Η λογική είναι λίγο σαν την τουλίπα.
Παρά το ότι είμαστε βέβαιοι ότι γεννήθηκε στη χώρα μας, ευδοκιμεί περισσότερο αλλού και άλλοι τόποι και λαοί είναι πιο διάσημοι για την καλλιέργεια της.
Αντιθέτως στα μέρη μας ευδοκιμεί από αρχαιοτάτων χρόνων η λεγόμενη μαγική σκέψη, την οποία υποτίθεται ότι ήρθε η λογική και η εμπειρική προσέγγιση να αντικαταστήσει.
Στην ουσία του αυτό το φαινόμενο είναι η ιδέα ότι αν έχω μια ιδέα για την πραγματικότητα, όσο απίστευτη και να είναι, η πραγματικότητα θα συμμορφωθεί με την ιδέα μου.
Πολύ φοβάμαι ότι ήρθε και η σειρά του τομέα μου, των ακινήτων δηλαδή, να πέσει θύμα της.
Βλέπετε, ένα βασικό συστατικό της μαγικής σκέψεως, καθώς και των θεωριών που πηγάζουν εξ αυτής, είναι και ο μανιχαϊσμός: η αναπαράσταση φυσικών και οικονομικών φαινομένων ως μάχης ανάμεσα στο απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό.
Καθώς η οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία μειώνεται σε κάποιες περιοχές, προφανώς έρχεται και στην Ελλάδα το φαινόμενο της ανόδου της αξίας των περιουσιακών στοιχείων ή κατ´ άλλους στεγαστικής κρίσεως που επικρατεί σε όλη τη Δύση.
Διότι βεβαίως το νόμισμα έχει δύο όψεις, αυτό που για τους ιδιοκτήτες είναι αύξηση πλούτου, για τους μη ιδιοκτήτες είναι ακριβότερο κόστος χρήσης του. Τις προηγούμενες γενιές, πριν η κοινωνία εθιστεί στην ιδέα ότι μπορεί να ζει ες αιεί εις βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, η λύση ήταν προφανής: να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι δικό τους σπίτι.
Με αυτή την ιδέα και τη σκληρή δουλειά των προηγούμενων γενεών, φτάσαμε να έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης και ιδιοκτησίας στον δυτικό κόσμο.
Αντί λοιπόν να συζητήσουμε ξανά για τις λύσεις που υπάρχουν για το πρόβλημα του πώς να κάνουμε περισσότερους πολίτες, ιδιοκτήτες τι κάνουμε; Απλώς ψάχνουμε τον κακό της ιστορίας, τον δράκο. Κι όταν δεν υπάρχει τον εφευρίσκουμε.
Ποιος είναι ο δράκος; Αναλόγως του ποιος μιλάει, οι κακοί ιδιοκτήτες, το κακό AirBnB και εσχάτως η κακή Χρυσή Βίζα. Κανένα από αυτά δεν ισχύει βέβαια, όπως μπορεί να αποδειχτεί σε λίγα λογικά βήματα.
Αλλά, η λογική δεν έχει λόγο σε αυτή τη συζήτηση, γιατί εν πολλοίς δεν υπάρχει και συζήτηση, παρά μόνον δράκοι. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη συζήτηση για ποιο λόγο υπάρχει έλλειψη οικιστικών μονάδων στα αστικά κέντρα ενώ υπάρχουν πάμπολλα κλειστά ή δεσμευμένα ακίνητα.
Δεν υπάρχει διάλογος για την εξωφρενική φορολογία επί των ακινήτων και μισθωμάτων που εκτοξεύει τις τιμές.
Δεν υπάρχει αναφορά στο γεγονός ότι οι πλούσιες κοινωνίες στις οποίες θέλουμε να μοιάσουμε έχουν όλες ανεξαιρέτως ακριβά ακίνητα: δεν υπάρχει ευημερούσα οικονομία ή πόλη με φθηνή κατοικία.
Αρνούμαστε να δούμε την πραγματικότητα που ζήσαμε πριν λίγα χρόνια, ότι δηλαδή οι τιμές των ακινήτων πέφτουν όταν η οικονομία συρρικνώνεται και η ανεργία ανεβαίνει και δεν είναι μια ευχάριστη κατάσταση.
Και προφανώς δεν υπάρχει αναφορά στο γεγονός ότι η χώρα έχει περίσσεια οικιστικών μονάδων στην περιφέρεια όπου δε θέλουν να ζήσουν πολλοί, ακριβώς γιατί το μεγαλύτερο μέρος της χώρας δεν φαίνεται να έχει σημασία ή επιρροή στα κέντρα λήψεως αποφάσεων των Αθηνών και έχει αφεθεί στην τύχη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!