Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός...

ΕΙΝΑΙ  ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ

Η υπόθεση πήρε το δρόμο της, πολύ αργά βέβαια, βασανιστικά αργά για τα θύματα...

Η δικαιοσύνη ευελπιστούμε πως θα ρίξει τον πέλεκυ για τον/ους υπαίτιους...

ΑΛΛΑ, εκείνο που δεν μπορεί κανείς να τιμωρήσει είναι αυτό που ο λαός λέει κουκούλωμα και φυσικά αφορά όλους όσους γνώριζαν το φρικτό, κοινό μυστικό.

Αυτούς κι αυτές που θα ρίχνουν λίβελους και κατάρες εκ των υστέρων, ενώ ήξεραν ή τουλάχιστον υποψιάζονταν εδώ και καιρό.

Αυτούς κι αυτές που καβουκιασμένοι στον οικογενειακό τους μικρόκοσμο είτε σιωπούσαν είτε αναπαρήγαγαν τα ανομολόγητα στον απογευματινό τους καφέ.

Δεν βελτιώθηκε η κοινωνία μας από την εποχή που το Κωσταλέξι είχε γίνει γνωστό στο πανελλήνιο... Όχι, δεν βελτιώθηκε αλλά χειροτέρεψε. Η κοινωνική συνοχή ασταμάτητα πλήττεται από κακουργήματα, αλλά το "κοινό" η "κοινωνία", αυτό που κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από τις αγέλες του ζωικού βασιλείου μίκρυνε απελπιστικά κι από "κοινό" έγινε ΕΓΩ.

Δεν δικαιούστε αγαπητοί "κοντοσυμπολίτες" να πλαταγιάζετε από αγανάκτηση τη γλώσσα σας ούτε να σταυροκοπιέστε για τα "Σόδομα και Γόμορα".

Όσοι γνωρίζατε θα κουβαλάτε πάντα τη συνενοχή και τις τύψεις και... να ξέρετε πως η ευδαιμονία σας μπορεί κάποια στιγμή να ραγιστεί και τότε κανείς δεν θα είναι πλάι σας, όπως κάνατε στην προκείμενη περίπτωση κι εσείς.

Κώστας Σταύρος