ΣΥΝ-Σύριζα: Άξιος στυλοβάτης του συστήματος!!!
Με ανακοίνωσή της η παράταξη του ΣΥΝ-Σύριζα «ΑΥ.ΡΙ.Ο για την Ήπειρο», προσπαθεί να αποκρούσει τα επιχειρήματα της « Λαϊκής Συσπείρωσης » για το ρόλο της ως άριστου υπηρέτη του Καλλικράτη και άξιου βοηθού στα δύσκολα του δικομματισμού. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση το μόνο που καταφέρνει , με επιτυχία, είναι να επιβεβαιώσει:
ΠΡΩΤΟ: Ότι ο οπορτουνισμός και αντικομουνισμός όχι μόνον δεν κρύβονται, αλλά πάνε πακέτο.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Ότι με την πολιτική τους είναι άξιοι στυλοβάτες του συστήματος και ΤΡΙΤΟ: Ότι αποτελούν ανάχωμα του ταξικού κινήματος.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ: Αντί να απαντήσουν πολιτικά στις θέσεις της « Λαϊκής Συσπείρωσης », για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του « Συμπαραστάτη του πολίτη και της επιχείρησης », συνεχίζουν και μετά την υπερψήφισή του, να δίνουν τα διαπιστευτήριά τους σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Γράφουν δηλαδή στην ανακοίνωση ότι ο συγκεκριμένος θεσμός θα βοηθήσει « τη διαμεσολάβηση μεταξύ Περιφερειακής αρχής και των πολιτών ». Ναι , ναι καλά διαβάσατε «…των πολιτών!!!» Ο οπορτουνισμός σ’ όλο του το μεγαλείο διότι: Εργαζόμενοι και επιχειρηματίες δεν έχουν καμία απολύτως ταξική διαφορά. Είναι όλοι ίδιοι, είναι όλοι ίσοι, είναι ΠΟΛΙΤΕΣ και ως τέτοιους θα τους βοηθάει ο…Συνήγορος! Οπορτουνιστικές αυταπάτες διότι ο Μαρξ έλεγε: ««Ανάμεσα σε ίσα δικαιώματα αποφασίζει η δύναμη».
Η « Λαϊκή Συσπείρωση » για μια ακόμα φορά υπογραμμίζει ότι: Η Καλλικράτιος αντιλαϊκή θωράκιση συνεχίζεται και με τον συγκεκριμένο θεσμό διότι: 1 Αξιοποιεί το καλπονοθευτικό αποτέλεσμα των εκλογών για να ρίξει στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων ( ότι πρόκειται για εκλεγμένο και όχι διορισμένο …συμπαραστάτη) αλλά και για να δημιουργεί «αναγκαστικές» ΑΝΤΙΛΑΙΚΕΣ συναινέσεις, βάζει ως όριο για την εκλογή του τα 2/3 των μελών.
2. Ο συγκεκριμένος θεσμός θα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν και οι αστικοί νόμοι για τα λαϊκά στρώματα. Θα ισχύει δηλαδή το παράδειγμα του ιστού της αράχνης: Οι μικρές μύγες θα πιάνονται, οι μεγάλες θα τρυπούν τον ιστό και θα προσπερνάνε!
3.Από την Ταξική εμπειρία αλλά και από μια προσεκτική μελέτη του νόμου αποκαλύπτεται ο ρόλος του θεσμού που στοχεύει στην μεγαλύτερη απομάκρυνση των φωνών διαμαρτυρίας και την καλύτερη, γρηγορότερη, στο «πίτς φυτίλι» εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών.
4.Υποτίθεται ότι «ο συμπαραστάτης…» καταπολεμά την κακοδιαχείριση ενώ την ίδια στιγμή σκεπάζει και καλύπτει τον ΤΑΞΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ της Καλλικρατείου Περιφέρειας ο οποίος είναι βαθιά αντιλαϊκός. Από τον τίτλο και μόνο γίνεται κατανοητό ότι γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα η αυταπάτη ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι μπορούν να έχουν κοινό συμπαραστάτη απέναντι στα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντά τους. Ο «Συμπαραστάτης» επομένως έχει βασική του αρμοδιότητα τον έλεγχο της εφαρμογής των αντιλαϊκών νόμων. Είναι, επίσης, προφανές ότι δεν μπορούν να συνδυαστούν στο ίδιο πρόσωπο, στον ίδιο θεσμό, η υπεράσπιση των συμφερόντων και του δημότη και του επιχειρηματία, γιατί είναι συμφέροντα αντιτιθέμενα. Συνεπώς, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτό το θεσμό, αλλά να χάσουν μόνο.
Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: εάν κάποιος εργαζόμενος του δήμου απολυθεί ή λήξει η σύμβασή του και απευθυνθεί στο «Συμπαραστάτη», θεωρώντας άδικη την απόλυσή του, η στάση του «Συμπαραστάτη» ποια θα είναι; Πώς θα βοηθήσει τον εργαζόμενο; Τι θα του προσφέρει; Τίποτα περισσότερο από το να τον ενημερώσει ότι αυτό προβλέπει ο νόμος, ότι η δημοτική αρχή κινήθηκε στο πλαίσιο του νόμου και άρα δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Βέβαια, είναι αλήθεια, ότι αυτό που επιδιώκουν, είναι να βάζουν τους εργαζόμενους, μέσω και αυτών των θεσμών, στη λογική της προσωπικής επίλυσης των προβλημάτων μακριά από το οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το σωματείο, το συνδικάτο, τους μαζικούς φορείς. Και να τους εγκλωβίζουν (σ.σ. και ο «Συμπαραστάτης» και ο δήμος) με υποσχέσεις ότι θα φροντίσουν στο μέλλον να δώσουν λύσεις.
Ο ΣΥΝ-Σύριζα, αποφεύγοντας σαν… ο διάβολος το λιβάνι να μπει στην ταξική ουσία του θεσμού και σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αποποίησης των ευθυνών του για την βοήθεια προς το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ εγκαλεί τη «Λαϊκή Συσπείρωση» γιατί πήρε μέρος στις Επιτροπές ( Οικονομικών-κοινωνικών υποθέσεων και ανάπτυξης)! Αλήθεια γιατί; Θα έπρεπε κατά τη γνώμη του ΣΥΝ-Σύριζα να μην ακούγεται η «ενοχλητική» φωνή της «Λαϊκής συσπείρωσης»;
Επιπλέον αναφέρεται στο ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ ξεχνώντας ότι « στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».Δηλαδή αυτοί που με τη θέση τους « να αποδοθούν οι μετοχές στους φυσικούς δικαιούχους…» , προσφέρουν ως μάνα εξ ουρανού το… περιτύλιγμα, το άλλοθι για το ξεπούλημα. Αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να προσφέρουν τη …βοήθειά τους και να συνδιαλέγονται με τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. .
Αυτός είναι ο οπορτουνισμός. Πάντα διαθέσιμος στο σύστημα για να ξεπερνά τα προβλήματά του. Πάντα εμπόδιο στην ανάπτυξη του ταξικού κινήματος. Άξιος ο μισθός τους! Για αυτό χρειάζεται μέτωπο ανοιχτό-σταθερό ενάντιά του.
ΠΡΩΤΟ: Ότι ο οπορτουνισμός και αντικομουνισμός όχι μόνον δεν κρύβονται, αλλά πάνε πακέτο.
ΔΕΥΤΕΡΟ: Ότι με την πολιτική τους είναι άξιοι στυλοβάτες του συστήματος και ΤΡΙΤΟ: Ότι αποτελούν ανάχωμα του ταξικού κινήματος.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ: Αντί να απαντήσουν πολιτικά στις θέσεις της « Λαϊκής Συσπείρωσης », για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του « Συμπαραστάτη του πολίτη και της επιχείρησης », συνεχίζουν και μετά την υπερψήφισή του, να δίνουν τα διαπιστευτήριά τους σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Γράφουν δηλαδή στην ανακοίνωση ότι ο συγκεκριμένος θεσμός θα βοηθήσει « τη διαμεσολάβηση μεταξύ Περιφερειακής αρχής και των πολιτών ». Ναι , ναι καλά διαβάσατε «…των πολιτών!!!» Ο οπορτουνισμός σ’ όλο του το μεγαλείο διότι: Εργαζόμενοι και επιχειρηματίες δεν έχουν καμία απολύτως ταξική διαφορά. Είναι όλοι ίδιοι, είναι όλοι ίσοι, είναι ΠΟΛΙΤΕΣ και ως τέτοιους θα τους βοηθάει ο…Συνήγορος! Οπορτουνιστικές αυταπάτες διότι ο Μαρξ έλεγε: ««Ανάμεσα σε ίσα δικαιώματα αποφασίζει η δύναμη».
Η « Λαϊκή Συσπείρωση » για μια ακόμα φορά υπογραμμίζει ότι: Η Καλλικράτιος αντιλαϊκή θωράκιση συνεχίζεται και με τον συγκεκριμένο θεσμό διότι: 1 Αξιοποιεί το καλπονοθευτικό αποτέλεσμα των εκλογών για να ρίξει στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων ( ότι πρόκειται για εκλεγμένο και όχι διορισμένο …συμπαραστάτη) αλλά και για να δημιουργεί «αναγκαστικές» ΑΝΤΙΛΑΙΚΕΣ συναινέσεις, βάζει ως όριο για την εκλογή του τα 2/3 των μελών.
