25 ΧΡΟΝΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΙΚΩΝ ΗΧΩΝ

Ορισμένοι σύγχρονοι θεολόγοι υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία σώζει τον κόσμο

 " με αυτό που είναι" κι όχι "με αυτό που κάνει", παραπέμποντας προφανώς στο αγιαστικό έργο της και ειδικότερα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Η θέση αυτή είναι καταρχήν ορθή , αρκεί να μην αυτονομείται.

Από ,το άλλο μέρος δημοσιογράφοι, σχολιαστές, ερασιτέχνες παθολογικοί εραστές  της κοινωνικής δικτύωσης , βλέπουν τα διάφορα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα της Εκκλησίας σαν αφορμή για να κρίνουν σε αυτή μόνο το κοινωνικό έργο αγνοώντας προφανώς ότι το πνευματικό έργο που παράγει με την μορφή πολιτιστικών εκδηλώσεων έχει τρομερές κοινωνικές διαστάσεις.

Στο ζήτημα αυτό έχουμε την τύχη στην περιοχή μας κατά το διάστημα των τελευταίων χρόνων σε ενοριακό επίπεδο να έχουμε έναν μαχόμενο ιερέα που 

άνοιξε απεριόριστους ορίζοντες  προς την κατεύθυνση της αλληλεγγύης ,φιλανθρωπίας,και με μεγάλη επιτυχία, που είναι άξιον θαυμασμού, στα πολιτιστικά  δρώμενα συντελώντας στην ανάπτυξη διαπροσωπικών  σχέσεων και την  επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων ιδίων μεταξύ των παιδιών!!!

Ευχαριστούμε πολύ παπά Λευτέρη!!!

