ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΑΝΤΖΗ

                                                                          

Λίγες μέρες πριν έφυγες από τη ζωή, από τους φί-
λους σου, από την παρέα σου, ξαφνικά και αναπάντεχα
χωρίς να μας αποχαιρετήσεις.

Ακούραστος εργάτης της ζωής, εκεί στη Γερμανία που
πήγες από τα 25χρόνια σου. Δούλεψες για περισσότερα
από 35 χρόνια, πρόσφερες στην κοινωνία του Βερολί-
νου και αγάπησες τη" Γερμανία σαν δεύτερη πατρίδα
σου. Δεν σου έμεινε τυχαία το χαρακτηριστικό προσω-
νύμιο «ο Γερμανός». Γύρισες στην πατρίδα σαν συντα-
ξιούχος πλέον και αφοσιώθηκες ψυχή και σώματι στη
μεγάλη σου αγάπη τον Εθνικό.

Τον υπηρέτησες για περισσότερα από 10 χρόνια αφι-
.λοκερδώς, τον αγάπησες πολύ και πόνεσες γι' αυτή την
ομάδα. Ήσουν ο πιο ευτυχισμένος άvθρωπος όταν κέρ-
διζε η ομάδα και ο πιο δυστυχισμένος όταν αυτή έχανε.

Πάντοτε αντιδρούσες έντονα και υποστήριζες την
ομάδα όταν κάποιος έκανε άσχημη κριτική γι' αυτήν.

Λίγοι κατάλαβαν όμως ότι αυτό το έκανες γιατί αγα-
πούσες πραγματικά, χωρίς υστεροβουλία αυτή την
ομάδα. Ήταν τρόπος ζωής για σένα και ήσουν ταγμένος
ολοκληρωτικά σε αυτή.

Ήσουν πάντοτε εκεί με ήλιο, με βροχές, με κρύο, χει-
μώνα και καλοκαίρι, πάντοτε φρόντιζες να μη λείπει τί-
ποτε από την ομάδα, να είναι πάντοτε έτοιμο το γήπεδο
για να αγωνίζεται αυτή.

Και ξαφνικά δυο - τρεις νεόκοποι παράγοντες της
ομάδας, που ήρθαν από το πουθενά, σου πήραν τα
κλειδιά από το γήπεδο για να μην έχεις πρόσβαση σ'
αυτό, στο γήπεδο που για σένα ήταν το δεύτερο σπίτι
σου και σε έδιωξαν από την ομάδα.

Δεν σεβάστηκαν την πολυετή σου προσφορά ούτε το
ότι, εσύ ζούσες και ανέπνεες γι' αυτή την ομάδα. Δεν
σκέφτηκαν καν ότι η ομάδα θα έχανε ίσως το μεγαλύ-
τερο στήριγμά της, ούτε ότι σου αφαιρούσαν ένα κομ-
μάτι από τη ζωή σου.

Δεv σε αγάπησαν Μιχάλη, όπως αγάπησες εσύ τον
Εθvικό. Στάθηκαν μικρόψυχα απέναντι σου.

Έλαμψαν δια-της απoυσίας τoυς ακόμη και από το

τελευταίo σου αντίο.

Ας κοιμούνται ήσυχοι πλέον, τώρα που το έργο τους
ολοκληρώθηκε.

Για τους φίλους σου όμωςκαι την παρέα σου, που
τόσο πολύ τους λείπεις, θα είσαι πάντα στην καρδιά
τους και πάντοτε ένα κομμάτι από αυτούς.

ΜΑΣ ΛΕΙΠΕIΣ ΠΟΛΥ!!!!!
Ένας καλός σου φίλος

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Δημοσιευμένο στη Φωνή του Αγρότου 8-7-2011