Αγράμματοι υποψήφιοι!

Γράφτηκε από τον  Κώστας Γκέτσης

Oι πολίτες, βρίσκονται σε εποχή που ανέχονται πολλά και με την ανοχή τους, δεν κάνουν τίποτα άλλο, απ’ το να υποθηκεύουν τον δικό τους μέλλον. Και να θεωρούν αυτονόητα, τα πιο τραγικά!

Είναι τραγικό και παράλληλα εξοργιστικό… Να βλέπεις δημοσιεύσεις υποψηφίων δημοτικών, περιφερειακών ή ότι άλλων συμβούλων και να τραβάς τα μαλλιά σου απ’ την αγραμματοσύνη! Να θέλουν να γράψουν πως είναι υποψήφιοι και να μην μπαίνουν στον κόπο, να γράψουν σωστά στο «υποψήφιος».

Θα πει κανένας τόσο ξέρουν, τόσο γράφουν οι άνθρωποι. Άλλωστε υποψήφιοι δημοτικοί ή περιφερειακοί σύμβουλοι δηλώνουν και δεν πάνε σε διαγωνισμό ορθογραφίας, για να πάρουν βαθμό.

Όμως αυτή είναι η απλοϊκή εκδοχή και εκτίμηση, μιας και η υποψηφιότητα, για τον καθένα, πρέπει πρώτα απ’ όλα να σημαίνει υπευθυνότητα και αν ένας υποψήφιος, που καλείται όπως καλείται για να… βαφτιστεί τέτοιος, δεν νοιώθει την ανάγκη, να μάθει το απλούστατο και έτσι να παρουσιαστεί, τότε ας ψάξουμε μετά, που αν τύχει και εκλεγεί και χρειαστεί να αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες και η υπευθυνότητα, να είναι το χαρακτηριστικό της κάθε του κίνησης.

Και κάπως έτσι έρχεται στην επικαιρότητα και πρέπει να αναδειχτεί, το πώς ένας πολίτης βρίσκεται υποψήφιος και πως στην συνέχεια μπορεί να υπηρετήσει τον τόπο που ζει και τους πολίτες που εκπροσωπεί. Για να δούμε στην συνέχεια, διαφωνίες που δεν έχουν καμία σχέση με την αποστολή του αιρετού, αλλά το πώς αντιλαμβάνεται ο συγκεκριμένος, την παρουσία του στα κοινά, τις δικές του απολαβές και την προσωπική καταξίωση, που υπό άλλες συνθήκες, δεν θα μπορούσαν, ούτε σε λαχείο να αναζητήσουν.

Ακολουθούν τα… γκεσέμια των κοινών! Αυτοί που ηγούνται συνδυασμών και πρέπει πάση θυσία να καλύψουν τις θέσεις που προβλέπει ο νόμος, για να πάρουν μέρος στις εκλογές, λες και αν δεν πάρουν μέρος «θα χάσει η Βενετιά βελόνι»!

Αλλά όλους αυτούς τους επικεφαλής, που όλοι τους σχολιάζουν, με τον συγκεκριμένο τρόπο, δεν τους έπιασε ποτέ κανένας, σε κάποια δημόσια εμφάνιση, να τους θέσει το απλό ερώτημα, για το που πάνε να διοικήσουν έναν Δήμο ολόκληρο, με ανθρώπους, που δεν μπορούν να διοικήσουν, ούτε μια πολυκατοικία, αφού ποτέ δεν θα τους δοθεί μια τέτοια ευκαιρία.

Απλά οι πολίτες, βρίσκονται σε εποχή που ανέχονται πολλά και με την ανοχή τους, δεν κάνουν τίποτα άλλο, απ’ το να υποθηκεύουν τον δικό τους μέλλον. Και να θεωρούν αυτονόητα, τα πιο τραγικά!

Και μετά τις εκλογές, το έχουμε επισημάνει άπειρες φορές, θα αναζητούμε την χαμένη τιμή της υπευθυνότητας.

Υ.Γ. Εμείς πάντως, δεν πρόκειται να πάρουμε στα σοβαρά, υποψήφιους, με τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε.