Εκείνοι που κατ' εξοχήν ηθικολογούσαν τόσο καιρό και κατείχαν θέσεις στη δημόσια διοίκηση, ήταν και είναι οι πιο ανήθικοι.!

Η ηθική δεν είναι ένα κουστούμι που το φοράς όποτε θέλεις να κάνεις φιγούρα. Είναι ένα ρούχο που φοράς καθημερινά και σε χαρακτηρίζει.

Έχουμε γνωρίσει και  πετύχει πολλές φορές ανθρώπους οι οποίοι κουνώντας επιδεικτικά το δάχτυλο, φούσκωναν το ηθικό «Εγώ» τους πλέκοντας οι ίδιοι το εγκώμιο της ακεραιότητας του χαρακτήρας τους, και  ύψωναν την ρομφαία εναντίον της διαφθοράς, ενώ οι πράξεις τους φωνάζουν από χιλιόμετρα πόσο υποκριτές είναι.

Έχουμε επίσης γνωρίσει εκείνους τους ανθρώπους που στην προσπάθεια τους να περνούν όσο το δυνατόν απαρατήρητοι, υιοθετούν τη συμπεριφορά της γάτας.

Τρίβονταν στα πόδια σε κάθε διαχειριστή της εξουσίας κάνανε πάρτι με τους εντεταλμένους, (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και οποιοσδήποτε βρισκόταν  στο δρόμο τους,  εναντίον των συμφερόντων τους τον  έθαβαν  ασύστολα και χωρίς ίχνος ντροπής.

Εντάξει λοιπόν.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που μπαίνει στη μέση η ηθική;  

Είναι σαφέστατα δύσκολο να προσδιορίσεις ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι ορθές και αποδεκτές και ποιες είναι λανθασμένες και ανάρμοστες.

Ιδίως αν δεν είσαι ενήμερος για τα Φ.Ε.Κ!

Η ιστορία, όμως έρχεται κάποτε με τα ίδια μέτρα και σταθμά, του ανήθικου γκαιμπελίσκου και με ελλειπή  προσόντα υπαλλήλου, να σε εκδικηθεί!

Είναι θέμα κισμέτ!  

Το να αποφασίζεις μόνος κάποιος,  με όλο τον μηχανισμό υπέρ σου  πιο οφίτσιο   θα καταλάβεις και με ψεύτικα προσόντα, αυτό σε χαρακτηρίζει για το προσωπικό ήθος.

Έτσι λειτουργούσε πάντοτε άλλωστε δεν ήταν και κρυφό!

Αν και  τόσα χρόνια  η νομενκλατούρα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τον ανέχονταν, έφτασε η στιγμή να λειτουργήσει επιτέλους με διαφανή κριτήρια η δημόσια διοίκηση!

Δεν κάνω λόγο ούτε για την κοινωνική, ούτε τη χριστιανική ηθική ούτε προσωπική δικαίωση!

Δεν με ενδιαφέρει άλλωστε.

ΑΠΛΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΩ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!

Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!  

Μιλάω για την αρχή όλων των ηθικών παραμέτρων, που δεν είναι άλλη από την προσωπική αντίληψη και ατομική στάση, απέναντι στο καλό και το κακό.

Η ουσιαστική, λοιπόν, ηθική, είναι η επαφή με την ίδια τη φωνή της συνείδησής μας.

Δεν πρέπει να αντιδρούμε μόνο σε ό,τι μας πληγεί σε προσωπικό επίπεδο.Γιαυτό δεν αντέδρασα ενώ ξέρω τα πάντα!

Σπάνια υπάρχει συμφωνία ως προς τις παραμέτρους που προσδιορίζουν το ηθικό και το ανήθικο.

Όμως, σε θέματα συνειδήσεως δεν έχει θέση ο νόμος του γυμνοσάλιαγκα!

Κάθε άνθρωπος βλέπει τον κόσμο με τα δικά του μάτια, τον αξιολογεί δηλαδή όπως αυτός είναι συνηθισμένος, μ' ένα δικό του τρόπο, ξεκινώντας από μερικές γενικές κατευθύνσεις.Απόλυτα ενάρετος δεν είναι κανένας μας. Όλοι έχουμε καλές και κακές πτυχές.Ο τρόπος που φερόμαστε στους άλλους, οι πράξεις μας ή ακόμη και η απουσία πράξης, καθορίζουν το ήθος μας.  

Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματά το βόλεμα της αυτοδικαιολογίας και ο καθένας να υπερασπίζεται την ηθική του, αν έχει, και να κάνει αυτό που πρέπει, όταν πρέπει.

Ο Δάντης έγραψε ότι οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι’ αυτούς, που ενώ ήταν ανήθικοι, έθαβαν τους τίμιους!Κάτι θα ήξερε παραπάνω.