ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

Φάτα Μοργκάνα

* Ένα από τα χειρότερα που μπορεί να πάθει ασθενής και οδοιπόρος είναι να μπερδέψει τις επιθυμίες του και το πραγματικό με το ψεύτικο... κάπως έτσι, άλλοι βλέπουν γιατρούς και νοσοκόμες, άλλοι πηγές και λίμνες με γάργαρα νερά στην έρημο...

* Για όλα αυτά ο μύθος λέει ότι φταίει η Φάτα Μοργκάνα που ήταν η ετεροθαλής αδελφή του βασιλιά Αρθούρου. Κατοικούσε –λέει- σε κρυστάλλινα παλάτια στον βυθό της θάλασσας και ήταν ειδήμων στη δημιουργία οπτικών ψευδαισθήσεων. Με τις μαγικές της δυνάμεις μπορούσε να εμφανίζει ψεύτικες εικόνες κάστρων που αιωρούνταν επάνω από τις ακτές παρασύροντας τους ναυτικούς σε ναυάγια.

* Προφανώς γι' αυτόν τον λόγο τα πιο περίεργα φαινόμενα αντικατοπτρισμού –που συμβαίνουν και σήμερα– φέρουν το όνομά της.

* Θα μου πείς, προς τι αυτή η ξεκάρφωτη εισαγωγή, πατριώτη; Μα επειδή το τριήμερο των αργιών, ήμουν εκτός Άρτας, δεν πρόκαναν να δοκιμάσω πετσούλες και να σου μηνύματα, νάσου τηλέφωνα, που αντί για ευχές, έλεγαν «διάβασε morgana, διάβασε morgana»!!!

* Βέβαια για τους αμύητους, «morgana'ς», είναι το παρατσούκλι του ΣταυροΚώστα, γνωστού Φιλιππιαδιώτη, με ποικίλες ενασχολήσεις, παλαιοΠΑΣΟΚος και «θανατικός ΓΑΠικός, που διαχειρίζεται στο διαδίκτυο το «zirosgr.blogspot.gr»... πρόσφατα μάλιστα είχα επισημάνει περιπαικτικά, πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ στείλει στη στενή τον ΓΑΠ ή Γιώργο, μαζί του θα φυλακωθούν και ορισμένοι επίλεκτοι ΓΑΠικοί, ανά την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων κι ο ΣταυροΚώστας...

* Τέλος πάντων, γιορτές ήταν, δεν προσέτρεξα να αναζητήσω υπολογιστή, οπότε προχθές βράδυ κλικάρω τον morgana και – Ω! πόσο βάσανο μεγάλο, το βάσανο είναι της ζωής!- διαβάζω πως «Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ»...

* Αντιπαρέρχομαι τα σχόλια του διαχειριστή –τα οποία μάλλον ήταν ήπια αν κρίνουμε όσα έχει γράψει κατά καιρούς ο ΦΡΙΗ στη ΦΩΝΗ για το ΠΑΣΟΚ, τον Παπανδρέου και τους ΠΑΣΟΚους- αλλά ο διορισμός του αδελφού του βουλευτή Πρέβεζας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Μπάρκα, Γιάννη, ήταν το αποκαλυπτικό δημοσίευμα για το οποίο έλαβα ουκ ολίγα μηνύματα...

* Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε φίλους, συντρόφους, εχθρούς και συνοδοιπόρους, - να υπενθυμίσω και στον φίλο Φάνη- πως όταν ήταν στο μάλε-βράσε της σφαγής του μνημονίου, και πολλοί είχαν βγει στα κάγκελα, επεσήμανα την παροιμία «όποιος κατουράει στη θάλασσα, το τρώει στο αλάτι»... ως μια παρότρυνση για ψυχραιμία...

* Τώρα, θα μου πεις, με τέτοιο αλάτι, νόημα έχει τι αλατίζει ο καθένας... αν αλατίσεις λάχανα και φασολάδα, την πάτησες, αν αλατίζεις όμως φασιανούς και αστακομακαρονάδες, η γεύση είναι αλλιώς...

