Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

Τα κονδύλια για τους πρόσφυγες, η έρευνα του OLAF και οι παλινωδίες της κυβέρνησης

Το ότι ο OLAF ερευνά το θέμα δεν σημαίνει ότι τα πρόσωπα και οι φορείς που εμπλέκονται έχουν διαπράξει παρατυπία ή απάτη. Ο OLAF σέβεται απολύτως το τεκμήριο της αθωότητας και το δικαίωμα υπεράσπισης όσων ελέγχονται»
Αποτέλεσμα εικόνας για ΗΟΤ ΣΠΟΤ FILIPPIADAS
Μετά την αποκάλυψη της υπό εξέλιξη έρευνας της υπηρεσίας για την καταπολέμηση της απάτης, OLAF, για τη διαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη σίτιση προσφύγων και την ανακοίνωση της παραγγελίας εισαγγελικής έρευνας, την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος αυτού έχει αναλάβει ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρης Βίτσας, με καθημερινές δηλώσεις και συνεντεύξεις για το θέμα.
Ήταν αυτός άλλωστε που, όπως κι ο ίδιος ξεκαθάρισε, υπέγραφε ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, όσα είχαν σχέση με τη διαχείριση του προσφυγικού από το συγκεκριμένο υπουργείο (που έχει αναλάβει εξαρχής το μεγάλο μέρος της διαχείρισής του).
Ένα βασικό πρόβλημα με τις δημόσιες δηλώσεις και τα ρεπορτάζ για το θέμα αυτό είναι ότι για να μπορέσει να αξιολογήσει ο πολίτης την ακρίβεια της πληροφορίας και των λεγομένων των αρμοδίων, πρέπει να ανατρέξει σε έναν διοικητικό λαβύρινθο.
Τουλάχιστον δυο ανακρίβειες όμως είναι τόσο προφανείς που απαντιούνται και με ένα απλό σημείωμα.
1) Η κυβερνητική θέση για την έρευνα του OLAF καταρχάς θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής: δεν αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει αλλά δεν την διαψεύδουμε κιόλας και δηλώνουμε πως, σε κάθε περίπτωση, κάθε έρευνα είναι καλοδεχούμενη.
Όταν όμως οι υπουργοί αναφέρονται σε δημόσιες δηλώσεις, που μπορεί οποιοσδήποτε να εντοπίσει στο διαδίκτυο, καλό είναι να ακριβολογούν.
Στην σημερινή (Τετάρτη 10 Οκτωβρίου) του συνέντευξη λοιπόν ο κ. Βίτσας, απαντώντας για την έρευνα του OLAF είπε: «Η μοναδική επίσημη ανακοίνωση που υπάρχει είναι η ανακοίνωση της Κομισιόν που λεει ότι δεν έχει βρεθεί κάποιο ζήτημα κακοδιαχείρισης. Και η δεύτερη ανακοίνωση είναι η δικιά μου που λέω ότι οποιοσδήποτε έλεγχος είναι ευχαρίστως δεκτός γιατί όταν συζητάμε για τα οικονομικά όλοι πρέπει να είμαστε διαφανείς και ανοιχτοί.»
Δεν είναι ακριβές ότι αυτή είναι η μοναδική ανακοίνωση (όπως δεν είναι ακριβές ότι η Κομισιόν διέψευσε το δημοσίευμα αλλά ας πούμε ότι μπορεί κάποιοι να δυσκολεύονται με τις λεπτές αποχρώσεις του γραφειοκρατικού λόγου των ευρωθεσμών). Ο OLAF επιβεβαίωσε με επίσημη ανακοίνωση του τη διεξαγωγή έρευνας για τα κονδύλια σίτισης, ακριβώς δηλαδή αυτό που είχε αποκαλύψει το New Europe και περίπου έσπευσαν να διαψεύσουν κάποιοι.

