Η 28η Φεβρουαρίου 2023 δεν ήταν μια ακόμα μέρα. Δεν ήταν απλώς η μέρα που το σύστημα τηλεδιοίκησης των τρένων δεν λειτουργούσε. Ήταν η μέρα που έγινε ξεκάθαρο ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν λειτουργεί. Η τραγωδία στα Τέμπη δεν ήταν ένα τυχαίο δυστύχημα. Ήταν η κορύφωση δεκαετιών παραλείψεων, αδιαφορίας, πελατειακού κράτους και υποτίμησης της δημόσιας ασφάλειας.
Ο θάνατος 57 ανθρώπων αποκάλυψε με τον πιο σκληρό τρόπο ότι στην Ελλάδα οι ζωές των πολιτών θεωρούνται αναλώσιμες μπροστά σε ένα σύστημα που προτάσσει το συμφέρον των λίγων έναντι του κοινού καλού. Η ανεπάρκεια του κράτους δεν είναι μόνο θεσμική· είναι βαθιά πολιτική. Και η οργή που γέννησε αυτή η καταστροφή δεν στράφηκε απλώς σε μια κυβέρνηση, αλλά σε ολόκληρη την πολιτική τάξη που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αντιμετώπισε την τραγωδία με αμηχανία, επικοινωνιακές υπεκφυγές και προσπάθειες συγκάλυψης.
Η μέρα αυτή δεν ήταν αποκομμένη από το ιστορικό της βάθος. Ήταν η συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε με τα μνημόνια, την υποτίμηση της δημόσιας περιουσίας, τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, την εκτόξευση του κόστους ζωής και τη συνεχή αποδυνάμωση των δημόσιων υπηρεσιών. Η σιδηροδρομική τραγωδία ήταν το απόλυτο σύμβολο αυτής της πορείας: εγκατάλειψη κρίσιμων υποδομών, προχειρότητα στη λήψη αποφάσεων, αδιαφορία για το συλλογικό καλό.
Σύμφωνα με τους δείκτες παγκόσμιας διακυβέρνησης, το 2023 η Ελλάδα είναι στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κατηγορίες: έλεγχος διαφθοράς, κράτος δικαίου και κυβερνητική αποτελεσματικότητα, αποκλίνοντας αρκετά από τον ευρωπαϊκό έχοντας από κάτω μόνο την Ρουμανία και την Βουλγαρία.
Ταυτόχρονα, η τραγωδία στα Τέμπη έφερε στο φως ένα άλλο μεγάλο έλλειμμα: την ενημέρωση. Η Ελλάδα κατατάσσεται 107η στον κόσμο στην ελευθερία του Τύπου, γεγονός που φάνηκε ξεκάθαρα στον τρόπο που τα κυρίαρχα μέσα προσπάθησαν αρχικά να υποβαθμίσουν το γεγονός, να αποπροσανατολίσουν και να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα, αντί να υπηρετήσουν το δικαίωμα των πολιτών στην αλήθεια.
Αλλά η 28η Φεβρουαρίου 2023 αποτελεί την αρχή που η ελληνική κοινωνία όρθωσε το ανάστημά της χωρίς κομματικά δεκανίκια. Οι νέες γενιές, που μεγάλωσαν στη σκιά των κρίσεων, φώναξαν με μια φωνή: «Δεν ήταν ατύχημα». Ήταν η κραυγή μιας κοινωνίας που δεν αντέχει άλλο να ζει σε ένα καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας, οικονομικής ασφυξίας και θεσμικής διάλυσης.
Η αλλαγή που απαιτούν οι πολίτες δεν μπορεί να έρθει μέσα από επιφανειακές παρεμβάσεις ή από τις ίδιες δοκιμασμένες πολιτικές πρακτικές. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στο υπάρχονπολιτικο-κομματικό σύστημα. Ταυτόχρονα αναδεικνύουν την ανάγκη για εγρήγορση απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς που ακολουθώντας λαϊκίστικη ρητορική κερδίζει διεθνώς έδαφοςαπειλώντας τα μεταπολεμικά κεκτημένα των λαών της Ευρώπης.
Η ελληνική πραγματικότητα απαιτεί ενα νέο πολιτικό υπόδειγμα που θα βάλει στο περιθώριο την πολιτική οικογενειοκρατία που παράγει σχέσεις εξάρτησης και διαφθοράς, θα διασφαλίζει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, της ενημέρωσης και της δημόσιας διοίκησης από την πολιτική εξουσία.
Χασκης Χρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!