Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ
Μεγάλη ήταν η προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή αλλά και του τότε αν αυτού, υπουργού του, Θ. Ρουσόπουλου, να παρουσιάσουν με υπερβολικά πανηγυρικό τρόπο την αθώωση των μοναχών και άλλων κατηγορουμένων στην υπόθεση του Βατοπεδίου, ως προσωπική τους δικαίωση και ως στημένο σκάνδαλο». Καλυμμένοι πίσω από το προνόμιο του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα της υπόθεσης ουδέποτε λογοδότησαν στη δικαιοσύνη για τις δικές τους πράξεις σε ένα αδιαμφισβήτητο σκάνδαλο, που ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο και με τη δικαστική βούλα. Για όσους επικαλούνται αθωωτικά δεδικασμένα, ας αναλογισθούν ότι η απαλλακτική δικαστική απόφαση αναγνωρίζει ότι η λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλίμνιες έκτασης αυτής ανήκουν στο δημόσιο! Με άλλα λόγια, η δικαστική απόφαση, δεν είπε ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Βατοπεδίου και ζημία του ελληνικού δημοσίου, όπως βιάζονται να μας υποδείξουν ο τότε πρωθυπουργός και οι υπουργοί του. Το ακριβώς αντίθετο λέει. Για όσους έχουν καλή σχέση με τη κοινή λογική, η ανταλλαγή μιας λίμνης που ανήκει στο δημόσιο και όχι στη Μονή Βατοπεδίου, με άλλες δημόσιες εκτάσεις-φιλέτα, συνιστά εκ των πραγμάτων καραμπινάτη ζημιά σε βάρος του ελληνικού δημοσίου. Η μήπως όχι; Την καραμπινάτη αυτή απιστία, διέπραξαν ως αυτουργοί, σύμφωνα με το βούλευμα του Αρείου Πάγου, βάσει τουμ οποίου έγινε η δίκη, οι υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή! Οι οποίοι ελέω παραγραφής, δεν δικάσθηκαν ποτέ! Οι απαράγραπτες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή
Σύμφωνα λοιπόν με το δικαστήριο, δεν αποδείχθηκε η ηθική αυτουργία και εκφράζεται η άποψη πως ό,τι έκαναν οι μοναχοί το έκαναν από την πεποίθησή τους πως η λίμνη Βιστωνίδα ανήκει στη Μονή. Ποιός όμως τους ενίσχυσε και αποδέχθηκε αυτή τους την πεποίθηση, οδηγώντας το ελληνικό δημόσιο σε παραίτηση από την δικαστική διεκδίκηση της περιοχής της λίμνης; Μήπως ήταν οι η κυβέρνηση Καραμανλή, που δια κορυφαίων υπουργών της, έσπευσε να αγκαλιάσει την απαίτηση του Εφραίμ ότι η λίμνη ανήκει στη μονή Βατοπεδίου και όχι στο δημόσιο, προσφέροντας ως αντάλλαγμα όχι χρήματα αλλά άλλες δημόσιες εκτάσεις-φιλέτα; Μήπως οι κορυφαίοι εκείνη τη περίοδο, υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή, οργάνωσαν αμέσως μετά ένα απίστευτα πολύπλοκο σχέδιο ανταλλαγής εκτάσεων, μεταξύ Μονής και Δημοσίου, μέσω της ΚΕΔ κατ΄απόλυτη προτεραιότητα, μόνοι τους, με την επιφοίτηση του Αγίου πνεύματος; Η έστω και στοιχειώδης συνεννόησή τους με το κυβερνητικό κέντρο του Μαξίμου, δεν συνιστά και δεν αποδεικνύει ύπαρξη σαφούς και συγκεκριμένου σχεδίου ανταλλαγών, που κανείς ιδιώτης δεν μπορεί να πετύχει από το δημόσιο; Η απαλλαγή των υπουργών από τη παραπομπή σε δίκη, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ιερή παραγραφή που ελέω του νόμου περί ευθύνης υπουργών, προκάλεσε η εσπευσμένη προσφυγή του Κ. Καραμανλή στις κάλπες, τον Σεπτέμβριο του 2009. Πολλοί είχαν πεί από τότε ότι ίσως η πρόωρη προσφυγή εμπεριείχε και το ενδεχόμενο της παραγραφής. Οι πανηγυρίζοντες πολιτικοί, υποστηρίζουν πιθανότατα ότι η απαλλαγή των κατηγορουμένων ως ηθικών αυτουργών της υπόθεσης, δηλαδή του ηγούμενου Εφραίμ και του μοναχού Αρσένιου για την υπόθεση του Βατοπεδίου, απαλλάσσει ουσιαστικά και τους φερόμενους ως αυτουργούς της απιστίας