Η επίσημη ανακοίνωση

Η ανακοίνωση υπογράφεται από το γραφείο τύπου της υπηρεσίας και είναι σαφής, θεσμική και αυτονόητη (σε δική μας μετάφραση):
«Μπορούμε να επιβεβαιώσουμε πως ο OLAF έχει ξεκινήσει μια έρευνα για φερόμενες παρατυπίες που αφορούν τα ευρωπαικά κονδύλια σίτισης για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα, μετά από σχετικές πληροφορίες που έλαβε από την DG HOME το 2017.
Όσο η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη ο OLAF δεν θα σχολιάσει περαιτέρω την υπόθεση, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία του απορρήτου και της εμπιστευτικότητας της τρέχουσας έρευνας, των ερευνών που ενδέχεται να προκύψουν μελλοντικά, των ενδεχόμενων δικαστικών διαδικασιών, των προσωπικών δεδομένων και των δικαιωμάτων των υπο έλεγχο προσώπων και φορέων.
Το ότι ο OLAF ερευνά το θέμα δεν σημαίνει ότι τα πρόσωπα και οι φορείς που εμπλέκονται έχουν διαπράξει παρατυπία ή απάτη. Ο OLAF σέβεται απολύτως το τεκμήριο της αθωότητας και το δικαίωμα υπεράσπισης όσων ελέγχονται».
2) Πάνω στη συζήτηση για την έρευνα του OLAF λοιπόν, ο δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας που έκανε τη συνέντευξη με τον κ. Βίτσα, ανέφερε τις ΜΚΟ. Ο υπουργός λοιπόν, απάντησε αμέσως και κοφτά πως δεν πρέπει να τους «ανακατεύουμε με τις ΜΚΟ» γιατί «συνήθως οι ΜΚΟ είναι συνεργάτες των διεθνών οργανισμών» εννοώντας, όπως θα συνήγαγε κανείς από τη συζήτηση, συνεργάτες της ΕΕ.
Ένσταση πρώτη: Κανείς δεν είναι «συνεργάτης» της Κομισιόν. Αλλά, αν το πάμε έτσι, οι πιο στενοί «συνεργάτες των διεθνών οργανισμών» είναι τα ίδια τα κράτη που είναι σαρξ εκ της σαρκός τους, που τους απαρτίζουν και τους διοικούν. Όταν ένας υπουργός, δηλαδή η κυβέρνηση, ενός κράτους – μέλους αναφέρεται στους «οργανισμούς» αυτούς σαν να τους βλέπει απ’ έξω για τους φορτώσει το όποιο αφήγημα για τις ΜΚΟ, ε, δεν το λες ούτε λογικό ούτε ακριβές.
Ένσταση δεύτερη: Η Κομισιόν χρηματοδοτεί απευθείας, χωρίς την διαμεσολάβηση του κράτους – μέλους, πολύ συγκεκριμένους φορείς και οργανώσεις.

Τα 139,1 εκατ. του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, και τα 62,9 εκατ. του Ευρωπαϊκού Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας, δίνονται απευθείας στις ελληνικές αρχές.
Τα 197.4 εκατ. κατανέμονται από την Κομισιόν απευθείας στους διεθνείς οργανισμούς που συνδράμουν την κυβέρνηση. Αυτός είναι ο ευγενικός και τυπικός τρόπος να το θέσει κανείς. Αν θέλουμε να είμαστε μπρουτάλ μπορούμε να αντικαταστήσουμε το «συνδράμουν την κυβέρνηση» με το ακριβέστερο «που κάνουν όλη τη δουλειά».
Οι οργανώσεις και οι ΜΚΟ που είναι «συνεργάτες» λοιπόν, κατά την ορολογία του υπουργού, είναι:
  • Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, που έχει λάβει 20 εκατ. ευρώ.
  • Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που έχει λάβει 129,91 για την κατασκευή των hot spots και των υπηρεσιών πρώτης υποδοχής στα νησιά και στον Έβρο. Επίσης είναι αυτή που υποστήριξε το πρόγραμμα εγκατάστασης προσφύγων σε διαμερίσματα και τις ειδικές κάρτες ανάληψης. Το κόστος αυτών των δράσεων ήταν 195 εκατ. Τέλος, διεκπεραίωσε και τις προετοιμασίες για τον χειμώνα στα προσφυγικά camps που κόστισε 62 εκατομμύρια.
  • Η EASΟ, που έλαβε 26,02 εκατ. για την ενίσχυση του έργου της δαχτυλοσκόπησης και την μεταφορά και προστασία των αιτούντων άσυλο.
  • Οι ΜΚΟ που έλαβαν απευθείας χρηματοδότηση από την Κομισιόν είναι η Διεθνής Ομοσπονδία Συλλόγων Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελίνου (17 εκατ.), οι Γιατροί του Κόσμου (14,3 εκατ.), η Danish Refugee Council (44,5 εκατ.), η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (28,74 εκατ.), η OXFAM (13,5 εκατ.), η οργάνωση Σώστε τα Παιδιά (9,65 εκατ.), η Arbeiter-Samariter-Bund (15,26 εκατ.), η Norwegian Refugee Council (17,3 εκατ.), η CARE (3,73 εκατ.), η Mercy Corps (6,57 εκατ.), η Terre des Hommes (5,83 εκατ.), ο Ισπανικός Ερυθρός Σταυρός (2 εκατ.), η Μετάδραση (1 εκατ., και το Χαμόγελο του Παιδιού, (800 χιλ. ευρώ).

