«Μαφία» στην πεδιάδα…
Αλωνίζουν ανενόχλητοι και φυσικά
με την συμπαράσταση κάποιων
«παραγωγών» αλβανοί,
βούλγαροι και ρουμάνοι…
Δεν έχει ξαναγίνει… Να φεύγουν τα φημισμένα πορτοκάλια και μανταρίνια της Άρτας, για το εξωτερικό, χωρίς να έχουν περάσει από συσκευαστήριο και φυσικά χωρίς τα απαιτούμενα χαρτιά… Να γίνεται εξαγωγή με τις κλούβες και να μην «ιδρώνει κανενός το αυτί»!
Το ζήσαμε κι αυτό… Στον δρόμο προς Νεοχώρι, όπου και η γεφυροπλάστιγγα του Ανθοτόπου, νομίζεις ότι βρίσκεσαι στην Βουλγαρία ή την Αλβανία… Τόσες βουλγαρικές ή αλβανικές νταλίκες, σε παράταξη δεν βλέπεις, ούτε στους δρόμους των γειτονικών χωρών. Και δεν βρίσκονται τυχαία! Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην διακίνηση των εσπεριδοειδών της περιοχής μας, δημιούργησε την εικόνα.
«Τέσσερις εξαγωγείς λειτουργούν νόμιμα και εξάγουν το προϊόν, όπως πρέπει», μας είπε εργαζόμενος στην συγκομιδή μανταρινιών και πορτοκαλιών, που τον συναντήσαμε, να ξεφορτώνει τις κλούβες, οι οποίες στην συνέχεια θα οδηγούνταν στα κτήματα, που είχε συμφωνηθεί να κοπεί το μανταρίνι ή το πορτοκάλι. Δεν δίστασε να μας πει και τα ονόματα… «Καράμπελας, Τσάνος , Παπαθεοδώρου και Μπαλακανάκης». Για του λόγου το αληθές, την ίδια στην γεφυροπλάστιγγα, είδαμε να ζυγίζονται τα αυτοκίνητα του τελευταίου.
Το κόλπο…
Τι συμβαίνει όμως με τους αλβανούς, τους ρουμάνους και τους βουλγάρους, που έχουν κάνει επέλαση στην πεδιάδα της Άρτας; Παίρνουν το προϊόν και το εξάγουν με τις κλούβες και οι συνέπειες αυτής της… φάμπρικας, είναι πολλές και έχουν πολλούς υπεύθυνους. Μια πρόχειρη και απλοϊκή προσέγγιση του θέματος, θα περιέχει τον γνωστό αφορισμό: «Φταίνε οι υπηρεσίες, που δεν κάνουν καλά την δουλειά τους». Μόνο που δεν είναι έτσι.
Στην έρευνα που κάναμε, διαπιστώσαμε πως αν και απ’ την πλευρά των υπηρεσιών γίνονται φιλότιμες προσπάθειες, να εντοπιστούν και να ακολουθήσουν τις νόμιμες διαδικασίες, οι βαλκάνιοι… έμποροι, που κάνουν ότι θέλουν, δεν βρήκαν την ελάχιστη συμπαράσταση, πρώτα – πρώτα απ’ τους παραγωγούς μανταρινιών και πορτοκαλιών. Αυτούς που δίνουν την παραγωγή τους στην μαφία του κάμπου, για ελάχιστα ευρώ που παίρνουν παραπάνω και συμφωνούν για να δυσφημιστεί το προϊόν, που υποτίθεται πως με κόπο και μεγάλη προσπάθεια, παρήγαγαν. Ένα λεπτό το κιλό, είναι η διαφορά που δίνουν παραπάνω στον παραγωγό, οι βαλκάνιοι… έμποροι και υπάρχουν πρόθυμοι παραγωγοί, για το ένα λεπτό, να συναινέσουν στην παρανομία. Ένα λεπτό το κιλό, που σημαίνει για το μέσο κτήμα της περιοχής, ένα ποσό της τάξης των εκατό ή εκατόν πενήντα ευρώ. Και είναι οι ίδιοι αυτοί, που όταν τους ζητάνε οι εκπρόσωποι των υπηρεσιών, στοιχεία για να μπορέσουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους, αν δεν τους παραπλανούν, τους λένε ότι πρέπει να συνεχίσει το πάρτι της παρανομίας.
