Την παραίτησή τους, απ’ το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, υπέβαλλαν οι: Βάσω Αμπελογιάννη, Δημήτρης Γρέβιας, Μπάμπης Πεσλής, Σταύρος Πιστιώλης, Σωτήρης Τριάντος, Ελένη Τσίκου και Βαγγέλης Χαλάστρας.
«Κατάφωρη και συστηματική παραβίαση των συλλογικών αποφάσεων εκ μέρους της ηγετικής ομάδας βαδίζει χέρι-χέρι με τη μεθοδική απαξίωση των συλλογικών λειτουργιών και της εσωκομματικής δημοκρατίας, μέσα από μια σειρά μικρότερων και μεγαλύτερων πραξικοπημάτων, με στόχο ν’ ακυρωθεί κάθε δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης της βάσης και να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε άβουλη μάζα χειροκροτητών και νεροκουβαλητών της ηγεσίας», διαπιστώνουν εφτά μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ και για το λόγο αυτό, υπέγραψαν κείμενο παραίτησης απ’ το όργανο αυτό.
Ολόκληρο το κείμενο της παραίτησης των εφτά μελών της ΝΕ Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το ακόλουθο:
«Με την κατάθεση του 3ου Μνημονίου, η Κυβέρνηση επισφράγισε με τον πιο επίσημο τρόπο τη μνημονιακή της μετάλλαξη, περνώντας πλέον οριστικά και αμετάκλητα στην απέναντι πλευρά. Αντί να σκίσει τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, η Κυβέρνηση προτίμησε να σκίσει τις ίδιες τις προγραμματικές της δηλώσεις, μπαίνοντας κι αυτή με τη σειρά της στο θλιβερό γαϊτανάκι των αλλεπάλληλων μνημονιακών Κυβερνήσεων από το 2010 και μετά.
Μαζί της περνούν στην απέναντι πλευρά και όλοι εκείνοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που, με την ψήφο τους στη Βουλή, στηρίζουν τη μνημονιακή μετάλλαξη της ηγετικής ομάδας. Καμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καμία κοινοβουλευτική μεθόδευση δε μπορεί να νομιμοποιήσει τις πολιτικές που καταδίκασε ο ελληνικός λαός με το συγκλονιστικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος.
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, που από το 2010 δίνει σταθερά τη μάχη απέναντι στα Μνημόνια, δε μπορεί να γίνει συνεργός στις πολιτικές που συντρίβουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Κανένας «κομματικός πατριωτισμός» και καμία έκκληση σε μια ψευδεπίγραφη «ενότητα» δε μπορούν να αποσπάσουν την εκβιαστική στήριξη στη μνημονιακή μετάλλαξη της Κυβέρνησης. Δε μπορεί να υπάρξει άλλη ενότητα, πέρα απ’ αυτή που προσδιορίζεται από όλες τις μέχρι σήμερα συλλογικές αποφάσεις και επεξεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κατάφωρη και συστηματική παραβίαση των συλλογικών αποφάσεων εκ μέρους της ηγετικής ομάδας βαδίζει χέρι-χέρι με τη μεθοδική απαξίωση των συλλογικών λειτουργιών και της εσωκομματικής δημοκρατίας, μέσα από μια σειρά μικρότερων και μεγαλύτερων πραξικοπημάτων, με στόχο ν’ ακυρωθεί κάθε δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης της βάσης και να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε άβουλη μάζα χειροκροτητών και νεροκουβαλητών της ηγεσίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δε μπορούμε να μιλάμε ούτε για κόμμα (και μάλιστα της Αριστεράς), ούτε για συλλογικές διαδικασίες. Σε έναν πολιτικό φορέα όπου η έννοια του μέλους έχει χάσει πλέον κάθε περιεχόμενο –και δηλώνοντας την ακαταλληλότητά μας για το ρόλο του χειροκροτητή αποφάσεων που παραβιάζουν το λόγο ύπαρξης και τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ–, παραιτούμαστε από κάθε θέση στα όργανα, αλλά και από την ίδια την ιδιότητα του μέλους, η οποία εδώ και καιρό έχει καταντήσει κενό γράμμα.
