.
Δεν μιλάμε για πέντε ή δέκα τόνους.
Μιλάμε για μια επιχείρηση μεταφοράς που μόνο αόρατη δεν θα μπορούσε να είναι.

Και όμως  τώρα όλοι δηλώνουν άγνοια.
Οι υπηρεσίες «δεν ενημερώθηκαν».
Οι αρχές «δεν γνώριζαν».
Οι τοπικοί παράγοντες «έπεσαν από τα σύννεφα».
Ακόμη και οι περίοικοι, οι ιδιοκτήτες γειτονικών οικοπέδων και σπιτιών, «δεν κατάλαβαν τίποτα».
Και όλα αυτά τη στιγμή που, κυριολεκτικά δίπλα από τον χώρο, βρισκόταν σε εξέλιξη η ετήσια εμποροπανήγυρη του Δήμου Ζηρού!

Πόση «σύμπτωση» να αντέξει κανείς;

Η κοινή γνώμη δεν είναι αφελής.
Η κοινωνία δεν μπορεί να καταπίνει άλλο το χάπι της επιλεκτικής τύφλωσης.
Η έντεχνη άγνοια είναι συνενοχή κι όταν μιλάμε για 620 τόνους αποβλήτων, δεν πρόκειται για παράλειψη αλλά για αποτυχία ευθύνης σε όλα τα επίπεδα.

Αν κάποιοι αιρετοί, θεσμικοί ή υπηρεσιακοί, γνώριζαν ή «έκαναν τα στραβά μάτια», τότε η Δικαιοσύνη οφείλει να το εξετάσει εξονυχιστικά.
Αν δεν γνώριζαν, τότε πρόκειται για θεσμική ανεπάρκεια που πρέπει να καταλογιστεί.

Γιατί όταν σε έναν Δήμο φτάνουν εκατοντάδες τόνοι αποβλήτων και κανείς δεν αντιλαμβάνεται τίποτα, τότε δεν έχουμε απλώς ένα περιβαλλοντικό έγκλημα.
Έχουμε την απόδειξη ότι κάτι βαθύτερο σαπίζει η ευθύνη, η εγρήγορση και η αλήθεια.

Κλείσιμο καταστημάτων ΕΛΤΑ, όταν βασικές υπηρεσίες αποσύρονται, η κοινωνία συρρικνώνεται

 Αύξηση του κοινωνικού αποκλεισμού για τους κατοίκους της περιοχής συνιστά η απόφαση της διοίκησης των ΕΛΤΑ να κλείσει τα ταχυδρομικά καταστήματα σε Φιλιππιάδα,  Λούρο και Κανάλακι. Το κλείσιμο των γραφείων των ΕΛΤΑ δεν είναι μια απλή διοικητική πράξη· είναι ένα ακόμη βήμα στο μονοπάτι της συρρίκνωσης του δημόσιου χώρου και της αποδυνάμωσης της περιφέρειας. Για τις τοπικές κοινωνίες, το ταχυδρομείο είναι κάτι περισσότερο από σημείο εξυπηρέτησης• είναι ένας πυρήνας επικοινωνίας, κοινωνικής συνοχής και παρουσίας του κράτους. Όταν αυτό κλείνει δεν πλήττεται μόνο η εξυπηρέτηση, αλλά και το αίσθημα ότι το κράτος νοιάζεται και παραμένει κοντά στους πολίτες του.

Η ευημερία δεν είναι απλώς η κατά κεφαλήν έκφραση του ΑΕΠ, αλλά ο τρόπος που ο πλούτος κατανέμεται μέσα στην κοινωνία. Δεν υπάρχει πραγματική ανάπτυξη όταν αυξάνονται τα μεγέθη αλλά διευρύνονται οι ανισότητες. Η ευημερία σημαίνει πρόσβαση όλων σε βασικές υπηρεσίες, ίσες ευκαιρίες και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής, είτε κάποιος ζει στο κέντρο μιας πόλης είτε σε ένα απομακρυσμένο χωριό.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων αποκτά κρίσιμη σημασία. Όταν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας όπως τα ΕΛΤΑ, η ενέργεια, το νερό, οι μεταφορές αντιμετωπίζονται αποκλειστικά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, παραμερίζεται ο κοινωνικός τους ρόλος. Οι περιοχές με μικρό πληθυσμό ή χαμηλή εμπορική αξία μένουν χωρίς επαρκή εξυπηρέτηση, ενώ οι πολίτες μετατρέπονται από δικαιούχους σε «πελάτες». Οι υπηρεσίες κοινής ωφέλειας δεν είναι προνόμιο· είναι δικαίωμα και προϋπόθεση κοινωνικής ισότητας. Αν σε αυτό το πλαίσιο  εντάξουμε το κλείσιμο πολλών σχολικών  μονάδων και την υποβάθμιση των μονάδων πρωτοβάθμιας υγείας αυξάνεται η απαξίωση της περιφέρειας και διευρύνεται το δημογραφικό πρόβλημα δημιουργώντας ζήτημα βιωσιμότητας του κράτους. 

Απέναντι σε αυτή την τάση, χρειάζεται επανεπιβεβαίωση του δημόσιου χαρακτήρα βασικών δομών, αναδιοργάνωση με κοινωνικό πρόσημο και ψηφιακός μετασχηματισμός που να υπηρετεί αλλά δεν υποκαθιστά τον άνθρωπο. Η περιφέρεια χρειάζεται παρουσία και φροντίδα, όχι εγκατάλειψη.

Φιλιππιάδα: Σε ένωση εταιρειών η διαχείριση των αποβλήτων- Τι λέει το Υπουργείο Περιβάλλοντος

 

Σε ένωση εταιρειών ανατίθεται η διαχείριση και η απομάκρυνση των αποβλήτων της επιχείρησης Γογγάκη τόσο από την Κέρκυρα όσο και από την Φιλιππιάδα. Την απόφαση έλαβε το Υπουργείο Περιβάλλοντος δια του Γενικού Γραμματέα Αποβλήτων Μανώλη Γραφάκου και ανακοινώθηκε νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης.

Το κόστος θα επιβαρύνει την επιχείρηση από την οποία προέκυψαν τα απόβλητα.

Στην ανακοίνωση που φέρει την υπογραφή του κ. Γραφάκου, περιγράφεται  το ιστορικό της υπόθεσης και τονίζεται ότι η επιχείρηση έχει την αποκλειστική ευθύνη για την αποκατάσταση της ζημιάς στο περιβάλλον αλλά και την διαχείριση των αποβλήτων.