Οι ελληνικές ΜΚΟ

Στην Ελλάδα όμως αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, δρουν 48 ΜΚΟ. Αλλά δεν είναι συνεργάτες της Κομισιόν. Αν έπρεπε να τους πούμε σώνει και ντε συνεργάτες θα τις λέγαμε συνεργάτες αυτού που πιστοποίησε την παρουσία τους και την παροχή των υπηρεσιών τους.
Να το πούμε και με ένα παράδειγμα; Πριν από λίγο καιρό βγήκε η υπόθεση της ΜΚΟ ERCI, 30 μέλη της οποίας συνελήφθησαν στην Λέσβο, για την εμπλοκή τους σε οργανωμένο εγκληματικό δίκτυο με στόχο τη διευκόλυνση παράνομης εισόδου αλλοδαπών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με ενημέρωση της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Βορείου Αιγαίου, η οργάνωση κατηγορείται ότι «αποκόμισε σημαντικά χρηματικά πόσα, το ύψος των οποίων αποτελεί αντικείμενο προσδιορισμού από αρμόδιες αρχές, όπως και η έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί όλο το εύρος της παράνομης δραστηριότητάς της και οι διασυνδέσεις της».
Σύμφωνα με το έγγραφο υπ’ αριθμό 4989/16-4-2018 του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, με το οποίο ο Δημήτρης Βίτσας απάντησε σε ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ, Χαράλαμπου Αθανασίου στη Βουλή, η ERCI είχε δράση «παροχής υπηρεσιών πρώτων βοηθειών» μέσα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) της Μόριας λάμβανε χρηματοδότηση από το πρόγραµµα για το τρέχον έτος, «όπως αυτό συµφωνήθηκε αφενός µεταξύ των Υπουργείων Μεταναστευτικής Πολιτικής και Οικονοµίας και αφετέρου το ευρωπαϊκό Ταµείο Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων (DG HOME) και το Ταµείο Ανθρωπιστικής βοήθειας και ∆ιαχείρισης Κρίσεων (DG ECHO)».
Ο έλεγχος κι η καταγραφή των ΜΚΟ που δρουν στο προσφυγικό είναι ευθύνη της ελληνικής Πολιτείας. Άλλωστε ήταν το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής που εξήγγειλε, τον Ιανουάριο του 2016, με επικεφαλής τότε τον Γιάννη Μουζάλα, πως την κατάρτιση ενός μητρώου ΜΚΟ που θα πιστοποιούσε τις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε όλα τα πεδία της διαχείρισης του προσφυγικού-μεταναστευτικού (υπουργική απόφαση 39487/2016). Η εξαγγελία αυτή δεν ήταν πρωτοβουλία της κυβέρνησης αλλά σαφής και συμφωνημένη απαίτηση της ΕΕ από το 2015.
Το 2015 το συμφώνησαν, το 2016 το ανακοίνωσαν, το 2017 ακόμη το έφτιαχναν.
Συνεπώς η φράση «μη μας ανακατεύετε εμάς με τις ΜΚΟ», αν δεν ειπώθηκε εν τη ρύμη του λόγου και ελαφρά, είναι μια καταφανής κι αδικαιολόγητη ανακρίβεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!