* Αν και στην περίπτωση του Φάνη μάλλον ισχύει άλλο τσιτάτο... καθότι ο Φάνης ήταν από τους πλέον σκληρούς απέναντι σε κάθε τι που έκανε ή δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ... το μένος του τον είχε οδηγήσει μάλιστα τόσο αριστερά, που έκλεισε τον κύκλο και... ακούμπησε τη δεξιά, μέσω τοπικής αυτοδιοίκησης! εξ ού και οι αντίπαλοι του, έχουν πολλά ράμματα για τη στήριξη που παρείχε ο φίλος μου ο «πατριάρχης» στον πρώην Δήμαρχο Φιλιππιάδας...

* Φυσιολογικόν, όμως, ειδικά όταν πιστεύεις πως δεν θα υπάρξει ΠΟΤΕ «πρώτη φορά αριστερά» στην κυβέρνηση, να αισθάνεσαι τόσο ελεύθερος που να τα χώνεις σε όλους και για όλα... και ο Φάνης ένοιωθε κάτι σαν τον Καζατζάκη, δηλ. «δεν-ελπίζω-τίποτα-δεν-φοβούμαι-τίποτα...».

* Και βάραγε «που σε πονεί και που σε σφάζει» κάθε τι που θεωρούσε «λαμογιά»... έχω κρατήσει ορισμένα φύλλα της πρώτης περιόδου του μνημονίου, χαρακτηριστικά για το πώς (αντι)πολιτεύονταν τον δυστυχή ΓΑΠ ή Γιώργο, ή Γιωργάκη...

* Αλλά δεν ήταν μόνο ο Φάνης... ήταν πολλοί, όλοι σχεδόν εκείνη την περίοδο, όσοι καβάλησαν το αντιμνημονιακό δελφίνι, δεν είχαν στασιό... μέθυσαν με το αθάνατο κρασί του '21, έζησαν το μύθο τους και... μετά ήρθαν οι μέλισσες.... Ήρθε και η εξουσία...

* Κι εκεί που ο Φάνης δεν ήλπιζε σε τίποτα, εκεί που ήταν λεύτερος να χαρεί τον πολιτικό –και όχι μόνο- εξευτελισμό όσων κατά καιρούς είχε ζωγραφίσει με τη μαυρομύτα, βρέθηκε με γιό βουλευτή και μάλιστα σε κυβέρνηση με «κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ... κι όχι μόνο με γιό βουλευτή, αλλά με τον άλλο γιό, να είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα...

* Λοιπόν; Έχει πολλά στελέχη ο ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ο Γιάννης Μπάρκας να «θυσιαστεί» προκειμένου να μην κατηγορηθεί ο αδελφός του, ότι κάνει «τα ίδια» με τη δεξιά και το ΠΑΣΟΚ; Ρώτησα και μου είπαν πως είτε γίνονταν βουλευτής ο Κώστας, είτε δεν γίνονταν, ο Γιάννης Μπάρκας σε κυβέρνηση της αριστεράς θα καταλάμβανε θέση... το ζήτημα είναι αλλού, σύντροφε...

* Το ζήτημα είναι, αν μένεις στα «ηθικοπλαστικά» που πούλαγε η ενδιάμεση αριστερά πρίν γίνει κυβέρνηση, ή αν βάζεις «τα δικά σου παιδιά» σε θέσεις ευθύνης... αν θες να είσαι εντάξει με τις αερολογίες προ 25 Γενάρη, ο (κάθε) Γιάννης μένει στη σκιά του αδελφού... αν θες όμως να κάνεις ΑΡΙΣΤΕΡΗ δουλειά, ο (κάθε) Γιάννης πρέπει να αναλάβει ευθύνη κυβερνητική...

* Γι αυτό και είδαμε κι άλλους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να βάζουν αδέρφια, ξαδέρφια, γυναίκες, κόρες κι αδελφές σε διάφορες θέσεις-κλειδιά, για να μπορούν τουλάχιστον να μιλάνε με ένα δικό τους βρε αδελφέ... αφού τόσα χρόνια με ΠΑΣΟΚ και δεξιά, όπου και να γυρίσεις θα βρείς γαλάζια και πράσινα παιδιά... δεν πειράζει να μπει και κάνα πορτοκαλί...

* Το ζήτημα είναι αλλού σύντροφε... το ζήτημα είναι να μη λες ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ, να μη χρησιμοποιείς ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ, να μη γίνεσαι ΚΑΤΑΛΙΝΑΣ, να μην φτάνεις στα ΑΚΡΑ, ειδικά όταν ζεις σε μικρό τόπο...

* Διότι, αν συμβεί το απίθανο και «μια νύχτα κρύα, μέχρι και οι κομμουνιστές, ήρθαν στην εξουσία...», την έβαψες... θα απολογείσαι, όχι μόνο για το παιδί που έγινε βουλευτής, αλλά και για το άλλο, που μπήκε στα υπουργεία... αυτό είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μάθημα, που πρέπει να το διαβάσουν καλά, όσοι ονειρεύονται να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά όταν φτάνει η ώρα, βλέπουν το θεριό κατάματα...

* Και η εξουσία, σύντροφε, είναι θεριό... η εξουσία, στα χέρια της αριστεράς, είναι εργαλείο για να μπορείς να κάνεις καλό στους πολλούς, είναι για να αλλάζεις πράγματα, να αλλάζεις λογικές, δεδομένα, κατεστημένα... αλλιώς, όταν η διαχείριση στραβώσει, η αριστερή εξουσία από χαρά, γίνεται στενοχώρια, από περηφάνια, γίνεται ψόγος, από δημιουργία, γίνεται κόλαφος...

* Η πλάκα λοιπόν είναι, πως ενώ όλοι υμνούν τη γυναίκα του Καίσαρα, όταν βρίσκονται στην εξουσία, γλυκοκοιτάζουν τη γυναίκα του Αδάμ που έχει το διάβολο μέσα της και μοιράζει μήλα... και τσουπ, αρπάζουν το μήλο... κι όταν το αρπάζουν, αρχίζουν τα μουσουτου, περί νόμιμου και ηθικού...

* Ας πούμε, παραπονέθηκε κι ο Παπαλέξης, πως τα ποσά που έκανε ανάθεση με το στόμα, ήταν λέει, λίγα... διότι, τι είναι να είσαι Δήμαρχος σε ένα μεγάλο Δήμο και να κάνεις καμιά 200ριά χιλιάδες αναθέσεις με το στόμα; Τίποτα... σωστά! Όμως, μην αφήνεις αυτές τις εκκρεμότητες στους άλλους...

* Όπως επίσης παραπονέθηκε πως δεν του αναγνωρίζει ο Τσιρογιάννης το έργο που έκανε στην τριετία και δεν τον μνημονεύει... ενώ εκείνος, μνημόνευε το έργο του Οικονομίδη... ναι, αλλά του Οικονομίδη του πήρε τη Δημαρχία με το «έτσι θέλω»... δηλαδή, μη πούμε Γιάννη, «μέμνησο τον Σπίρτζη»... που τον είχε ο ΓΑΠ στα ώπα-ώπα κι εκείνος αυτομόλησε στους άλλους...