«Μετά την έκθεση αυτοψίας, η επιχείρηση αναζήτησε ειδικό φορέα επεξεργασίας ΖΥΠ. Παρά το γεγονός ότι οι ποσότητες των ΖΥΠ ανέρχονταν κατ’ εκτίμηση σε 1.300 τόνους περίπου, η επιχείρηση επέλεξε να συνεργαστεί με εταιρεία που στις εγκαταστάσεις της δεν είχε -από την περιβαλλοντική της αδειοδότηση- τη δυνατότητα να διαχειριστεί αυτές τις ποσότητες. Έτσι ξεκίνησε η μεταφορά των αποβλήτων από την Κέρκυρα, προς τις εγκαταστάσεις μονάδας αδρανοποίησης ζωικών υποπροϊόντων και αποτέφρωσης στην Φιλιππιάδα. Όταν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας επισκέφθηκαν το πρωί της Δευτέρας 27 Οκτωβρίου το χώρο, κατέγραψαν σημαντικές περιβαλλοντικές παραβάσεις, που καθιστούσαν απαγορευτική τη συνέχιση της διαδικασίας με το συγκεκριμένο φορέα διαχείρισης ΖΥΠ που είχε επιλέξει η επιχείρηση» τονίζεται στην ανακοίνωση.

Την ίδια μέρα, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας απέστειλε επιστολή στον Σύνδεσμο Ελληνικών Επιχειρήσεων Διαχείρισης και Μεταποίησης Ζωικών Υποπροϊόντων, με την οποία του ζητά να προβεί σε άμεση αυτοψία στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης της Κέρκυρας, ώστε να αποτυπωθούν οι ποσότητες των ΖΥΠ που έχουν απομείνει στο χώρο, καθώς και να προβεί σε εκτίμηση του κόστους για την ορθή διαχείριση των αποβλήτων αυτών. Ο Σύνδεσμος απάντησε στο Υπουργείο εγγράφως ότι η αυτοψία θα διενεργηθεί σήμερα 29 Οκτωβρίου 2025, όπως και έγινε.

Κατόπιν όλων αυτών το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκειμένου να διασφαλίσει την άμεση και ορθή διαχείριση των αποβλήτων ΖΥΠ από την πυρκαγιά, αναθέτει την απομάκρυνση και διαχείριση των αποβλήτων, σύμφωνα με τις υποδείξεις των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος από το χώρο της εταιρείας που επλήγη από την πυρκαγιά στην Κέρκυρα, καθώς και από το χώρο της εταιρείας που μεταφέρθηκαν  στη Φιλιππιάδα, σε ένωση εταιρειών που υποδεικνύει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων Διαχείρισης και Μεταποίησης Ζωικών Υποπροϊόντων. Το κόστος αυτό θα επιβαρύνει την επιχείρηση από την οποία προέκυψαν τα απόβλητα.

«Τα απόβλητα, εν προκειμένω τα ΖΥΠ, πρέπει να διαχειρίζονται με τον ορθό περιβαλλοντικά τρόπο, από αδειοδοτημένους φορείς. Εκπτώσεις σε ζητήματα διαχείρισης αποβλήτων και σε παραβάσεις της περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν γίνονται ανεκτές» καταλήγει η ανακοίνωση.

Ανακοίνωση Δήμου Ζηρού

 Ο Δήμος Ζηρού ενημερώθηκε αιφνιδιαστικά για τη μεταφορά και παράνομη απόθεση αποβλήτων από την κατεστραμμένη μονάδα της Κέρκυρας σε ιδιωτικό χώρο πλησίον της Γέφυρας Καλογήρου.

Δηλώνουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι:

Ο Δήμος Ζηρού δεν είχε καμία εμπλοκή ούτε γνώση στη λήψη ή εκτέλεση σχετικών αποφάσεων.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, η υπόθεση έχει εξιχνιαστεί, έχουν γίνει συλλήψεις και σχηματίστηκε δικογραφία για περιβαλλοντική ρύπανση.

Στον χώρο έχουν πραγματοποιήσει αυτοψία οι υπηρεσίες της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος Βορείου Ελλάδος και της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας, που είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιες για την αξιολόγηση της κατάστασης.

Ωστόσο, το ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο στο νομικό σκέλος. Η έντονη δυσοσμία που ήδη καταγράφεται στην περιοχή δημιουργεί εύλογη και σοβαρή ανησυχία στους πολίτες. Καλούμε τις αρμόδιες αρχές να προχωρήσουν άμεσα σε ενέργειες απομάκρυνσης και ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Ο Δήμος Ζηρού απαιτεί απαντήσεις για το πού και από ποιους ελήφθη η απόφαση να μεταφερθούν τα απόβλητα στη Φιλιππιάδα και ποιοι την εκτέλεσαν, σε ελάχιστη απόσταση από τον ποταμό Λούρο, ένα υδάτινο οικοσύστημα ιδιαίτερης περιβαλλοντικής σημασίας. Δηλώνει παράλληλα ότι θα εξετάσει, σε συνεργασία με νομικούς συμβούλους, κάθε δυνατότητα που του παρέχει ο νόμος για την προάσπιση της υγείας και των δικαιωμάτων της τοπικής κοινωνίας.

Σφραγίστηκε ο χώρος, δικογραφία και αναζητήσεις των υπαίτιων- Σάλος με τα καμένα από την Κέρκυρα στη Γέφυρα Καλογήρου

 

«Σφραγίστηκε» με εντολή των αρμόδιων αρχών ο ιδιωτικός χώρος κοντά στην Γέφυρα Καλογήρου όπου μεταφέρθηκαν μεγάλες ποσότητες αποβλήτων από τις καμένες εγκαταστάσεις της επιχείρησης Γογγάκη στην Κέρκυρα, φρουρείται από την ελληνική αστυνομία και παράλληλα εξελίσσεται η σύνταξη δικογραφίας για παραβάσεις της νομοθεσίας περί προστασίας περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του Epiruspost την δικογραφία έχει αναλάβει το Τμήμα Προστασίας Περιβάλλοντος της Ελληνικής Αστυνομίας στην Θεσσαλονίκη ενώ στο πλαίσιο του αυτοφώρου αναζητούνται όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση, ο αριθμός των οποίων είναι μεγάλος.

Αιφνιδιασμός με ταφή αποβλήτων της μονάδας Γογγάκη στην Γέφυρα Καλογήρου- Αυτοψίες των υπηρεσιών, επί τόπου κλιμάκιο των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος

 

Αντιμέτωπες με ένα τεράστιο πρόβλημα που προκλήθηκε εντελώς αιφνιδιαστικά είναι εδώ και λίγες ώρες οι υπηρεσίες της Πρέβεζας και ο Δήμος Ζηρού.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του Epiruspost, μεγάλες ποσότητες αποβλήτων από τη μονάδα Γογγάκη που κάηκε στην Κέρκυρα, έχουν μεταφερθεί σε ιδιωτικό χώρο κοντά στην Γέφυρα Καλογήρου και ενταφιάστηκαν χωρίς να υπάρχει άδεια από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες.Αρκετές ημέρες μετά την εκδήλωση της φωτιάς στην μονάδα ο διαχωρισμός των τροφίμων από άλλα υλικά της επιχείρησης είναι πρακτικά αδύνατος και ως εκ τούτου δύσκολα μπορούν να οδηγηθούν σε μονάδα καύσης.

Ανάμεσα στα υλικά αυτά υπάρχουν, σύμφωνα με πηγές, και σημαντικές ποσότητες πλαστικών, ιδιαίτερα ρυπογόνες για το περιβάλλον.

Ο ενταφιασμός υλικών στην περιοχή της Γέφυρας Καλογήρου έγινε μέσα στο Σαββατοκύριακο και από το πρωί έχει σημάνει συναγερμός σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Στον χώρο βρίσκεται διευρυμένο κλιμάκιο της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας  αποτελούμενο από τις υπηρεσίες Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Κτηνιατρικής  το οποίο θα προχωρήσει σε έκθεση ελέγχου.

Παράλληλα έχει φτάσει στην περιοχή Κλιμάκιο των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος από την Θεσσαλονίκη το οποίο κάνει αυτοψία στον χώρο.

Τις τελευταίες ώρες έχουν μπλοκαριστεί αρκετά φορτηγά που είχαν φτάσει από την Κέρκυρα και ανέμεναν για εναπόθεση των υλικών στο χώρο, χωρίς μέχρι τώρα να είναι γνωστό τι πρόκειται να ακολουθήσει.

Το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, με αρκετούς να μιλούν για τον απόλυτο αιφνιδιασμό που έγινε και για μία δύσκολη κατάσταση που πρέπει να την διαχειριστούν.

Αγορά ψιλής κυριότητος και viager: Παλιοί θεσμοί σε νέα συζήτηση

Κ. Θεοδωρίδης

Η πρώτη μου επαφή με αυτόν τον περίεργο  θεσμό της εφ´όρου ζώης προσόδου (viager, προφέρεται βιαζέ), ήταν σε ανύποπτο χρόνο, στη δεκαετία του 90 όταν ακόμα ήμουν φοιτητής. Τότε ο Χαράλαμπος Πρωτοπαπάς (και ουχί Πρωτόπαππας, αυτός είναι άλλος, του ΠΑΣΟΚ), παλιός υπουργός και πρόεδρος του αλήστου μνήμης ΚΟΔΗΣΟ, σε ένα οικογενειακό τραπέζι, μας διηγούταν την ιστορία της γραμματέως του, πίσω στη δεκαετία του 60. 

Η γραμματέας του, κοντεύοντας τα 70, μονήρης και μεγαλοκοπέλα, πούλησε ένα διαμέρισμα της σε έναν μεσόκοπο δικηγόρο για να το κάνει γραφείο. Μόνο που δεν το πούλησε έναντι συγκεκριμένου και οριστικού τιμήματος, αλλά ο δικηγόρος της έδωσε ένα μέρος της αξίας και  ανέλαβε την υποχρέωση να της καταβάλει ένα ποσό εφ´ όρου ζωης. Δυστυχώς, ο αγοραστής δικηγόρος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο νωρίτερα από την γραμματέα, η οποία πήγαινε κάθε μήνα ωστόσο, και ελάμβανε το συμπεφωνημένο τίμημα με το οποίο συνεπλήρωνε τη σύνταξη της, από τους απογόνους του. Μέχρι που έφυγε κι αυτή απ’ τη ζωή καμιά δεκαπενταριά χρόνια αργότερα. Θυμάμαι πόσο παραστατικά μας έλεγε ο κύριος Μπάμπης ότι κάθε φορά του έλεγε «ντρέπομαι βρε παιδί μου να πάω, αλλά τι να κάνω;».

Αυτή λοιπόν η διαχείριση και η πώληση υπό όρους της ψιλής κυριότητας και η αντίστοιχη διαχείριση της επικαρπίας στη Γαλλία που είναι πολύ πιο αναπτυγμένος ο θεσμός ονομάζεται viager. Στα Ελληνικά θα το λέγαμε σύμβαση προσόδου επί ζωή ή σύμβαση  προσόδου εφ’ όρου ζωής.

Στην εποχή των μεσιτών του TikTok

Τώρα βέβαια εσχάτως μας παρουσιάστηκαν συμβάσεις αυτές ως νέο φρούτο - σε ένα άρθρο μάλιστα είδαμε ότι αφορούν σε «υψηλή κυριότητα» - γιατί όχι και Υψηλή Πύλη. Όμως από τη μια ζούμε αστερισμό των ειδικών  του TikTok, από την άλλη στην Ελλάδα, ως γνωστόν, είσαι ό,τι δηλώσεις. Ιδίως στον χώρο των ακινήτων, παρατηρούμε μια πληθώρα πρόχειρων απόψεων ατόμων εκτός αγοράς, που συχνά παρουσιάζουν ως «νέα φαινόμενα» θεσμούς με ιστορία αιώνων. Στον αστερισμό των μεσιτών του TikTok και των αυτοανακυρηχθέντων  προέδρων, το viager είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, πλευρών της πραγματικότητας που σχολιάζονται συχνά χωρίς πλήρη γνώση του πλαισίου τους.

Πού και πώς ξεκίνησε το viager;

Πρόκειται για έναν θεσμό ιδιαίτερα διαδεδομένο στη Γαλλία ήδη από τον 17ο αιώνα. Ο αγοραστής αποκτά κατ´ ελάχιστον την ψιλή κυριότητα ενός ακινήτου καταβάλλοντας ένα αρχικό ποσό (bouquet) και στη συνέχεια μια περιοδική καταβολή (rente) στον πωλητή για όσο ζει. Η καταβολή μπορεί να είναι μηνιαία, ετήσια ή με οποιαδήποτε περιοδικότητα συμφωνηθεί. Ουσιαστικά λειτουργεί ως μορφή ιδιωτικής προσόδου ή συμπληρωματικής σύνταξης για τον ηλικιωμένο ιδιοκτήτη.

Υπάρχουν δύο βασικές μορφές:

• Viager occupé – ο πωλητής διατηρεί το δικαίωμα κατοίκησης ή επικαρπίας.
• Viager libre – ο αγοραστής μπορεί να αξιοποιήσει άμεσα το ακίνητο.

Στη Γαλλία το viager είναι τόσο κοινό που υπάρχουν εξειδικευμένα μεσιτικά γραφεία ενώ έχει περάσει και στην τέχνη με βιβλία και ταινίες. Αν και στην Ελλάδα δεν καθιερώθηκε ένας αντιστοίχως τυπικός και πλήρης νομικός θεσμός δια βίου προσόδου (viager), η μεταβίβαση ψιλής κυριότητας με διατήρηση ή όχι επικαρπίας και καταβολές επί ζωή, είναι απολύτως εφικτή βάσει της ελευθερίας των συμβάσεων και αρκετά γνωστή στην πράξη. Μάλιστα, πριν από την κρίση του 2008 ήταν αρκετά διαδεδομένη στην Αθήνα, ιδίως μεταξύ επενδυτών που επιδίωκαν σταδιακή απόκτηση περιουσίας σε τιμές σημαντικά κάτω από τις τότε τρέχουσες.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά περίπτωση πελάτη ο οποίος είχε αποκτήσει πολλές ψιλές κυριότητες με μακροπρόθεσμη οπτική. Ωστόσο, η επιβολή του ΕΕΤΗΔΕ (2011) και στη συνέχεια του ΕΝΦΙΑ άλλαξε πλήρως τα δεδομένα. Οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες ψιλών κυριοτήτων βρέθηκαν να πληρώνουν υπέρογκους φόρους αφού η ψιλή κυριότητα επιβαρύνεται με το συντριπτικό ποσοστό των φόρων ανάλογα με την ηλικία του επικαρπωτή. Καθώς μάλιστα πλήρωναν βαρείς -και όσους δε θυμούνται, αναδρομικούς- φόρους για ακίνητα τα οποία δεν είχαν τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν άμεσα, οι περισσότεροι οδηγήθηκαν σε οικονομική ασφυξία.  Ο συγκεκριμένος πελάτης μάλιστα υπέστη όλους το  κινδύνους που συνδέονται με αυτό το είδος επενδύσεων, τη μακροζωία των πωλητών καθώς έφυγε πριν από κάποιους  επικαρπωτές, αλλά και τα ζητήματα ρευστότητας ιδιαιτέρως σε κλίμα επιβολής νέων φόρων. 

Στην πρωτοφανή  ανακατανομή περιουσιών που έγινε τότε, τη μεγαλύτερη μετά την Γερμανική Κατοχή της δεκαετίας του ‘40, αυτή η κατηγορία ιδιοκτητών υπέστη συντριπτικές απώλειες. Από την άλλη βέβαια, όσοι ηλικιωμένοι είχαν πωλήσει την ψιλή κυριότητα βρέθηκαν θεαματικώς ωφελημένοι σε σχέση με τους συνομήλικους τους που την κράτησαν και επιβαρύνθηκαν έως και δεκαπλάσια με τους βαρείς φόρους ιδιοκτησίας. Η συγκεκριμένη αγορά λοιπόν πέρασε έτσι μια περίοδο ύφεσης, καθώς ο φορολογικός κίνδυνος και τα βάρη επισκίασαν τα οφέλη της επένδυσης.

Σήμερα όμως, με πιο σταθερό φορολογικό περιβάλλον και αυξημένες ανάγκες ρευστότητας για τους ηλικιωμένους, ο θεσμός επανακάμπτει. Παράλληλα, συσχετίζεται συχνά – και όχι άδικα – με σύγχρονες μορφές όπως το rent-to-buy (ενοικιάζω με σκοπό την αγορά), όπου ο αγοραστής καταβάλλει περιοδικά ποσά τα οποία οδηγούν σταδιακά σε πλήρη κυριότητα. Παρά τις διαφορές τους, η φιλοσοφία είναι συγγενής: «συνδυασμός αποκτήσεως  και σταδιακής εξοφλήσεως».

Και η άλλη πλευρά 

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση σε μια τηλεοπτική συνέντευξη για το θέμα που μια πολύ συμπαθής νεαρή δημοσιογράφος μου χαρακτήρισε τον θεσμό κάπως μακάβριο. Εκ των υστέρων και διαβάζοντας διάφορα σχετικά άρθρα που ακολούθησαν, είδα ότι οι αρνητικές απόψεις δεν είναι λίγες, μάλιστα μπορώ να πω ότι είναι οι περισσότερες. 

Κι αυτό απλώς μας δείχνει πόσο ίσως παιδικά και με απλοϊκούς όρους σκεφτόμαστε ακόμα στην Ελλαδική κοινωνία. Σοφά έγραψε ο Πλάτων «Έλληνες αεί παίδες». Σκεφτόμαστε σαν να είμαστε και να πρόκειται να παραμείνουμε πάντα παιδιά. Όμως η ζωή έρχεται να το διαψεύσει σκληρά. 

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί ιδιοκτήτες μεγάλης ηλικίας, συχνά χωρίς αμέσους κληρονόμους,  που είναι πλούσιοι σε ακίνητα, αλλά πτωχοί σε μετρητά. Όποιος είναι μέσα στην αγορά, έχει δει ή ακούσει πολλά σε σχέση με ηλικιωμένους, ιδιαιτέρως, αλλά όχι μόνον, όσους δεν έχουν παιδιά. Αγαπητικοί, αρραβωνιάρες, κουμπάροι, αλλοδαπές νύφες, βαφτιστήρια, μακρινά ανίψια και κάθε βαθμού συγγενείς, ακόμα και θρησκευτικές σέχτες  τους τριγυρνάνε με σκοπό την κληρονομιά ή τη μεταβίβαση εν ζωή. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα κατόπιν δεν τους φροντίζει κανείς. Πολύ περισσότερο καθώς οι δυνάμεις και η αντίληψη τους φθίνουν προϊόντος του χρόνου. 

Δεν είναι προτιμότερο ο ίδιος να κάνεις μια συμφωνία και να λαμβάνεις μια πρόσοδο για όσο ζεις; Πολύ περισσότερο αν έχεις μόνο ένα ακίνητο στο οποίο θες να συνεχίσεις να ζεις.  Μια συμφωνία που σου επιτρέπει έχεις εφ´ όρου ζωής ένα μηνιαίο  ποσό που να συμπληρώνει τη σύνταξη σου και να πληρώνει μια αξιοπρεπή διαβίωση. Ή τάχα είναι προτιμότερο να το πουλήσεις στην πλήρη τιμή και να στα φάνε οι επιτήδειοι εν ριπή οφθαλμού όπως δυστυχώς συμβαίνει συχνά; Ασφαλώς και είναι προτιμότερο να έχεις εισόδημα επί ζωή. Προσωπικώς μάλιστα, είναι η λύση που θα επιλέξω όταν και εάν φτάσω σε αυτή την εποχή της ζωής μου. 

Επανέρχομαι στην πραγματικότητα και την αντίθεση της με τις φαντασιακές μας  ιδεολογικές  ή οικονομικές πεποιθήσεις. Η Ελλάς είναι μια χώρα που γηράσκει ταχύτατα, μια χώρα με τεράστιο έλλειμμα προσφοράς κατοικίας στις μεγάλες πόλεις και τις τουριστικές περιοχές και μια χώρα με τεράστια ζητήματα χρηματοδοτήσεως των ακινήτων. Γιατί να μην υπάρχει η δυνατότητα σε μια νέα οικογένεια που νοικιάζει ένα ακίνητο, να αγοράσει σε κλάσμα της τιμής την ψιλή κυριότητα και να αναλάβει να πληρώνει αντί ενοικίου χρήματα σε έναν ηλικιωμένο ιδιοκτήτη βοηθώντας τον να περάσει αξιοπρεπή γεράματα; 

Αντί να ονειρευόμαστε κληρονομιά από αυτή την μακρινή θεία ή τον ηλικιωμένο οικογενειακό γνωστό, όπου μάλιστα κράτος θα φάει ένα μεγάλο μέρος της, γιατί να μη συμφωνήσουμε να συμπληρώνουμε το εισόδημα του όσο ζει; Πολύ περισσότερο που οι κοινωνικές ασφαλίσεις, είτε τις δεις ως πυραμίδα όπως ο Έλον Μασκ, είτε όχι, έχουν δραματικό ζήτημα χρηματοδοτήσεως που θα γίνεται όλο και δραματικότερο καθώς οι γεννήσεις συρρικνώνονται και το προσδόκιμο ζωής αυξάνει. 