σε βάρος του δημοσίου, στη προκείμενη περίπτωση τους υπουργούς της ΝΔ, έστω κι αν αυτοί δεν λογοδότησαν ποτέ. Είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα; Σύμφωνα με το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης, οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι μοναχοί, πίστευαν ότι η λίμνη ανήκε στη Μονή Βατοπεδίου. Οι υπουργοί, που το βούλευμα του Αρείου Πάγου, φέρει ως αυτουργούς, πίστευαν άραγε το ίδιο; Το θέμα όμως δεν είναι εδώ τι μπορεί να πίστευαν οι υπουργοί αλλά τι έπραξαν για να προστατεύσουν τα συμφέροντα του δημοσίου. Και η απάντηση είναι ότι έπραξαν ότι μπορούσαν για να μην τα προστατεύσουν, διευκολύνοντας τη Μονή να κατοχυρώσει δικαίωμα ιδιοκτησίας επί της λίμνης! Γιατί ακριβώς πανηγυρίζουν ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και οι υπουργοί του, που είχαν αναλάβει να φέρουν σε πέρας το έργο της ανταλλαγής δημοσίων εκτάσεων με τη λίμνη Βιστωνίδα, στην οποία περιλαμβάνονταν και το νερό της; Αν προφανώς, θεωρούν ότι η αθώωση των συγκεκριμένων κατηγορουμένων ελλείψει δόλου, αθωώνει εξ αντανακλάσεως και τους ίδιους κάνουν ένα μεγάλο λογικό και νομικό άλμα. Εν πάση περιπτώσει, η πολιτική τους ευθύνη για το σκάνδαλο των ιερών ανταλλαγών με το Βατοπέδι, είναι τεράστια και απαράγραπτη. Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε αποσπάσματα του βουλεύματος του Αρείου Πάγου με βάση το οποίο έγινε η δίκη και το οποίο καταγράφει την δική τους, μεγάλη συνδρομή στους Εφραίμ και Αρσένιο, προκειμένου να αποκτήσουν δικαίωμα κυριότητας στη λίμνη: Συγκεκριμένα στο υπ’ αριθμόν 2000/2013 βούλευμα καταγράφεται και η τέλεση κακουργηματικών αδικημάτων πράξεων από τότε υπουργούς, για τους οποίους επισημαίνεται πως προχώρησαν στην αξιόποινη πράξη τής απιστίας σχετικής με την υπηρεσία σε βάρος του Δημοσίου, καθώς επέτρεψαν και συνέδραμαν τους εκπροσώπους της μονής, Εφραίμ και Αρσένιο, να αποκτήσουν δικαίωμα κυριότητας, νομής και κατοχής της λίμνης Βιστονίδας και των παραλίμνιων εκτάσεών της, αν και ανήκαν στο ελληνικό Δημόσιο. Αναλυτική αναφορά γίνεται για την εμπλοκή του πρώην υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, Πέτρου Δούκα, ο οποίος κατά το βούλευμα «ματαίωσε την εξαφάνιση των βλαπτικών για την περιουσία του Δημοσίου αποφάσεων του προηγούμενου υφυπουργού Οικονομίας, Απ. Φωτιάδη, καθιστώντας οριστική την ελάττωση της περιουσίας του Δημοσίου από την απεμπόληση των δικαιωμάτων του τόσο στις παραλίμνιες εκτάσεις τις λίμνης Βιστονίδας όσο και στην ίδια τη λίμνη με το ιχθυοτροφείο της». Μεταξύ άλλων, καταγράφεται η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο αποβιώσας πρώην υφυπουργός με τον Ιω. Αγγέλου (σ.σ. απαλλάχθηκε για την υπόθεση), που, σύμφωνα με τους δικαστές, ήταν αυτή που «άσκησε επιρροή» στο να αποδεχθεί ο Ιω. Αγγέλου μία γνωμοδότηση και ένα πρακτικό που λειτουργούσαν υπέρ της Μονής Βατοπεδίου. Ετσι, σύμφωνα με το δικαστικό συμβούλιο, μπορεί να μη στοιχειοθετείται η κατηγορία για τον τελευταίο, όμως φαίνεται πως το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε και η Μονή ωφελήθηκε, καθώς τελέστηκε απιστία «κατά τα αντικειμενικά της στοιχεία από τον τότε υφυπουργό Πέτρο Δούκα, με την αποδοχή στις 7/6/2004 της υπ’ αριθμ. 26/2004 γνωμοδότησης του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και με την έγκριση του υπ’ αριθμ. 