2. Ο συγκεκριμένος θεσμός θα λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν και οι αστικοί νόμοι για τα λαϊκά στρώματα. Θα ισχύει δηλαδή το παράδειγμα του ιστού της αράχνης: Οι μικρές μύγες θα πιάνονται, οι μεγάλες θα τρυπούν τον ιστό και θα προσπερνάνε!
3.Από την Ταξική εμπειρία αλλά και από μια προσεκτική μελέτη του νόμου αποκαλύπτεται ο ρόλος του θεσμού που στοχεύει στην μεγαλύτερη απομάκρυνση των φωνών διαμαρτυρίας και την καλύτερη, γρηγορότερη, στο «πίτς φυτίλι» εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών.
4.Υποτίθεται ότι «ο συμπαραστάτης…» καταπολεμά την κακοδιαχείριση ενώ την ίδια στιγμή σκεπάζει και καλύπτει τον ΤΑΞΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ της Καλλικρατείου Περιφέρειας ο οποίος είναι βαθιά αντιλαϊκός. Από τον τίτλο και μόνο γίνεται κατανοητό ότι γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα η αυταπάτη ότι κεφάλαιο και εργαζόμενοι μπορούν να έχουν κοινό συμπαραστάτη απέναντι στα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντά τους. Ο «Συμπαραστάτης» επομένως έχει βασική του αρμοδιότητα τον έλεγχο της εφαρμογής των αντιλαϊκών νόμων. Είναι, επίσης, προφανές ότι δεν μπορούν να συνδυαστούν στο ίδιο πρόσωπο, στον ίδιο θεσμό, η υπεράσπιση των συμφερόντων και του δημότη και του επιχειρηματία, γιατί είναι συμφέροντα αντιτιθέμενα. Συνεπώς, οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτό το θεσμό, αλλά να χάσουν μόνο.
Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: εάν κάποιος εργαζόμενος του δήμου απολυθεί ή λήξει η σύμβασή του και απευθυνθεί στο «Συμπαραστάτη», θεωρώντας άδικη την απόλυσή του, η στάση του «Συμπαραστάτη» ποια θα είναι; Πώς θα βοηθήσει τον εργαζόμενο; Τι θα του προσφέρει; Τίποτα περισσότερο από το να τον ενημερώσει ότι αυτό προβλέπει ο νόμος, ότι η δημοτική αρχή κινήθηκε στο πλαίσιο του νόμου και άρα δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Βέβαια, είναι αλήθεια, ότι αυτό που επιδιώκουν, είναι να βάζουν τους εργαζόμενους, μέσω και αυτών των θεσμών, στη λογική της προσωπικής επίλυσης των προβλημάτων μακριά από το οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το σωματείο, το συνδικάτο, τους μαζικούς φορείς. Και να τους εγκλωβίζουν (σ.σ. και ο «Συμπαραστάτης» και ο δήμος) με υποσχέσεις ότι θα φροντίσουν στο μέλλον να δώσουν λύσεις.
Ο ΣΥΝ-Σύριζα, αποφεύγοντας σαν… ο διάβολος το λιβάνι να μπει στην ταξική ουσία του θεσμού και σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αποποίησης των ευθυνών του για την βοήθεια προς το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ εγκαλεί τη «Λαϊκή Συσπείρωση» γιατί πήρε μέρος στις Επιτροπές ( Οικονομικών-κοινωνικών υποθέσεων και ανάπτυξης)! Αλήθεια γιατί; Θα έπρεπε κατά τη γνώμη του ΣΥΝ-Σύριζα να μην ακούγεται η «ενοχλητική» φωνή της «Λαϊκής συσπείρωσης»;
Επιπλέον αναφέρεται στο ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ ξεχνώντας ότι « στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».Δηλαδή αυτοί που με τη θέση τους « να αποδοθούν οι μετοχές στους φυσικούς δικαιούχους…» , προσφέρουν ως μάνα εξ ουρανού το… περιτύλιγμα, το άλλοθι για το ξεπούλημα. Αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να προσφέρουν τη …βοήθειά τους και να συνδιαλέγονται με τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. .
Αυτός είναι ο οπορτουνισμός. Πάντα διαθέσιμος στο σύστημα για να ξεπερνά τα προβλήματά του. Πάντα εμπόδιο στην ανάπτυξη του ταξικού κινήματος. Άξιος ο μισθός τους! Για αυτό χρειάζεται μέτωπο ανοιχτό-σταθερό ενάντιά του.
Το Γραφείο Τύπου Της Λαϊκής Συσπείρωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!