Οι συντάξεις αναπόφευκτα θα επαρκούν όλο και λιγότερο για να τα βγάλεις πέρα, οπότε η πρόσοδος εξ ακινήτων θα γίνεται όλο και σημαντικότερη. Και αυτού του είδους οι μεταβιβάσεις κυριότητας με πρόσοδο εφ´ όρου ζωής θα γίνονται όλο και πιο χρήσιμες και κοινές, όπως ακριβώς στη Γαλλία. Είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που όσο πάει θα γίνεται και πιο χρήσιμο. 

Αντί επιλόγου 

Το συμπέρασμα είναι απλό: το viager και η διαχείριση ψιλής κυριότητος και επικαρπίας δεν είναι νέες ιδέες, αλλά δοκιμασμένα εργαλεία κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, τα οποία αξίζει να εξετάζονται με σοβαρότητα. Θα γίνονται μάλιστα όλο και πιο δημοφιλή και κοινά καθώς πληθυσμός γηράσκει και μάλιστα με όλο και λιγότερους άμεσους κληρονόμους, η προσφορά ακινήτων παραμένει χαμηλή και συντάξεις χάνουν αγοραστική αξία. Η συζήτηση γύρω από αυτά πρέπει να γίνεται με  ψυχραιμία και τεκμηρίωση, όχι μόνο με εντυπωσιασμό ή άτοπους συναισθηματισμούς.

 

*Ο Κοσμάς Θεοδωρίδης είναι Πρόεδρος της CERA (Confederation of European Real Estate Associations), Αντιπρόεδρος της CEPI (Confederation of European Real Estate Professions) και Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών Αττικής ΣΜΑΣΑΑ

ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

 

Απαγόρευση κυνηγιού στην Άρτα για τρία χρόνια μετά την πυρκαγιά

 

Την απόφαση απαγόρευσης θήρας στις περιοχές που επλήγησαν από τις φωτιές εξέδωσε η Διεύθυνση Δασών Άρτας. Η απόφαση αφορά σε απαγόρευση της θήρας σε έκταση 23.340 στρεμμάτων στη Δημοτική Ενότητα Ξηροβουνίου του Δήμου Αρταίων, μετά τη δασική πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 12 Αυγούστου 2025.

Η απαγόρευση θα ισχύει για τρία χρόνια, δηλαδή από την κυνηγετική περίοδο 2025-2026 έως και τη λήξη της περιόδου 2027-2028, με στόχο την προστασία και αποκατάσταση της άγριας πανίδας και του θηραματικού πλούτου.

Η έκταση περιλαμβάνει την καμένη περιοχή και την περιμετρική ζώνη της, με το σημείο έναρξης να ορίζεται στο κάστρο της αρχαίας ακρόπολης Όρραον. Τα όρια της περιοχής ορίζονται ως εξής:

• Ανατολικό όριο: από την ακρόπολη κινείται νοτιοδυτικά, περνά από τον κόμβο Αμμοτόπου Ιόνιας Οδού και τον επαρχιακό δρόμο Πέντε Πηγαδιών – Καμπής προς τον οικισμό Καμπής.
• Νότιο όριο: διασχίζει τον οικισμό Καμπής και συνεχίζει προς τη γέφυρα «Λούρου».
• Δυτικό όριο: ακολουθεί την κοίτη του ποταμού Λούρου προς τα ανάντη έως τη Δομή Φιλιππιάδας και την κορυφή Ζηροβούνι, περνώντας από το Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Λούρου και τον δημοτικό δρόμο Αγίου Γεωργίου – Δρυοφύτου.
• Βόρειο όριο: συνεχίζει προς Δρυόφυτο, την κορυφογραμμή «Ψηλή», τη θέση «Λυκότρυπα» και καταλήγει στο σημείο έναρξης στο κάστρο της ακρόπολης Όρραον.

Η απόφαση εκδόθηκε σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δασών και στοχεύει στην προστασία της άγριας πανίδας και στην αποκατάσταση του θηραματικού πλούτου της περιοχής.

Οι χαμηλοί μισθοί καθηλώνουν την παραγωγικότητα

 

Οι πρόσφατες δηλώσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κου Στουρνάρα, ότι δεν πρέπει να υπάρξει αύξηση μισθών χωρίς αντίκρισμα στην παραγωγικότητα, αναδεικνύουν μια προσέγγιση που στηρίζεται σε μια περιοριστική αντίληψη για τη σχέση μισθών και ανάπτυξης. Η θέση αυτή φαίνεται να αγνοεί ότι η οικονομία δεν λειτουργεί μόνο με βάση τη μείωση κόστους, αλλά και με την τόνωση της ζήτησης, την ενίσχυση των κινήτρων των εργαζομένων και την τροφοδότηση ενός κύκλου ανάπτυξης που προκύπτει όταν οι μισθοί είναι σε επίπεδα που εξασφαλίζουν αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Η προσέγγιση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος εστιάζει μονομερώς στη συγκράτηση των μισθών, σαν να αποτελούν αυτοτελή απειλή για την ανταγωνιστικότητα, παραβλέποντας ότι σε χώρες με υψηλούς μισθούς και ισχυρή παραγωγικότητα, όπως η Γερμανία ή οι σκανδιναβικές οικονομίες, η σχέση είναι θετική και όχι ανταγωνιστική.

Η λογική ότι οι μισθοί πρέπει να ακολουθούν την παραγωγικότητα συχνά λειτουργεί μονόπλευρα: όταν η παραγωγικότητα αυξάνεται, οι μισθοί δεν αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό· όταν όμως οι μισθοί πιέζονται, αυτό προβάλλεται ως αναγκαία συνθήκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Στην ελληνική πραγματικότητα, οι μισθοί έχουν υποστεί σημαντική συμπίεση μετά το 2010, χωρίς να καταγραφεί αντίστοιχη άνοδος στην παραγωγικότητα. Αυτό καταδεικνύει ότι η μείωση του κόστους εργασίας από μόνη της δεν επαρκεί για να ενισχυθεί η παραγωγικότητα, αν δεν υπάρξουν επενδύσεις, καινοτομία και ένα σταθερό θεσμικό περιβάλλον. Η προσέγγιση που επιμένει σε χαμηλούς μισθούς ως «όπλο» ανταγωνιστικότητας εγκλωβίζει τη χώρα σε ένα φαύλο κύκλο χαμηλών προσδοκιών και χαμηλής ανάπτυξης.

Παράλληλα, πρέπει να επισημανθεί ποιοι πραγματικά ωφελούνται από τη διατήρηση χαμηλών μισθών. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, ιδιαίτερα όσες δραστηριοποιούνται σε κλάδους έντασης εργασίας ή έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό, αξιοποιούν το χαμηλό εργατικό κόστος για να αυξήσουν τα περιθώρια κέρδους και την ανταγωνιστικότητά τους διεθνώς. Αντίθετα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που  αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, πλήττονται μακροπρόθεσμα από την περιορισμένη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Έτσι, ενώ ενδεχομένως βραχυπρόθεσμα επωφελούνται από χαμηλότερες δαπάνες προσωπικού, στην πράξη χάνουν έσοδα λόγω χαμηλής κατανάλωσης. Ουσιαστικά, η στρατηγική των χαμηλών μισθών ενισχύει τη συγκέντρωση ισχύος στις μεγάλες εταιρείες και αποδυναμώνει τις μικρομεσαίες, οδηγώντας σε μεγαλύτερη ανισότητα και συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς.