3058/2004 Πρακτικού του ΝΣΚ περί αποδοχής του αιτήματος της Μονής περί μη έκδοσης απόφασης επί της αγωγής αυτής». Στο βούλευμα αναφέρονται επίσης: * Για τον προσφάτως αποθανόντα Ευάγγελο Μπασιάκο, τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, αναφέρει το βούλευμα πως «η κυβερνητική επιλογή για την πραγματοποίηση των ανταλλαγών προκύπτει και από τις συζητήσεις που είχαν οι μοναχοί Εφραίμ και Αρσένιος μαζί του» στις δύο συναντήσεις τους, Οκτώβριο και Νοέμβριο 2004, στις οποίες μάλιστα ο υπουργός προανήγγειλε ότι οι ανταλλαγές θα γίνονταν μέσω ΚΕΔ. * Ο Σάββας Τσιτουρίδης, τον οποίο επισκέφθηκαν οι μοναχοί στις 14/7/2004 ως τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και υπέβαλαν τα αιτήματα της μονής (αναγνώριση της κυριότητας της μονής στη λίμνη Βιστονίδα και ανταλλαγή με ίσης αξίας δημόσια κτήματα ή την καταβολή αντιτίμου από το Δημόσιο). Οπως υποστηρίζουν οι δικαστές, «ο υπουργός παρέδωσε το έγγραφο της μονής στο γενικό γραμματέα του υπουργείου Θ. Αληφακιώτη με τις εξής σημειώσεις: στην πρώτη σελίδα «κ. Αληφιωτάκη, να προχωρήσουμε στη διευθέτηση του θέματος. Ενημέρωσή μου 14.7.2004» και στην τελευταία σελίδα «Σύμβαση, νομοθετικό διάταγμα, Γνωμοδοτήσεις, Πολιτική βούληση», σημείωση που φανερώνει τον προβληματισμό του σχετικά με το αν μια τέτοια ανταλλαγή θα μπορούσε να γίνει με απλή σύμβαση, όπως πρότεινε η Μονή ή απαιτείτο σχετική νομοθετική ρύθμιση. Ωστόσο με τη σημείωση αυτή εκφράζεται και η πολιτική βούληση εκ μέρους της Κυβέρνησης για επίλυση του θέματος». * Ο Θοδωρής Ρουσσόπουλος, τότε υπουργός Επικρατείας, για τον οποίο προκύπτει πως «ήταν γνώστης των συγκεκριμένων θεμάτων της Μονής και είχε άμεση συμμετοχή στην τελική κυβερνητική απόφαση για την πραγματοποίηση των ανταλλαγών, για το ίδιο δε θέμα υπήρξε και συνάντηση με τον υπουργό Μπασιάκο τον Οκτώβριο του 2004». Παραθέτουμε επίσης μερικά αποσπάσματα από τις συνεδριάσεις και τα ευρήματα της δεύτερης εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, που συστήθηκε το 2010 για να ερευνήσει το σκάνδαλο Βατοπεδίου: Ο κ. Ι. Διονυσόπουλος, πρόεδρος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων, κατέθεσε πως η εντολή Δούκα για την παραίτηση του Δημοσίου από τη δίκη εστάλη στο δικαστήριο με… κούριερ, για να προλάβουν την έκδοση της απόφασης που ήταν υπέρ του Δημοσίου. Ο δικηγόρος της ΚΕΔ Στ. Ζερβουδάκης «έδειξε» τον Π. Δούκα αλλά και τον Ε. Μπασιάκο ως «εντολείς» των ιερών ανταλλαγών που εκτελούσε κατεπειγόντως η ΚΕΔ. Ο προσωπικός σοφέρ του ηγούμενου Εφραίμ και του μοναχού Αρσένιου, Αγγ. Αποστολίδης, επιβεβαίωσε πως είχε μεταφέρει τον μοναχό μία φορά στο σπίτι του Θ. Ρουσόπουλου στο Π. Ψυχικό, αλλά και 2-3 φορές στο Μέγαρο Μαξίμου. Κατέθεσε μάλιστα πως άκουγε συνέχεια στις συζητήσεις των δύο μοναχών το όνομα «Θοδωρής», «Θοδωρής, «Θοδωρής», συνδέοντας – όπως είπε – το όνομα αυτό με τον πρώην υπουργό Επικρατείας. Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης, Θ. Ξυνίδης, κατέθεσε πως όσοι συμμετείχαν στη συνάντηση του Μαξίμου του μετέφεραν ότι ο Θ. Ρουσόπουλος είχε πει ότι «το ιδιοκτησιακό καθεστώς έχει τελειώσει υπέρ της Μονής», ενώ το ίδιο κατέθεσε και ο πρώην δήμαρχος Βιστωνίδας Β. Τσολακίδης, ο οποίος αναφέρθηκε σε επιστολή του νομάρχη Ροδόπης, Γ. Παυλίδη, στην οποία επισημαίνει ότι στη συνάντηση με τον κ. Ρουσόπουλο «ήταν διαφανής και εγγυημένη στο περιεχόμενό της υπέρ των δικαίων μας…», κάτι που ανατρέπει τη θεωρία του πρώην υπουργού ότι ήταν «αναρμόδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!