Το κατόρθωσαν και αυτό κάποιοι ανεγκέφαλοι, ΠΙΣΤΕΎΩ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΘΕΣΗ, γιατί θα ήταν οδυνηρό αν ήταν διαφορετικά , στην πόλη μας την Φιλιππιάδα!
Μιλάει όλος ο κόσμος για μας , ενώ είμαστε οι πρωτοπόροι που αγκαλιάσαμε τους ξεριζωμένους πρόσφυγες!
Τέτοια δυσφήμηση σαν πόλη δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ποτέ και το πετύχαμε από ορισμένους "μορφωμένους" υποτίθεται συμπολίτες μας!
Ας επανεξετάσουν τουλάχιστον το όλο ζήτημα και ας τονίσουν ότι ήταν ένα ατυχές γεγονός γιατί έτσι πιστεύουμε και εμείς!
ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΠΟΛΗ ΝΑ AYTH THN ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ
Η ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης, οι σπουδαίες τεχνολογικές εξελίξεις
στα μέσα επικοινωνίας και συγκοινωνίας, η διάδοση της γνώσης και η
ορθολογιστική οργάνωση της σύγχρονης ζωής είναι γεγονότα που
προωθούν το σύγχρονο πολιτισμό. Παράλληλα, οι σχέσεις ανάμεσα στα
έθνη που έγιναν πιο στενές και η συγκρότηση υπερεθνικών κοινοτήτων,
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγου χάρη, δηλώνουν τη συμφιλίωση των λαών
ή τουλάχιστον, τη συνεργασία τους. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι
κάπως παράδοξο να παρουσιάζεται και να εντείνεται το φαινόμενο του
ρατσισμού, που όχι μόνο δεν προωθεί το πολιτισμό, αλλά αντίθετα τον
γυρίζει πολλά χρόνια πίσω.
Ρατσισμός είναι η αντίληψη που υποστηρίζει την ανωτερότητα μιας φυλής
και αποβλέπει στη διατήρηση της «καθαρότητάς» της και στη κυριαρχία
της έναντι των υπολοίπων. Δηλαδή ρατσισμός είναι να θεωρούμε κάποια
άλλη ομάδα ανθρώπων ως κατώτερη ή ακόμη και άξια περιφρόνησης,
λόγω της φυλετικής ή εθνικής της καταγωγής.
Τα αίτια του ρατσισμού είναι ποικίλα και λίγο πολύ γνωστά από το
παρελθόν καθώς η ανθρωπότητα δεν παραδειγματίστηκε από εμπειρίες
τους παρελθόντος και ο ρατσισμός αναβιώνει. Η έλλειψη ανθρωπιστικής
παιδείας και η πνευματική φτώχεια είναι ένα από τα σημαντικότερα αίτια
του φαινομένου αυτού. Από τη στιγμή που τα άτομα δεν διδάσκονται την
αξία της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, του σεβασμού είναι
εύκολο να παρασυρθούν από ρατσιστικές αντιλήψεις. Παράλληλα το
χαμηλό μορφωτικό επίπεδο περιορίζει τους ορίζοντες των ανθρώπων και
αδρανοποιεί τη σκέψη τους με αποτέλεσμα να χειραγωγούνται εύκολα και
να υιοθετούν άκριτα κάθε είδους στερεότυπα. Η κρίση των αξιών, όπως η
ανηθικότητα, ο ανταγωνισμός, η γενικότερη αμφισβήτηση των
ανθρωπιστικών ιδανικών καλλιεργούν το μίσος στις ψυχές των ανθρώπων
που πυροδοτεί τις μεταξύ τους σχέσεις. Τα συμπλέγματα ανωτερότητας ή
κατωτερότητας που φέρουν τα άτομα ή και ολόκληροι λαοί καλλιεργούν
επίσης το φθόνο και το μίσος. Επιπλέον δημιουργούν την αίσθηση της
υπεροχής και την επιθυμία της κυριαρχίας έναντι των άλλων. Τα
οικονομικά συμφέροντα είναι άλλη μία σημαντική αιτία, όπως για
παράδειγμα ο φυλετικός ρατσισμός κατά των μαύρων είναι ένα
ιδεολόγημα που δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει την εκμετάλλευση
των λαών της Αφρικής από τους λευκούς. Οι κάθε είδους πολιτικές
σκοπιμότητες όπως οι επεκτατικές βλέψεις μιας χώρας σε βάρος άλλης ή η
έντεχνη μετάθεση των ευθυνών για την ύπαρξη σοβαρών οικονομικών και
κοινωνικών προβλημάτων σε συγκεκριμένες ομάδες. Για παράδειγμα οι
μετανάστες κατηγορούνται συνήθως σε μια χώρα για την όξυνση της
ανεργίας ή την έξαρση της βίας, ενώ αποκρύπτεται η ανικανότητα της
πολιτικής ηγεσίας να δώσει λύσεις. Ο φανατισμός, θρησκευτικός ή εθνικός,
που υποκινείται επίσης από ποικίλες σκοπιμότητες, οικονομικές ή
πολιτικές. Τέλος οι τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος που
στηρίζονται στις μακραίωνες διαμάχες ανάμεσα σε κάποιους λαούς.
Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης που πολέμησε κατά του ρατσισμού στη χώρα του τη Νότια Αφρική. Γεννήθηκε το 1918 στην Untata της Νοτίου Αφρικής και σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Fort Hare. Εκεί άρχισε να συμμετέχει στον πολιτικό αγώνα κατά του ρατσισμού και σε μία μακρά πορεία, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και πολυετής φυλάκιση, συνέχισε τους αγώνες του για την εξάλειψή του μέχρι το 1993 όπου τιμήθηκε με το Νόμπελ ειρήνης για το σύνολο των πράξεών του.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ήταν σπουδαίος άνθρωπος και γενναίος αγωνιστής
που πρόσφερε τον εαυτό του πριν από πολλά χρόνια στον αγώνα για την
ισότητα και τη δικαιοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Γεννήθηκε στην
Ατλάντα των ΗΠΑ στις 15 Ιανουαρίου του 1929. Ο ίδιος ήταν μαύρος και
ένιωθε βαθιά μέσα του την αδικία και τις διακρίσεις εναντίον όσων είχαν
άλλο χρώμα, όπως αυτός. Ο αγώνας του ήταν τόσο σκληρός ώστε τελικά
θυσιάστηκε για τις ιδέες του και δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου του 1968.
Ωστόσο το κήρυγμά του έμεινε ζωντανό, και τελικά έγινε πραγματικότητα!
Αυτό που κράτησε το κήρυγμά του ζωντανό ήταν η φλόγα της αγάπης για
το συνάνθρωπο, όσο διαφορετικός και αν είναι. Ο ίδιος το 1963
εκφωνώντας το περίφημο λόγο του “I have a dream” έλεγε: «Έχω ένα
όνειρο ότι κάποια μέρα τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μία
χώρα όπου δεν θα κρίνονται από την απόχρωση του δέρματός τους, αλλά
από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους….. Ότι μια μέρα μικρά μαύρα
αγόρια και κορίτσια θα μπορούν να ενώσουν τα χέρια τους μαζί με τα
λευκά παιδιά σαν αδέρφια….. Εκείνο για το οποίο η δικιά μας γενιά θα
μετανιώσει πικρά δεν θα είναι τόσο η σκληρότητα και οι αδικίες των κακών
ανθρώπων, όσο η απαράδεκτη σιωπή των καλών…..»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!