Η σχέση μισθών και παραγωγικότητας δεν είναι μονοσήμαντη αλλά αλληλεξαρτώμενη. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η αύξηση των μισθών μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να λειτουργήσει ως μοχλός βελτίωσης της παραγωγικότητας. Η θεωρία των “αποδοτικών μισθών” (efficiency wages) υποστηρίζει ότι υψηλότερες αμοιβές ενισχύουν τα κίνητρα των εργαζομένων, μειώνουν την κινητικότητα προσωπικού και προσελκύουν πιο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, οδηγώντας σε υψηλότερη απόδοση. Παράλληλα, η αύξηση μισθών πιέζει τις επιχειρήσεις να επενδύσουν σε καινοτομία και τεχνολογίες που ενισχύουν την παραγωγικότητα. Η ελληνική εμπειρία καταδεικνύει ότι η μονομερής συμπίεση μισθών την περίοδο της κρίσης δεν συνοδεύτηκε από βελτίωση της παραγωγικότητας, καθώς απουσίασαν οι αναγκαίες επενδύσεις και η αναβάθμιση δεξιοτήτων. Συνεπώς, η αύξηση μισθών μπορεί να αποδειχθεί παραγωγική στρατηγική, εφόσον συνδυάζεται με πολιτικές ενίσχυσης της καινοτομίας και της εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού.

Η Δεκαπενταετής εμπειρία της Ελλάδας από την περίοδο της οικονομικής κρίσης έως σήμερα  δείχνει ότι η μείωση των μισθών δεν οδηγεί αυτομάτως σε αύξηση της παραγωγικότητας. Αντιθέτως, η πολιτική εσωτερικής υποτίμησης που εφαρμόστηκε από το 2010 και μετά, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω της συμπίεσης του κόστους εργασίας, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος το 2018, η πτώση των μισθών οδήγησε σε μείωση της εσωτερικής ζήτησης, με αρνητικές συνέπειες για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την απασχόληση, χωρίς όμως να υπάρξει ουσιαστική αύξηση στην παραγωγικότητα. Αντίθετα, χώρες που διατήρησαν σχετικά υψηλότερους μισθούς και επένδυσαν σε νέες τεχνολογίες και στη βελτίωση δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, κατάφεραν να συνδυάσουν την ανταγωνιστικότητα με συνεχή άνοδο της παραγωγικότητας. Αυτό καταδεικνύει ότι η απλή συμπίεση του κόστους εργασίας δεν αποτελεί βιώσιμη στρατηγική.

Συνολικά, η άποψη ότι οι μισθοί πρέπει να παραμένουν στάσιμοι μέχρι να υπάρξει αύξηση της παραγωγικότητας είναι κοντόφθαλμη και αναπαράγει ένα μοντέλο χαμηλής ανάπτυξης. Η αύξηση μισθών δεν είναι απλώς κοινωνικό αίτημα, αλλά και οικονομικό εργαλείο για την τόνωση της ζήτησης, τη βελτίωση των κινήτρων των εργαζομένων και την ώθηση προς έναν κύκλο καινοτομίας και επενδύσεων. Επομένως, αντί για εμμονή στη διατήρηση χαμηλών αμοιβών η οποία δεν απέδωσε καρπούς, η οικονομική πολιτική θα πρέπει να στραφεί σε έναν πιο ισορροπημένο συνδυασμό: ενίσχυση μισθών, επενδύσεις σε τεχνολογία και δεξιότητες, και στήριξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Μόνο έτσι η Ελλάδα μπορεί να ξεφύγει από το αδιέξοδο της στασιμότητας και να οικοδομήσει ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα συνδυάζει κοινωνική δικαιοσύνη και οικονομική αποτελεσματικότητα.

Χασκής Χρήστος 

Πτυχιούχος Διοίκησης Επιχειρήσεων πτυχιούχος Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνιών 

Κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου Δημόσιας Διοίκησης 

Δημογραφική συρρίκνωση και εκπαίδευση: οι κοινωνικές συνέπειες των κλειστών σχολείων

 

Λίγες μέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς και σε 38 σχολεία στην Ήπειρο οι πόρτες θα μείνουν κλειστές λόγω ανεπαρκούς αριθμού μαθητών. Συνολικά 102 σχολεία έχουν αναστείλει την λειτουργία τους την τελευταία πενταετία. Η εικόνα αυτή αποτυπώνει με ενάργεια το βάθος του δημογραφικού προβλήματος. 

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή δημογραφική κρίση, η οποία έχει πλέον πολύ σαφή επίπτωση στην εκπαίδευση. Για το σχολικό έτος 2025–2026, 721 από τις συνολικά 13.478 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα θα αναστείλουν την λειτουργία τους λόγω ανεπαρκούς εγγραφής μαθητών. Το αρνητικό αυτό ρεκόρ αντιστοιχεί σε περισσότερες από 150.000 λιγότερους μαθητές σε σχέση με το σχολικό έτος 2018–2019 (πτώση του μαθητικού πληθυσμού κατά 19% σε μια πενταετία). Αυτή η κατάσταση, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «εκπαιδευτικός Armageddon», επηρεάζει ακόμη και αστικές περιοχές όπως η Αττική, όπου δεκάδες σχολεία θα αναστείλουν την λειτουργία τους. Το κλείσιμο των σχολικών μονάδων υποχρεώνει τους μαθητές, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές, να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα ημερησίως για να φτάσουν στο σχολείο τους.

Το δημογραφικό ζήτημα αναδεικνύεται σήμερα ως μια από τις σοβαρότερες προκλήσεις για την Ελλάδα. Η συστηματική μείωση των γεννήσεων, σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού και τη μετανάστευση νέων στο εξωτερικό, οδηγεί σε βαθιές κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις. Το φαινόμενο αυτό εκδηλώνεται με ιδιαίτερη ένταση στην περιφέρεια, όπου πολλά σχολεία κλείνουν λόγω έλλειψης ή μείωσης μαθητών. Το κλείσιμο των σχολείων, όμως, δεν αποτελεί απλώς σύμπτωμα της πληθυσμιακής συρρίκνωσης· λειτουργεί ως καταλύτης ενός φαύλου κύκλου που οδηγεί σε περαιτέρω αποδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών.

Η θεωρία της κυκλικής και σωρευτικής αιτιότητας του Myrdal, εξηγεί με σαφήνεια αυτή τη δυναμική: όταν ένας αρνητικός παράγοντας (όπως η μείωση των γεννήσεων) ενισχύεται από παρεπόμενες συνέπειες (π.χ. το κλείσιμο σχολείων), τότε παράγεται ένας βρόχος που τροφοδοτεί συνεχώς την αρχική αιτία. Η έλλειψη σχολείων οδηγεί σε μείωση της ελκυστικότητας μιας περιοχής για νέες οικογένειες, οι οποίες επιλέγουν να εγκατασταθούν αλλού, με αποτέλεσμα η πληθυσμιακή συρρίκνωση να επιταχύνεται. Αυτός ο μηχανισμός δημιουργεί έναν αυτοτροφοδοτούμενο φαύλο κύκλο καθώς οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στην εκπαίδευση· αφορούν την οικονομική ανάπτυξη και τη βιωσιμότητα της περιφέρειας. 