Σε όσους επιλέγουν να παραμείνουν σε ό,τι επιμένει ν’ αποκαλείται ΣΥΡΙΖΑ, θα νιώθαμε ευτυχείς, αν μπορούσαμε να τους απευθύνουμε το χαιρετισμό και τη διαβεβαίωση ότι «Θα συναντηθούμε στους αγώνες». Για κάποιους το πιστεύουμε και το ελπίζουμε. Είναι ωστόσο φανερό ότι με κάποιους άλλους θα είμαστε από την άλλη πλευρά. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι απολύτως βέβαιο ότι εμείς δεν αλλάξαμε πλευρά.
Ό,τι λέγαμε παλιά, εξακολουθεί να ισχύει. Συνεχίζουμε τον αγώνα».
Μαζί της περνούν στην απέναντι πλευρά και όλοι εκείνοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που, με την ψήφο τους στη Βουλή, στηρίζουν τη μνημονιακή μετάλλαξη της ηγετικής ομάδας. Καμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καμία κοινοβουλευτική μεθόδευση δε μπορεί να νομιμοποιήσει τις πολιτικές που καταδίκασε ο ελληνικός λαός με το συγκλονιστικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος.
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, που από το 2010 δίνει σταθερά τη μάχη απέναντι στα Μνημόνια, δε μπορεί να γίνει συνεργός στις πολιτικές που συντρίβουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Κανένας «κομματικός πατριωτισμός» και καμία έκκληση σε μια ψευδεπίγραφη «ενότητα» δε μπορούν να αποσπάσουν την εκβιαστική στήριξη στη μνημονιακή μετάλλαξη της Κυβέρνησης. Δε μπορεί να υπάρξει άλλη ενότητα, πέρα απ’ αυτή που προσδιορίζεται από όλες τις μέχρι σήμερα συλλογικές αποφάσεις και επεξεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κατάφωρη και συστηματική παραβίαση των συλλογικών αποφάσεων εκ μέρους της ηγετικής ομάδας βαδίζει χέρι-χέρι με τη μεθοδική απαξίωση των συλλογικών λειτουργιών και της εσωκομματικής δημοκρατίας, μέσα από μια σειρά μικρότερων και μεγαλύτερων πραξικοπημάτων, με στόχο ν’ ακυρωθεί κάθε δυνατότητα πολιτικής παρέμβασης της βάσης και να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε άβουλη μάζα χειροκροτητών και νεροκουβαλητών της ηγεσίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, δε μπορούμε να μιλάμε ούτε για κόμμα (και μάλιστα της Αριστεράς), ούτε για συλλογικές διαδικασίες. Σε έναν πολιτικό φορέα όπου η έννοια του μέλους έχει χάσει πλέον κάθε περιεχόμενο –και δηλώνοντας την ακαταλληλότητά μας για το ρόλο του χειροκροτητή αποφάσεων που παραβιάζουν το λόγο ύπαρξης και τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ–, παραιτούμαστε από κάθε θέση στα όργανα, αλλά και από την ίδια την ιδιότητα του μέλους, η οποία εδώ και καιρό έχει καταντήσει κενό γράμμα.
Σε όσους επιλέγουν να παραμείνουν σε ό,τι επιμένει ν’ αποκαλείται ΣΥΡΙΖΑ, θα νιώθαμε ευτυχείς, αν μπορούσαμε να τους απευθύνουμε το χαιρετισμό και τη διαβεβαίωση ότι «Θα συναντηθούμε στους αγώνες». Για κάποιους το πιστεύουμε και το ελπίζουμε. Είναι ωστόσο φανερό ότι με κάποιους άλλους θα είμαστε από την άλλη πλευρά. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι απολύτως βέβαιο ότι εμείς δεν αλλάξαμε πλευρά.
Ό,τι λέγαμε παλιά, εξακολουθεί να ισχύει. Συνεχίζουμε τον αγώνα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!