Και η συνέχεια εξόχως προκλητική… Ο αλβανός έμπορος, γνωστός με το μικρό του όνομα στους πιο πολλούς παραγωγούς, κάνει ανενόχλητος την δουλειά του, για να κατασυκοφαντείται η χώρα, απ’ την οποία και αυτός και όλοι οι άλλοι που συμμετέχουν στο κόλπο, έβγαλαν τα πρώτα χρήματά τους, ως εργαζόμενοι στο πορτοκάλι της Άρτας. Έχουν στις νταλίκες που κάνουν την δουλειά, μια ανοιχτή φορτωτική, την οποία θα χρησιμοποιήσουν όταν τους γίνει κάποιος έλεγχος, που όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν τους γίνεται ποτέ. Και ακολουθεί το… παιχνίδι στα σύνορα, όπου πολλοί το γνωρίζουν, αλλά κανένας δεν μιλάει, μιας και οι βαλκάνιοι έμποροι κατέχουν πολύ καλά και την τέχνη της απειλής… Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως θρυλείται στα στέκια των ασχολούμενων με την παραγωγή, την έκαναν πράξη, είτε με φωτιές, είτε με ξύλο… «Μην γράφετε πολλά, γιατί αυτοί δεν αστειεύονται», μας είπε εργαζόμενος, που φαίνεται πως ήξερε πολλά…
Αν υπάρχει πρόβλημα με την λειτουργία των υπηρεσιών, θα πρέπει να εντοπιστεί στην λειτουργία των τελωνειακών αρχών, που επιτρέπουν τα πάντα και δεν ελέγχονται από κανέναν. Ποιος όμως θα ελέγξει τις τελωνειακές αρχές, είναι ένα μεγάλο θέμα, το οποίο πρέπει να απαντηθεί…
Υπάρχει και αλλού το πρόβλημα, που εύκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί και οι επιτρέποντες να δημιουργηθεί να ελεγχθούν, πολύ αυστηρά μάλιστα. Η Ομάδα Παραγωγών, που λειτουργούσε στο πλαίσιο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών και τώρα στο πλαίσιο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Άρτας – Φιλιππιάδας, έχει σημαντικές ευθύνες και είναι απούσα απ’ όλη την διαδικασία εξαγωγής πορτοκαλιών και μανταρινιών. Τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να παρέμβει η συνεταιριστική οργάνωση, τον γνωρίζουν αυτοί που την διοικούν, αλλά επιμένουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, τι συμβαίνει στην πεδιάδα της Άρτας και της ευρύτερης περιοχής…
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός, είναι προκλητικά απών! Θα είναι παρών, την στιγμή που θα πρέπει να λάβει κάποια ποσοστά απ’ την διακίνηση του προϊόντος και αυτό είναι η μεγαλύτερη ντροπή, για όλη την Άρτα, άσχετα αν όλοι δεν έχουν εμπλοκή, στην διαδικασία διακίνησης του τοπικού προϊόντος.
Μια ματιά στο μέλλον…
Στην Άρτα, αυτή την περίοδο λειτουργού περί τα δέκα ΝΟΜΙΜΑ συσκευαστήρια, τα οποία προσφέρουν ότι το δυνατόν καλύτερο στον παραγωγό, μιας και οι υπεύθυνοι έχουν κατά νου, ότι απ’ τον παραγωγό εξαρτάται και η δική τους δουλειά. Για να είναι νόμιμοι, πρέπει κάθε ημέρα που περνάει να πληρώνουν έναν σκασμό λεφτά, είτε για την φορολογία, είτε για την λειτουργία, είτε για ότι άλλο…
Αυτοί οι επιχειρηματίες, είναι αντιμέτωποι με τους βαλκάνιους… εμπόρους! Και ο ανταγωνισμός σκληρός. Τα έξοδα που προαναφέρουμε, οι τελευταίοι δεν τα έχουν και το κέρδος τους είναι μεγάλο, σε αντίθεση με τα νόμιμα συσκευαστήρια.
Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί, τότε το μέλλον της νόμιμης διαδικασίας εξαγωγής του τοπικού προϊόντος, είναι αβέβαιο. «Δεν έχει νόημα, να συνεχίσω», μας είπε ιδιοκτήτης συσκευαστηρίου, ο οποίος πρέπει να σημειωθεί πως έχει πάνω από είκοσι πέντε χρόνια, που ασχολείται με το πορτοκάλι της Άρτας και κατάγεται απ’ την Μακεδονία.
Το ερώτημα που ακολουθεί, αφορά τους πάντες… Απ’ τον τελευταίο παραγωγό, μέχρι τον πρώτο παράγοντας της περιοχής, όποιος κι αν είναι αυτός:
-Μπορεί κανένας να φανταστεί, τι θα γίνει στην περιοχή μας, αν το τοπικό προϊόν αφεθεί έρμαιο στις διαθέσεις των βαλκάνιων… εμπόρων;
Αν αυτή η υπόθεση, γίνει πράξη, τότε θα είναι η περιοχή άξια της μοίρας της! Θα είμαστε όλοι υπεύθυνοι, για την μεγάλη προδοσία του τόπου μας, όσο κι αν αυτό φαίνεται βαρύ και υπερβολικό, αλλά είναι η ουσία τους όλου προβλήματος.
Γιατί αν μια περιοχή ξεπουλάει και υποτιμάει το προϊόν το οποίο την ζει και την έχει κάνει γνωστή, αυτό είναι προδοσία! Πολύ απλά και πολύ συγκεκριμένα…
Και εξ ίσου απλή και συγκεκριμένη είναι η καταγραφή της πραγματικότητας. Βρισκόμαστε σε τροχιά προδοσίας του τόπου μας!
Οι εργάτες…
Επειδή οι βαλκάνιοι… έμποροι, όπως μας είπαν και οι εργαζόμενοι στο χώρο, δεν αστειεύονται, αυτονόητο είναι ότι θύματά τους, είναι οι οικονομικοί μετανάστες! Δεν μιλάμε για μεροκάματο… Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν, οι εν λόγω… έμποροι είναι απίστευτοι! Μας έχουν καταγγελθεί περιπτώσεις, όπου οι μετανάστες εργάζονται και όταν έρθει η ώρα να πληρωθούν, εισπράττουν κάποιες απειλές και φεύγουν για να αναζητήσουν μεροκάματο, σε άλλον… έμπορο του είδους, όπου πάλι τα ίδια θα αντιμετωπίσουν.
Και για το θέμα αυτό, ουδεμία μέριμνα δεν υπάρχει, αν και για κάποιους αποτελεί λεπτομέρεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!