Όταν ο καπιταλισμός κάνει πλάκα…

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Όπως θα έχετε ήδη μάθει, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος βρίσκεται ανάμεσα στους υποψηφίους για την ηγεσία του ΔΝΤ, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα μεταδίδει το CNBC. Δεδομένου ότι πριν δέκα μέρες ο κ. Τσακαλώτος ήταν ο υπουργός των Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν μιλάμε απλά για την ικανότητα του καπιταλιστικού συστήματος να αφομοιώνει αναίμακτα τους πολέμιούς του. Μιλάμε για την

ικανότητά του να κάνει πλάκα…

Πριν είκοσι μέρες ο ίδιος έγραφε στην εφημερίδα Αυγή για «το προσωπικό του ΔΝΤ (που) φτιάχνει τα στοιχεία για να συμμορφώνονται με τις προκάτ πολιτικές τους» και τις «προβλέψεις του ΔΝΤ ότι δεν θα φτάσουμε στους στόχους μας για τα πρωτογενή πλεονάσματα επειδή δεν εφαρμόζαμε ένα πλήρες νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα» («Η Μιράντα και η Άννα», Η Αυγή, 28/06/2019).

Ο κ. Τσακαλώτος, επίσης, είναι ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών που αρνήθηκε την πιστοληπτική γραμμή στήριξης από τους ευρωπαίους εταίρους και προσπέρασε την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ καθαρά για λόγους ιδεολογικούς και που πιστεύει πως η αναδιανομή εισοδήματος πρέπει να προηγηθεί της ανάπτυξης για να βγει η Ελλάδα από την κρίση. [Για περισσότερα επ’ αυτού, βλ. GR POST, 20/12/2019, «(Δεν) βγαίνουμε από την κρίση, με την κοινωνία (μετά βίας) όρθια», https://grpost.blogspot.com/2018/12/blog-post_20.html]

Ως έργο δε, ανάμεσα σε φόρους και πλεονάσματα, έχει να επιδείξει τη συνεχόμενη για τεσσεράμισι χρόνια αδυναμία των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την αγορά και τη συμμετοχή του στην κατάσταση στην οποία περιήλθαν δημόσιοι οργανισμοί όπως η ΔΕΗ, ο ΟΑΣΘ, η ΛΑΡΚΟ, τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ και η ΕΒΖ.

Το να ηγηθεί αυτός ο πολιτικός-οικονομολόγος που, ναι, ακαδημαϊκά το βιογραφικό του είναι πλούσιο, τον πιο τεχνοκρατικό οργανισμό του πλανήτη, είναι τουλάχιστον αστείο. Αλλά, είπαμε, δεν φταίει αυτός, παρά κάποιοι, κάπου στα άδυτα των αγορών (το CNBC δεν επικαλείται συγκεκριμένες πηγές), που προφανώς έχουν περίεργο χιούμορ.

Στο κάτω κάτω, αν είναι να μπει επικεφαλής του ΔΝΤ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, γιατί όχι κι ένας Πάνος Καμμένος επικεφαλής του ΝΑΤΟ; Να απειλεί το Ισλαμικό Κράτος ότι θα τα κάνει όλα Κούγκι και να πηγαίνει στο γραφείο του με στολή των Αμερικανών Navy Seals…

Ή ένας Αλέκος Φλαμπουράρης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων, να μην ξαναπληρώσει Έλληνας τον φραπέ…

Και γιατί να μην ακολουθήσει και η Ευρώπη τις διεθνείς τάσεις και να μην αναθέσει, λ.χ., στον κ. Πολάκη το ρόλο του Ύπατου Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής…; Είναι κρίμα να κρατάμε τέτοιο διπλωμάτη άνθρωπο μόνο για εμάς.

Ή θα μπορούσε να οριστεί ο κ. Τόσκας επικεφαλής της Europol…

Ή ο κ. Μάρδας πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων…

Ή ο κ. Παππάς διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος… Ή και της NASA, γιατί όχι;

Ή η κ. Χριστοδουλοπούλου να ηγηθεί της Frontex…

Γενικά, αν υπάρχει διάθεση να αξιοποιηθούν τέτοιοι μεγάλοι πολιτικοί διεθνώς, οι θέσεις είναι εκεί και περιμένουν. Αν δε το διεθνές σύστημα θέλει οπωσδήποτε να ακολουθήσει το συριζανελικό mandate, υπάρχουν κι άλλοι, ακόμα μεγαλύτεροι, οι οποίοι, «ψημένοι» στα δύσκολα της πρώτης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε θέσεις ευθύνης:

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, π.χ., θα μπορούσε να προταθεί για πρόεδρος του ΟΟΣΑ ή της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης ή και τα δύο ταυτόχρονα… Ήταν άλλωστε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης(!) και Περιβάλλοντος και Ενέργειας μαζί κάποτε.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου για επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας… ιδανική περίπτωση.

Ο Παύλος Χαϊκάλης στο Διεθνή Οργανισμό Κοινωνικής Ασφάλισης…

Και, βεβαίως, ο Γιάνης απευθείας πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, γιατί δεν του αρμόζει τίποτα λιγότερο…

Φανταστείτε όλα τα παραπάνω, μαζί με μία τοποθέτηση του θαυμαστή του Μάο και φίλο του Μαδούρο, Αλέξη Τσίπρα στη θέση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ – τι πιο φυσικό μετά την υποψηφιότητά του για το Νόμπελ Ειρήνης; – και έχετε τη θρυλούμενη Παγκόσμια Διακυβέρνηση πιο συνεκτική από ποτέ. Τόσο συνεκτική για την ακρίβεια, που θα μένουν όλοι τους εκεί, ατράνταχτοι και ακούνητοι, ενώ ο υπόλοιπος πλανήτης γύρω τους θα διαλύεται. Ότι περίπου συνέβη και στην Ελλάδα δηλαδή…