Θεωρώ εαυτήν αριστερή, ή τέλος πάντων σοσιαλδημοκράτη. Με οικογενειακές καταβολές και διαβάσματα από το ΚΚΕ έως το ΚΚΕ εσωτερικού και το κέντρο. Ανήκω στη γενιά πολλών από αυτούς που σήμερα κυβερνούν. Έχω σπουδάσει και δουλέψει εκεί, στις μοχθηρές Βρυξέλλες, τα «ευρωπαϊκά». Για αυτούς τους λόγους έχω μάλλον δικαίωμα να τσαντίζομαι περισσότερο από άλλους με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Να σε τι μου φταίει λοιπόν:
1. Με ωθεί να θεωρώ σχετικά αποτελεσματικούς, πολιτικάντηδες του παλαιού δικομματισμού οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι είναι σχεδόν άχρηστοι.
2. Παραποιεί το νόημα της «Αριστεράς». «Αριστερά», για τον κυβερνώντα ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να είναι η ενίσχυση του νοσηρού κι υπέρογκου ελληνικού Δημοσίου, η καταπάτηση της ελευθερίας της γνώμης, η κατάργηση αστυνόμευσης και κανόνων, η δαιμονοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας κι όλα αυτά σε μια δίνη ανόητης εθνικιστικής «υπερηφάνειας» η οποία μόνο να απομονώσει μπορεί και άρα να καταστρέψει και να μας ντροπιάσει.
3. Καταστρέφει κάθε έννοια πολιτικής και διπλωματίας, αφού ό,τι λέγεται και γίνεται είναι διαφανές κι εμφανές. Δεν υπάρχει τίποτε κρυφό και κεκλεισμένων των θυρών παρά είναι όλα στη φόρα. Εάν ήταν έτσι, εάν η πολιτική ήταν για όλους, εάν όλοι μας κατανοούσαμε κι είχαμε τη δυνατότητα να κινούμε τις ευαίσθητες χορδές της πολιτικής και της διπλωματίας, τότε δεν θα υπήρχε και λόγος εκλογής εκπροσώπων του λαού στη Δημοκρατία. Ας είχαμε ένα σύστημα εναλλαγής έτσι ώστε κάθε πολίτης να κυβερνά για λίγο καιρό!
4. Κάνει τη γενιά μου να φαντάζει ένα τσούρμο από επηρμένους, αμόρφωτους κι ανίκανους αιθεροβάμονες. Όχι, η γενιά των 35-45 δεν αντιπροσωπεύεται από σαραντάρηδες που ακκίζονται και κάνουν σαν «χαζά παιδιά χαρά γεμάτα» κάθε φορά που τους αγκαλιάζει ο θείος Γιούνκερ ,αλλά δεν μπορούν να επιβληθούν ουσιαστικά σε κανέναν ομόλογό τους, δεν μπορούν να προτείνουν τίποτε ρεαλιστικό και ουσιαστικό, θυμίζουν λαοπλάνους της δεκαετίας του ’80 και δεν μιλούν αγγλικά… Όχι, δεν είναι όλη η γενιά των 35-45 έτσι. Αντίθετα. Αυτή είναι η γενιά που θα έπρεπε να είναι στην εξουσία αλλά με άλλους εκπροσώπους.
5. Προτάσσει ό,τι χειρότερο χαρακτηριστικό διαθέτει η ελληνικότητα και ενταφιάζει ό,τι καλό. Όταν θριαμβεύει η «τζάμπα μαγκιά» (μόνο στο εσωτερικό της χώρας φυσικά, αφού αλλού δεν μας παίρνει), η ανοργανωσιά, η ασυνεννοησία, οι εμφύλιες διαμάχες, η ελλιπής ενημέρωση, η εξουσιομανία -έκδηλες σε όλη την έως σήμερα δραστηριότητα της κυβέρνησης- ενώ παράλληλα ενταφιάζεται η αριστεία, το φιλότιμο, η παιδεία, η φιλοξενία, η ντομπροσύνη, η (πραγματική) αξιοπρέπεια τότε… κλάφτα Χαράλαμπε.
*Η Σοφία Τζώρτζη είναι πολιτική επιστήμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιο σας εδώ!