Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει

<< Oποιος  διοικεί δεν πρέπει να  ξεχνά ότι διοικεί ανθρώπους, ότι θα πρέπει να διοικεί σύμφωνα με τους νόμους και ότι δεν θα διοικεί για πάντα>>

ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ ΤΑ <<ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ>> ΘΑ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!

Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι αναπόσπαστα δεμένα με τη δημοκρατία και το δικαίωμα κάθε ελεύθερου ανθρώπου να εκφράζει τη γνώμη του, να κρίνει ενέργειες και πράξεις, να διατυπώνει αντιθέσεις  και αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα  σε κάθε πολίτη και φυσικά η όλη κριτική  για τα δημόσια πράγματα,  όταν  είναι μέσα στα προβλεπόμενα όρια που δεν βλάπτουν την προσωπική ζωή του κρίνοντος  δεν μπορεί να  παρεμποδιστεί από τους διοικούντες και τους πολιτικούς γενικότερα.

 Όποιος ασχολείται με τα κοινά  και έχει να  επιδείξει και δημόσια ζωή κρίνεται από τον κάθε πολίτη και εκπλήσσομαι που πολλοί  αποχωρήσαντες διοικούντες ενοχλούνται  και μάλιστα απειλούν, αλλά είναι οδυνηρό άνθρωποι που εκλέχθηκαν και ο κόσμος τους εμπιστεύτηκε για να λειτουργήσουν με ανωτερότητα, με ευαισθησίες και  δίκαιες αρχές διοίκησης,  με ισοτιμία και  ανθρωπισμό  να μας παραπέμπουν σε εποχές που δεν τιμούν την πατρίδα μας, εποχές διχασμού, τρομοκρατίας, σκοταδισμού και απόλυτης μοναρχίας.

Η τρομοκρατία, οι απειλές και η τακτική της απόκρυψης όλων των λαθεμένων πλευρών  της διοίκησης που ασκήθηκαν σε τοπικό επίπεδο  δεν αποτελούν στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον δημοκράτη άνθρωπο που και τα λάθη του αναγνωρίζει αλλά και την κριτική δέχεται.

Ζούμε σε μια εποχή πλουραλισμού, πολλών απόψεων, πολλών κρίσεων και έχει περάσει ανεπστρεπτί  η εποχή που  ο  φανατισμός, ο σκοταδισμός,  οι ύβρεις και οι απειλές  χρησιμοποιούνταν  από ανθρώπους που άσκησαν διοίκηση επί σειρά ετών, δηλώνοντας  το ποιόν του χαρακτήρα του ς και επιβεβαιώνουν  τα όσα υποψιάζονταν οι πολίτες αλλά και έβλεπαν αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι να γλιτώσουν από τη μάστιγα  μιας μικρής κλειστής ομάδας που κρατούσαν την εξουσία στα χέρια.

Βέβαια οι πολίτες  ένα όπλο έχουν την κάλπη,  που εκεί αξιολογούν,  κρίνουν και επιλέγουν τους καταλληλότερους για το συμφέρον του τόπου και των πολιτών.

Τούτο δεν πρέπει να ξεχνά όποιος διοικεί  και ισχύει για όλους τους απερχόμενους αλλά και  τους νεοεισερχόμενους στη διοίκηση :

Ξαστέρωσε λοιπόν ο τόπος που χρόνια τώρα βρισκόταν υπό τη σκέπη του σκοταδισμού και της διαφθοράς, ας μην ενοχλούνται όσοι υπηρέτησαν αυτού του είδους την πολιτική.