Η σημερινή ένταση του δημογραφικού προβλήματος στην Ελλάδα δεν μπορεί να ιδωθεί ανεξάρτητα από τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν μετά το 2010 για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Η αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή περιέκοψε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες για κοινωνική πρόνοια, εκπαίδευση και στήριξη οικογενειών. Η απουσία αντικυκλικών πολιτικών ενίσχυσε την ανεργία και την εργασιακή ανασφάλεια, ιδιαίτερα στους νέους, με αποτέλεσμα πολλοί να καθυστερήσουν ή να αποθαρρυνθούν από τη δημιουργία οικογένειας, ενώ χιλιάδες μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Έτσι, οι ίδιες πολιτικές που στόχευαν στη «διάσωση» της οικονομίας συνέβαλαν στη διεύρυνση του δημογραφικού κενού, το οποίο σήμερα μετατρέπεται σε μία από τις σοβαρότερες απειλές για τη βιωσιμότητα της χώρας. Δεκαπέντε χρόνια μετά, οι μισθοί υπολείπονται κατά πολύ του μ.ο. των μισθών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το παραπάνω σε συνδυασμό με τις  ακριβές τιμές βασικών αγαθών και την εκτίναξη του κόστους στέγασης φέρουν τους Έλληνες στην προτελευταία θέση από άποψη αγοραστικής δύναμης στην ΕΕ και εντείνουν το πρόβλημα. 

Σύμφωνα με την κεϋνσιανή λογική, η δημόσια παρέμβαση μπορεί να παίξει ρόλο στην ανάσχεση αυτής της τάσης, είτε μέσω στήριξης σχολικών δομών, είτε μέσω στοχευμένων κοινωνικών πολιτικών για νέες οικογένειες. Αντιθέτως, η αυστηρή λογική της δημοσιονομικής πειθαρχίας, που αντιμετωπίζει τα σχολεία αποκλειστικά με όρους κόστους-οφέλους ενισχύει την πληθυσμιακή αποψίλωση. 

Το δημογραφικό δεν είναι απλώς κοινωνικό πρόβλημα· είναι ζήτημα οικονομικής βιωσιμότητας και κοινωνικής ισορροπίας. Αν δεν υπάρξει στρατηγική παρέμβαση, η μείωση του πληθυσμού στην περιφέρεια θα οδηγήσει σε ερημοποίηση περιοχών, απώλεια ανθρώπινου κεφαλαίου και συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Η ιστορική εμπειρία από την ελληνική κρίση δείχνει ότι οι πολιτικές που αγνοούν τις κοινωνικές διαστάσεις οδηγούν σε αδιέξοδο. Στην περίπτωση του δημογραφικού, η λύση δεν μπορεί να είναι η προσαρμογή στη μείωση, αλλά η ανατροπή του φαύλου κύκλου μέσω ενεργητικών πολιτικών: στήριξη οικογενειών, διατήρηση σχολικών και υγειονομικών υποδομών στην περιφέρεια, κίνητρα για νέους να παραμείνουν ή να επιστρέψουν.

Η Ελλάδα στερείται ενός συνεκτικού δημογραφικού σχεδίου, με αποτέλεσμα τα μέτρα που λαμβάνονται να είναι αποσπασματικά και συχνά αναποτελεσματικά. Η πρόκληση για την Ελλάδα είναι να υιοθετήσει ένα νέο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο, όπου οι κοινωνικές πολιτικές δεν θα θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας, αλλά κεντρικό εργαλείο ανάπτυξης. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το δημογραφικό πρόβλημα όχι ως μοιραία εξέλιξη, αλλά ως πεδίο άσκησης δημιουργικής και βιώσιμης αναπτυξιακής πολιτικής.

Χασκής Χρήστος                                      Πτυχιούχος Διοίκησης Επιχειρήσεων                  Πτυχιούχος Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνιών                                                  Κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου Δημόσιας Διοίκησης 

      

Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου: Απόφαση-εξπρές για κτηνοτρόφους, σιωπή για επιχειρήσεις και άλλες ζημιές- Κατεπείγουσα «δια περιφοράς» η συνεδρίαση

 

Προχειρότητα, μικροπολιτική ή και τα δύο μαζί υποκρύπτονται πίσω από την κατεπείγουσα και δια περιφοράς συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου που έγινε το μεσημέρι της Δευτέρας και δεν ανακοινώθηκε ποτέ στα μέσα ενημέρωση.

Μοναδικό θέμα της συνεδρίασης ήταν «η λήψη απόφασης για άμεση και κατεπείγουσα αντιμετώπιση αναγκών από την Περιφέρεια Ηπείρου, σε καταστραφείσες ολοσχερώς από τις πρόσφατες πυρκαγιές σταβλικές εγκαταστάσεις για την επιβίωση του εναπομείναντος ζωικού κεφαλαίου και των αναγκών του».

Παρότι αναφέρεται στην πρόσκληση ότι το θέμα εισηγείται ο Περιφερειάρχης, εισήγηση δεν στάλθηκε ποτέ στα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Στάλθηκαν οι δύο αποφάσεις της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας που αφορούν στην κήρυξη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης των Δήμων Ζηρού και Άρτας καθώς και δύο έγγραφα από τους ίδιους δήμους, που αποτελούν… εκθέσεις ιδεών και όχι καταγραφή πραγματικών αναγκών.

Και τα δύο έγγραφα έχουν ημερομηνία της 18ης Αυγούστου, ημέρα που έγινε και η συνεδρίαση.

Ο Δήμος Αρταίων απευθυνόμενος στην Περιφέρεια ζητά την αποκατάσταση και την ανακατασκευή των σταβλικών εγκαταστάσεων και την οικονομική αποζημίωση των πληγέντων κτηνοτρόφων, χωρίς να αναφέρει κανένα απολύτως στοιχείο για τον αριθμό αυτών και για τις περιοχές.

«Κάθε μέρα που περνά χωρίς ουσιαστική στήριξη εντείνει την απόγνωση και την αβεβαιότητα για το μέλλον των ανθρώπων του τόπου μας. Πρόκειται για μια έκτακτη ανάγκη που δεν επιδέχεται καθυστέρηση , καθώς οι κτηνοτρόφοι μας αποτελούν τον πυρήνα της αγροτικής παραγωγής και της κοινωνικής συνοχής στην περιοχή. Με αίσθημα ευθύνης και αγωνίας για τους πληγέντες συμπολίτες μας , ζητούμε την άμεση ανταπόκρισή σας» αναφέρει ο Δήμος Αρταίων στο αίτημα προς την Περιφέρεια.