2ο Live του Παιδικού Διαγωνισμού Τραγουδιού

​Μία  βραδιά μουσικής ανάτασης και περιπλάνησης μέσα από την ερμηνεία μεγάλων μουσικών κομματιών  χάρισε η ενορία του Αγίου Βησσαρίωνα Φιλιππιάδας  στους πολίτες της Φιλιππιάδας, με αφορμή την 25χρονη λειτουργία του Πνευματικού Κέντρου, ως κύτταρο πολιτισμού που προάγει μέσα από εκδηλώσεις Τέχνης, Λόγου και Πνεύματος Συλλόγους και Φορείς της τοπικής κοινωνίας της Φιλιππιάδας.
Οι βασικοί πρωταγωνιστές της εκδήλωσης ήταν η νέα γενιά,  ηλικίας 6 έως 15 ετών, που γονείς και προσκεκλημένοι είχαν την τύχη  να  απολαύσουν υπό το πνεύμα των Χριστουγέννων ελληνικά τραγούδια, τα οποία ερμήνευσαν οι μικροί τραγουδιστές-φιλόμουσοι καλλιτέχνες- και μας ταξίδεψαν σε μεγάλους μουσικούς σταθμούς του ελληνικού πενταγράμμου.
Αν και η μουσική εκδήλωση είχε τον χαρακτήρα παιδικού διαγωνσμού, εν τούτοις δεν είχε καθόλου ανταγνωνιστικό χρακτήρα. Όλα τα παιδιά μέσα από την υπέροχη εκφραστικότητά τους, την μαγεία των μουσικών οργάνων, την μουσική τους έφεση και την άριστη προετοιμασία, έδωσαν ένα εξαίσιο μουσικό αποτέλεσμα και όλοι-μικροί και μεγάλοι- τραγουδήσαμε, περιπλανηθήκαμε με τις φωνές των παιδιών, υπέροχες ομολογώ, άξιες και έτοιμες φωνές να υπηρετήσουν τη μαγεία της μουσικής μέσα από την δημιουργία μιας χορωδίας που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες πολύ ονομαστές παιδικές χορωδίες.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι στο Πνευματικό Κέντρο συναντηθήκαμε με την πανδαισία της μουσικής και μέσα από το άκουσμα των χριστουγεννιάτικων τραγουδιών, όπως ο μικρός τυμπανιστής, ρούντολφ το ελαφάκι, τρίγωνα - κάλαντα, αλλά και τα κάλαντα της Θράκης του Πόντου, της Κρήτης και τη Ικαρίας, ταξιδέψαμε σε όλη την Ελλάδα και γνωρίσαμε τα ελληνικά χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα.
Και  όταν ήρθε και η σειρά μεγάλων μουσικών κομματιών  θυμηθήκαμε ερμηνευτές, στιχουργούς και συνθέτες που έχουν μείνει αξέχαστοι όπως Μάνος Λοϊζος, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίκης Θοδωράκης, Μάνος Χατζηδάκης, Στέλιος Καζατζίδης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Καλατζής, Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Και είναι αλήθεια ότι βρεθήκαμε σε πολύ δύσκολη θέση αφού όλοι οι διαγωνιζόμενοι μικροί καλλιτέχνες ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλον.
Η άριστα οργανωμένη εκδήλωση, βαθύτατα κοινωνική και ανθρώπινη, με φιλανθρωπικό χαρακτήρα, με άκρως ποιοτική επιλογή τόσο των τραγουδιών όσο και την παρουσίαση από τους μικρούς ερμηνευτές δίκαια μας εξέπληξε όλους μας όπως το ομολόγησε και ο Δήμαρχος Ζηρού, κ. Καλαντζής, που ενώ ήταν διστακτικός για την επιτυχία αυτής της μουσικής βραδιάς,  ανεπιφύλακτα την χαρακτήρισε ως μεγάλη έκπληξη την άριστη από την αρχή έως το τέλος εκδήλωση, καθώς είδε την αντάξια για το Πνευματικό Κέντρο, της πόλης της Φιλιππιάδας, εκδήλωση. 
Και για όλη αυτή την όμορφη υπέροχη αλλά και ποιοτική δουλειά που παρουσίασαν τα παιδιά της Φιλιππιάδας, ο κρυφός και αφανής εμπνευστής,  διοργανωτής αλλά και συντονιστής είναι ο παπα-Λευτέρης, ο πολύ γνωστός και πολύ αγαπητός στην ενορία του αλλά και σε όλη την ευρύτερη περιοχή του νομού Πρέβεζας αλλά και των όμορων νομών της Ηπείρου.
Ομολογώ πως το ποίμνιό του τον ακολουθεί με απόλυτη εμπιστοσύνη, και πώς θα γινόταν άλλωστε, όταν ένας ιερέας πολύ ταπεινά παράγει πνευματικό και πολιτιστικό έργο, εκτός του σεβαστού ιερατικού έργου, προάγοντας τον πολιτισμό και την φιλανθρωπία μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις. Κυρίως όμως είναι άξιος σεβασμού, καθώς  μπορεί και αγκαλιάζει τις παιδικές ψυχές της Φιλιππιάδας, σφυρηλατεί τις  συνειδήσεις τους, μέσω της καλλιέργειας σε εθελοντική προσφορά, δίνοντας χαρά σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες μέσω της αγάπης για τον συνάνθρωπο και της αλληλεγγύης που γνωρίζει πολύ καλά ο παπα-Λευτέρης να καλλιεργεί στα πενυματικά του παιδιά.
Γιατί όπως είπε και ο εκλεκτός της εκδήλωσης καλλιτέχνης Βασίλης Γισδάκης, η ελπίδα είναι τα παιδιά μας που εμείς νομίζουμε ότι είμαστε οι κριτές τους μιας και έχουμε την εξουσία σαν μεγάλοι  και υπερέχουμε σ'εκείνα, μη γνωρίζοντας ότι εκείνοι είναι οι κριτές μας και κρινόμαστε για εκείνα που τους μαθαίνουμε και τους παραδίδουμε.
Τα παιδιά μάς διδάσκουν ειλικρίνεια, αυθεντικότητα, πηγαία έκφραση και απλότητα,  στοιχεία τα οποία λείπουν από την ανθρωπότητα σήμερα και η ελπίδα είναι οι φωνές τους, το όραμά τους και σε εκείνα πρέπει  να  επενδύσουμε. 
Και ο παπα- Λευτέρης, ξέρει καλά ποιο είναι το Μέλλον και εκεί επενδύει.  
Ο “Κεμάλ”, το τελευταίο τραγούδι που τραγούδησαν τα παιδιά  μπορεί να  μην ελπίζει ότι ο κόσμος θα αλλάξει παρά μόνο με φωτιά και τσεκούρι, τα παιδιά της Φιλιππιάδας μας  απαντήσανε και μας διδάξανε ότι  μπορούν ν'  αλλάξουν τον κόσμο μέσω του πολτισμού και της παιδείας.

Ευχή μου να συνεχίσουν το λαμπρό έργο ο παπα-Λευτέρης με τους  μαθητές του, διότι αποτελούν φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση!

Σταύρος Κώστας