* Τέλος πάντων, αυτή η κουβέντα δεν τελειώνει... ούτε η Ελλάδα θα καταστραφεί αν πάρει ο Βούτσης τη γυναίκα του στο γραφείο, ή ο Μπάρκας βάλει τον αδελφό του μετακλητό σε κάποιο υπουργείο... το ζήτημα είναι να γλυτώσουμε από τα χειρότερα. Θα γλυτώσουμε;

* Ποια είναι τα χειρότερα, θα μου πείς, πατριώτη... δεν ξέρω! Όσο περνούν οι μέρες με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όλο κι έχω αμφιβολίες, αν είναι καλά να μείνουμε στο Ευρώ, ή να πάμε για άλλα... διότι, όπως φαίνεται, για να μείνουμε στο Ευρώ πρέπει να λιανίσουμε κι άλλο μισθούς, συντάξεις, να βάλουμε κι άλλους φόρους κι άλλα τεκμήρια, κι άλλα χαράτσια... για να μείνουμε στο Ευρώ, μάλλον ο Τσίπρας, πρέπει να μετεξελιχθεί σε... Τσιαμαράς! Ο δε Καμμένος σε Καζέλος...

* Και μη νομίζεις φίλε μου, πως όλοι αυτοί οι υπουργοί που δηλώνουν πως θα τα πάρουν απ' τους πλούσιους, είναι στα καλά τους... μια «Φάτα Μοργκάνα» την έχουν πάθει... βλέπουν δεσμίδες να πετάνε και νομίζουν πως έρχονται τα κλεμμένα... τίποτα δεν θα πάρουν απ' τους πλούσιους... ξανά εμείς οι πρώην μικρομεσαίοι, που γίναμε φτωχοφτωχοί θα την πληρώσουμε... θα μας ρουφήξουν το αίμα, με το καλαμάκι που λένε...

* Μη γελάς, πατριώτη... εκεί πέρα, μέσα στις λίστες, είναι ανακατεμένοι πολλοί... κι αυτοί έχουν κάνει τα κουμάντα τους... λεφτά για δικηγόρους, υπάρχουν! Κι όποιος μπορεί να πληρώσει δικηγόρους, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα... προσφυγή στην προσφυγή, αναβολή στην αναβολή, θα περάσουν τα χρόνια και οι υποθέσεις θα μπουν στο χρονοντούλαπο που έλεγε κι ο Μεγάλος...

* Αλλά, λέγαμε για το τι θα γίνει... λοιπόν, εδώ και καιρό που επισκέπτομαι διάφορες αγροτικές περιοχές, εκεί στους καφενέδες, χωρίς καπνούς, καθότι το τσιγάρο κομμένο λόγω μνημονίου, ακούω πολλούς να διάκεινται ευμενώς προς τη δραχμή... αγρότες, κτηνοτρόφοι, παραγωγοί, καλλιεργητές, όσο βλέπουν αυτό το οικονομικό «κόλλημα», τόσο προσχωρούν στην κουβέντα για εθνικό νόμισμα...

* Λοιπόν, όσοι θέλουν να ακούσουν ορίτζιναλ απόψεις για το πώς και τι κάπου πήρε το αυτί μας πως μπορεί να επισκεφθεί την Άρτα ο γνωστός οικονομολόγος –και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ- Κώστας Λαπαβίτσας, για μια ομιλία που σίγουρα θα σχετίζεται με το χρέος και την διαχείριση του... εξάλλου ο Λαπαβίτσας, είναι γνωστός για τις (σταθερές) απόψεις του, για αποχώρηση από το κοινό νόμισμα, από το 2010... μόλις θα έχουμε νεώτερα, θα σας ενημερώσουμε...

* Θα τα πούμε κι αύριο, αλλά αυτή συζήτηση με τον Καλλικράτη αναμένεται να συγκεντρώσει τα βλέμματα και τις συζητήσεις... αν σωθούμε, κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να μη γίνει παρένθεση, τότε μια αλλαγή στον Καλλικράτη επιβάλλεται... διότι, όταν η κεντρική κυβέρνηση, έχει υπόστρωμα από δεξιούς δημάρχους και περιφερειάρχες, μπορεί να έχει την κυβέρνηση, αλλά δεν θα πάρει ποτέ την εξουσία...
Ν.Α.Σ.