Οι τηλεφωνικές υποκλοπές των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ, αν δεν αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας, τότε αποτελούν προϊόν εγκληματικής ενέργειας, που άπτεται του απορρήτου των συνομιλιών στελεχών διεθνών οργανισμών που εμπίπτουν στις διατάξεις περί διπλωματικής ασυλίας, συνιστούν διπλωματικό επεισόδιο και αν οι εγκληματικές ενέργειες έχουν συντελεστεί σε ελληνικό έδαφος, τότε οι ελληνικές αρχές οφείλουν να διεξάγουν έρευνα για τις συνθήκες που τελέστηκαν.
Αυτό είναι το βασικό σχόλιο παραγόντων, πηγών και αξιωματούχων των Βρυξελλών, στο άκουσμα των γραφόμενων στον ιστότοπο wikileaks.
Επισήμως οι Βρυξέλλες δεν σχολιάζουν διαρροές, προϊόντα εγκληματικών ενεργειών, υποκλοπές και απόψεις που περιφέρονται στον Τύπο, όμως, σε παρασκηνιακό επίπεδο πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν ότι οι ελληνικές εσωτερικές αντιδράσεις δημιουργούν ερωτηματικά.
Πρώτον γιατί κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι μιλάμε για ένα προϊόν εγκλήματος, καθώς δεν πρόκειται για τη διαρροή κάποιου transcript στον επίσημο Τύπο, αλλά απομαγνητοφώνηση τηλεφωνικής υποκλοπής που αναρτήθηκε σε ιστότοπο καταζητούμενου με διεθνές ένταλμα σύλληψης.
Δεύτερον, γιατί τίποτα από τα φερόμενα ως “αποκαλύψεις” δεν αποτελεί πραγματική αποκάλυψη.
Η επίκληση της ελάφρυνσης ή της διαγραφής του χρέους της Ελλάδας προς του Ευρωπαίους δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τον όγκο της δημοσιονομικής προσαρμογής που πρέπει να πετύχει η Ελλάδα ως το 2018.
Και όλο το χρέος προς τον ESM/EFSF να διαγραφεί, η Ελλάδα πρέπει να πάρει ακριβώς τα ίδια μέτρα, αφού έτσι κι αλλιώς δεν πληρώνει τόκους και κεφάλαιο έως το 2022, κάτι το οποίο είναι γνωστό σε όλα τα μέρη. Αντιθέτως πληρώνει προς το ΔΝΤ, του οποίου το χρέος είναι εκτός κουρεμάτων.
Δεύτερον, αν το ΔΝΤ φύγει από το ελληνικό πρόγραμμα, το χρέος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ γίνεται άμεσα απαιτητό.
Δηλαδή η κυβέρνηση θα πρέπει να εκταμιεύσει όλο το ποσό που χρωστάει στο ΔΝΤ και να το καταβάλει άπαξ.
Αν δεν έχει, κάποιος πρέπει να της δανείσει χρήματα, όμως, ξαφνικά τα 86 δισ. του πακέτου του Ιουλίου, ταυτόχρονα, παύουν να υφίστανται.
Η Ελλάδα δανείζεται από τον ESM που έχει ως καταστατική υποχρέωση -δηλαδή διακρατική συμφωνία, άρα διεθνές δίκαιο- την συμμετοχή του ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ δεν συμμετέχει από “βίτσιο”, αλλά επειδή αυτή είναι η συμφωνία. Το ΔΝΤ πρέπει να βάλει χρήματα οπωσδήποτε ακριβώς στη βάση αυτής της συμφωνίας. Αν δεν βάλει, δεν υπάρχει πακέτο για την Ελλάδα.
Ο ESM δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον ελεγκτικό ρόλο του ΔΝΤ, διότι ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλός του Κλάους Ρέγκλιγκ έχει ξεκαθαρίσει ότι δε χρειάζεται να προσλάβει 200 άτομα, τη στιγμή που η Κομισιόν απασχολεί το ίδιο προσωπικό στη DG ECFIN.
O ΕSM ελέγχει ήδη την Ελλάδα μέσω της DGECFIN και οτιδήποτε άλλο απλά συνιστά άγνοια της δομής των κοινοτικών οργάνων.
Κανείς δε χρειάζεται να πιέσει τους Ευρωπαίους να ανοίξουν τη συζήτηση για το χρέος, καθώς την έχει ανοίξει ήδη ο Ντάισελμπλουμ στο τελευταίο Eurogroup, ενώ έχουν ήδη διεξαχθεί προκαταρκτικές συζητήσεις σε 5 τουλάχιστον ευκαιρίες από τον Σεπτέμβρη.
Το γεγονός ότι το ΔΝΤ φαίνεται να πιέζει για μέτρα και η Κομισιόν όχι, δε σημαίνει ότι οι δύο θεσμοί έχουν άλλους στόχους, αλλά ότι η Κομισιόν έχει “αναθέσει” αυτό το ρόλο στο ΔΝΤ.
Εξάλλου ο στόχος του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος είναι στόχος που η κυβέρνηση υπέγραψε τον Ιούλιο και δεν πρόκειται να αλλάξει.
Τέλος, μετά το euro working group της Παρασκευής αυτό που έχει συμβεί είναι και πως οι ίδιοι οι εταίροι και δανειστές έχουν προσχωρήσει στη γραμμή που λέει πως το 3,5% δεν πιάνεται με “ανάπτυξη” και “το μάννα εξ ουρανού”, που συνηθίζει να λέει κοινοτικός αξιωματούχος, αλλά με μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα και μάλιστα από τις δαπάνες.
Επιπλέον, οι τάχα αποκαλύψεις, δήθεν καινούργιων θεμάτων, όπως κάτι αυξήσεις στο ΦΠΑ και μειώσεις του wage bill (σύνολο μισθολογικών δαπανών + έξοδα), στο δημόσιο, δείχνουν απλά ότι κάποιοι δεν έχουν καταλάβει 6 χρόνια πως γίνεται μια αξιολόγηση.
Τα μέσα για να φτάσεις στον στόχο δεν είναι καινούργια θέματα, ούτε και την ατζέντα την βάζει μόνη της μια κυβέρνηση.
Δύο μέρες μετά την έξοδο της Κύπρου από το δικό της μνημόνιο, κανείς στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, την Χάγη, τη Φρανκφούρτη και την Ουάσιγκτον δεν έχει ιδιαίτερη όρεξη να ακούει τις ελληνικές δικαιολογίες.
Αντιθέτως, λένε “δείτε την Κύπρο, έκοψε δαπάνες, δεν αύξησε φόρους και πέτυχε” - με το ΔΝΤ και τη Ντέλια Βελκουλέσκου. Τα υπόλοιπα είναι bon pour l'orient .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!