Το αίτημα του Δήμου Ζηρού διατυπώνεται σε μόλις πέντε αράδες και σε αυτό αναφέρεται «μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τον Δήμο μας παρακαλούμε να προχωρήσετε άμεσα στην κατασκευή προσωρινών σταβλικών εγκαταστάσεων στις Δημοτικές Κοινότητες Αγίου Γεωργίου, Γοργομύλου, Γυμνοτόπου, Δρυόφυτου, Ρωμιάς και στον οικισμό Δρυμώνας για την εγκατάσταση των πληγέντων γεωργοκτηνοτρόφων των ανωτέρω κοινοτήτων».

Το Περιφερειακό Συμβούλιο λοιπόν έλαβε την σχετική απόφαση χωρίς περαιτέρω στοιχεία και με μία κίνηση που αιφνιδίασε ακόμη και μέλη της πλειοψηφίας…

Στις πυρόπληκτες περιοχές πέρα από σταβλικές εγκαταστάσεις έχουν υποστεί ζημιές και άλλες μονάδες του πρωτογενούς τομέα αλλά και επιχειρήσεις.

Για αυτές προς το παρόν δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στήριξης στη βάση της απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου..

Βέβαια τέτοιες αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται μυστικά και αιφνιδιαστικά, κάτι που χρεώνεται κι αυτή την φορά η Πρόεδρος του σώματος, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει προχωρήσει σε προσδιορισμό συνεδρίασης ώστε να γίνει μία εκτενής συζήτηση για τις φωτιές και την επόμενη μέρα.

Σύσκεψη στο Δήμο Ζηρού και οι ανακοινώσεις Κατσαφάδου.. Γολγοθάς για τα πυρόπληκτα

 

Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη για τους κατοίκους στα χωριά των Δήμων Ζηρού και Άρτας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές. Σπίτια καμένα, επιχειρήσεις κατεστραμμένες, κτηνοτροφικές μονάδες που παραδόθηκαν στις φλόγες.

Τα προβλήματα και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν αποτέλεσαν το αντικείμενο ευρείας σύσκεψης που έγινε στο Δήμο Ζηρού παρουσία του Υφυπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Κώστα Κατσαφάδου.

Έξω από το Δημαρχείο είχαν συγκεντρωθεί εκπρόσωποι φορέων που με πανό και συνθήματα διαμαρτύρονταν ενώ και στην σύσκεψη που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς την παρουσία των μέσων ενημέρωσης δηλαδή, αρκετές φορές οι τόνοι ανέβηκαν.

Ο δήμαρχος Ζηρού Γιώργος Γιολδάσης περιέγραψε την τραγική κατάσταση που άφησε πίσω της η φωτιά, η οποία ξέσπασε υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες και με καθυστέρηση των εναέριων μέσων:
«Οι ζημιές είναι ανυπολόγιστες σε ζωικό κεφάλαιο, σε επιχειρήσεις, σε οικίες. Χρειάζονται άμεσες αποζημιώσεις για σπίτια, καλλιέργειες, σταβλικές εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις. Οφείλουμε να δώσουμε στους πολίτες ένα αισιόδοξο αύριο», τόνισε.

Ο κ. Γιολδάσης αναφέρθηκε στις μεγάλες καταστροφές σε χοιροτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες, αλλά και στις ζημιές σε υποδομές ύδρευσης, ηλεκτροφωτισμού και οδικού δικτύου. Σοβαρά προβλήματα καταγράφηκαν και στη λίμνη Ζηρού καθώς και στο περιαστικό άλσος Φιλιππιάδας. Ζήτησε, δε, ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπλημμυρικών έργων και έργα πυροπροστασίας για τα περιαστικά δάση Φιλιππιάδας και Θεσπρωτικού.

Από την πλευρά του ο υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Κώστας Κατσαφάδος, τόνισε ότι στόχος είναι να σχεδιαστεί ένα πλέγμα δράσεων ώστε οι πληγέντες να επιστρέψουν το ταχύτερο σε συνθήκες κανονικότητας. «Βάλαμε ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα για να επιταχύνουμε τις διαδικασίες», σημείωσε.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις:

• Από 20 Αυγούστου έως 1η Σεπτεμβρίου, οι πολίτες με φύλλο αυτοψίας της Γενικής Γραμματείας Αποκατάστασης Φυσικών Καταστροφών και τα έντυπα Ε1 και Ε9, θα υποβάλλουν αιτήσεις στον Δήμο για το πρώτο βοήθημα.
• Έως το τέλος Σεπτεμβρίου, με την έκδοση της ΚΥΑ οριοθέτησης, θα ακολουθήσουν αιτήσεις για επισκευές και ανακατασκευές κατοικιών.
• Οι αυτοψίες της Περιφέρειας για επιχειρήσεις ξεκινούν στις 20 Αυγούστου. Η επιδότηση θα φτάνει στο 70% για επιχειρήσεις και στο 80% για κατοικίες.
• Για όσους δεν μπορούν να μείνουν στα σπίτια τους προβλέπεται επιδότηση ενοικίου από 300 έως 500 ευρώ.

Ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης υπογράμμισε ότι η Περιφέρεια έχει ήδη αναλάβει την κατασκευή πρόχειρων σταβλικών εγκαταστάσεων, ώστε να μην υπάρξει μεγαλύτερη ταλαιπωρία στους κτηνοτρόφους. «Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση που πρέπει να την περάσουμε όλοι μαζί», τόνισε.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν επίσης ο γενικός γραμματέας Αποκατάστασης Φυσικών Καταστροφών και Κρατικής Αρωγής Πέτρος Καμπούρης, ο αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Πρέβεζας Στράτος Ιωάννου, ο βουλευτής Άρτας της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Στύλιος, οι δήμαρχοι Ζηρού και Αρταίων Γιώργος Γιολδάσης και Χριστόφορος Σιαφάκας, καθώς και εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων και δεκάδες πολίτες που μετέφεραν την αγωνία τους.

Copernicus: Πάνω από 34.000 στρέμματα έγιναν στάχτη σε Άρτα και Ζηρό

 

Αποκαρδιωτική είναι η εκτίμηση της υπηρεσίας Copernicus για την πρόσφατη πυρκαγιά που κατέκαψε εκτάσεις στο Δήμο Ζηρού και τον Δήμο Άρτας αφήνοντας μεγάλες καταστροφές.

Η δορυφορική χαρτογράφηση της υπηρεσίας αποτυπώνει την τεράστια έκταση που επλήγη από τις φλόγες, με πάνω από 34.000 στρέμματα να έχουν γίνει στάχτη.

Οι φλόγες εξαπλώθηκαν ταχύτατα προς τους οικισμούς προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε σπίτια, αγροικίες, καλλιέργειες, ποιμνιοστάσια, και νεκρά ζώα.

Κρίσιμες υποδομές υπέστησαν ζημιές και τα προβλήματα παραμένουν εκτεταμένα.

Από την επεξεργασία των στοιχείων στην πυρκαγιά κάηκαν πάνω από 34 χιλιάδες στρέμματα, 550 άνθρωποι κινδύνευσαν ενώ από το πύρινο μέτωπο απειλήθηκαν 79 χλμ. οδικού δικτύου και υποδομές.